________________ સઝા : 105 જિનવયણે નર જાગિયા તે પામ્યા પરમકલ્યાણ રે; જંબૂ આદિ જોઈ લેજે જગમાં જેટુરે જાણ રે જી. 10 ભવ્યને ઉપદેશ ભાખી ઉદયરત્ન વિઝાય રે, સારશ્રી જિનવચને છે જગિ મુગતિ જેહથી થાયરે છે. 11 આત્માને ઉપદેશનની સઝાય યા મેવાસ મેં મરદ મગન ભયા મેવાસી, કાયારૂપ મેવાસ બ હૈ માયા જ્યે મેવાસી; સાહેબકી શિર આણ ન માને આખર ક્યા લે જાશી. યાગ 1 ખાઈ અતિ દુર્ગધ ખજાના, કેમેં બહેતર કેઠા; વિણસી જાતાં વાર ન લાગે, જેસા જલપરપોટા. યા૦ 2 નવ દરવાજા વહે નિરંતર, દુઃખદાયી દુરગંધા; ક્યા ઉસમેં તલ્લીન ભયા હૈ, રે રે આતમ અંધા. યા. 3 છિનમે છેટા છિનમેં મેટા, છિનમેં છેડ દિયાસી; જબ જમરેકી નજર લગેગી, તબ છિનમેં ઊડ જાસી. યા૪ મુલક મુલકકી મલી લોકાઈ, બહેત કરે ફરિયાદી પણ મજરે માને નહિ પાપી, અતિ છાક્યો ઉનમાદી. યા. 5 સારા મુલક મેલ્યા સંતાપી, કામ કિરાડી કોટો; લોભ તલાટી લોચા વાળે, તે કિમ નાવે તેટો. વા. 6 ઉદયરત્ન કહે આતમ મેરા, મેવાસીપણું મેલો ભગવંતને ભેટો ભલી ભાતે, મુક્તિપુરીમાં ખેલો. યા. 7 ઉપદેશ વિશે સઝાય (દેશી ફતમલની) પડજે કુમતિગઢના કાંગરા, મરજે રાઉ મેહ રાવ; વાલે મહારે નિજ ઘરે નાવિયે, એણે પરઘરે કીધાં પ્રયાણ, એમ કહે સુમતિ સુજાણ. એ આંકણી. વાવ 1
