________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
मुम्तहिन
४३०
मुलम्मासाज मुम्तहिन पुं० [अ.] परीक्षक मुराद स्त्री० [अ.] इच्छा; अभिलाषा. मुरकना अ०क्रि० मरडावू; वळवू; झूकवू -पाना-मुराद बर आववी-मांगना(नाम, मुरक स्त्री०)
मुराद पूरी करवा प्रार्थना करवी मुरगा पुं० [फा. मुर्ग] (स्त्री०-पी) मुरघो मुरादी वि० [अ.] मुरादवाळं मुरगाबी स्त्री० मुरघाबी; जळककडी । मुराफ़ा पुं० [अ.] अपील (अदालतमां) मुरचंग पुं० मोरचंग; मोंथी बजाववान मुरासला पुं० [अ. मुरासिल:] पत्र; कागळ एक वाद्य
मुरासलात पुं० [अ.] 'मुरासला' नुं ब.व. मुरज पुं० [सं.] मृदंग
(२) पत्रव्यवहार मुरझाना अ०क्रि० करमावु (२) सुस्त के मुरीद पु० [अ.] चेली; शिष्य खिन्न थर्बु
मुरेठा पुं० फेंटो; साफो मुरतकिब पुं० जुओ 'मुर्तकिब' मुरौवज वि० जुओ 'मुरव्वज' भरतहिन पुं० जुओ 'मुर्तहिन' मुरौवत स्त्री० जुओ 'मुरव्वत' मुरतिद पुं० [अ.] इस्लाम छोडी देनार मुर्दा पुं० [फा.] मुरघो. –ी स्त्री० मुरघी मुरत्तब वि० [अ.] क्रमबद्ध । मुर्तकिब पुं० [अ.] अपराधी; गुनेगार मुरत्तिब पुं० [अ.] क्रममां गोठवनार मुर्तहन वि० [अ.] गीरो राखेखें मुरदन पुं० जुओ 'मुर्दन'
मुर्तहिन पुं० [अ.] गीरो राखनार मुरदनी स्त्री० जुओ 'मुर्दनी' मुर्दन पुं० [फा.] मरण मुरदा पुं० जुओ 'मुर्दा'
मुर्दनी स्त्री० [फा. मरणनां (मुख परनां) मुरदार वि० [फा.] मुडदाल; मृत (२) चिह्न (२) मरणयात्रा के तेमां जq ते
अपवित्र (३) पुं० लाश; मडईं मुर्दा पुं० [फा.] मडईं मुरब्बा पुं० [अ.] मुरब्बो (२) समचोरस मुर्रा पुं० मरडो (३) वि० वर्ग (संख्यानो)
मरी स्त्री० दोरानी एक सांध (२) मुरब्बी पुं० [अ] वाली; वडील कपडानी कल्ली करी टंगावता पहेलां मुरमुराना अ०क्रि० चूरेचूरा थई जर्बु वळ आपे छे ते (३) आमळीने करेली मुरली,-लिका [सं.], -लिया (प.) स्त्री० । दिवेट के ओटी मोरली; बंसी
मुर्शिद पुं० [अ.] जुओ 'मुरशिद' मुरव्वज वि० [अ.]रिवाज पडेलु; प्रचलित . मुलक पुं० जुओ 'मुल्क' [हसवू मुरव्वत स्त्री० [अ.] सज्जनता; शील; मुलकना अ०क्रि० (प.) मलकवं; धीमेथी
सारमाणसाई (२) जुओ 'लिहाज़' मुलकी वि० जुओ 'मल्की' मुरशिद पुं० [अ.] गुरु (२) पूज्य व्यक्ति मुलजिम वि० [अ.] आरोपी; अपराधी मुरस्सा वि० [अ.] जडाउ; नंग जडेलु. मुलतवी वि० [अ.] जुओ 'मुल्तवी'
०कार पुं० नंग जडनार कारीगर मुलमची पुं० गिलेट चडावनार मुर(-ल)हा वि० मूल नक्षत्रमा जन्मेलं मुलम्मा पुं० [अ.] गिलेट; ढोळ. गर, (२) तोफानी (३) अनाथ
साज पुं० गिलेट करनार
For Private and Personal Use Only