________________
स्तवन
श्रीगोडी-निज ठामहो बहेनी; काजल कहे तुंमत रोए, न करूं एहवो कामहो बेहनी०॥लेख लख्यो ते लाभीए। पार्श्व. I ए आंकणी ॥ १॥ दीजे केहने दोषहो बेहनी०, जन्म मरण हाथेनहीं; तो राखवो श्यो सोषहो
बेहेनी० ॥लेख० ॥२॥ ए संसार छे कारमो, खोटी माया जालहो बेहनी०; एक आंटे ठालीभर, जेहवा अरटनें मालहो बेहनी०॥लेख०॥३॥सुखदुख सरज्या पामीए, नहीं कोइने हाथहो बहेनी; मतकर फिकरतुं आजथी, बोहली आपणे हाथहो बेहनी० ॥ लेख०॥४॥ खाओपीओ सुख भोगवो, नकरो चिंता लगारहो बेहेनी०; जे जोइए ते मुजने कहो, म करो दीलमां वीचारहो बेहनी० लेख ॥५॥ जिननो प्रसाद करावश्युरे, महितल राखस्युं मामहो बहेनी; इजत आपणा धरतणी, खोस्युं किम करी नामहो
बेहनी०॥ लेख०॥६॥ सोढाने हाथे सुंपस्युं, गोडीपूर ए गामहो बेहनी; चालो आपणो सह तिहां, पहुं लेइआबु दामहो बेहनी लेख०॥७॥ अनुक्रमें आव्यां सहुतिहां, गोडीपुर गाम मोझारहो बेहनी; प्रभुनो प्रसाद करावीयो, काजलशाह तेणी वारहो बेहनी लेख० ॥८॥
ढाल-१४ मी-करेलडीगढदेरे ॥ ए देशी ॥ देहरे शिखर चढावीयोरे, स्थीर न रहे तेणिवार,
For
And Personal use only