________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
व्याख्याप्रज्ञप्तिः ॥१२७६ ।।
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailashsagarsuri Gyanmandir
मंखलिपुत्र गोशालकने में आ प्रमाणे कं-'हे गोशालक ! आ तलनो छोड नीपजशे, नहि नीपजे एम नहि, आ सात तलना पुष्पना जीवो मरीमरीने आज तलना छोडनी एक तलफडीने विषे सात तलरूपे उपजशे.' त्यारे ए प्रमाणे कहेतां मारी आ वातनी मंखलिपुत्र गोशाल के श्रद्धा, प्रतीति तेम रूचि न करी, आ वातनी श्रद्धा नहि करता, प्रतीति नहि करतां अने अरूचि करतां 'मारा निमित्ते आ मिथ्यावादी थाओ' - एम समजी मारी पासेथी घीमे धीमे गयो, अने ज्यां ते तलनो छोड छे, त्यां आवीने तेणे ते तलना छोडने माटी सहित मूळ्थी उखेडी नांख्यो, उखेडीने तेने एकान्ते मूक्यो. हे गौतम! तत्काळ ज आकाशमां दिव्य वादळ थयुं, अने ते दिव्य वादळ क्षण वारमा ज गर्जना करवा लाग्युं, एकदम वीजळी चमकत्रा लागी, अने तुरतज अत्यंत पाणी अने अत्यंत का थाय तेवा थोडा पाणीनां बिंदुवाळी, रज अने धूळने शांत करनार एत्री दिव्य उदकनी दृष्टि थई. (अथवा सीतादिक महानदीओना | पाणी जेवा पाणीनी वृष्टि थई.) जेथी करी ते तलनो छोड स्थिर थयो, विशेष स्थिर थयो, उग्यो अने बद्धमूल थई त्यां ज प्रतिष्ठित थयो. ते सात तल पुष्पना जीवो मरण पामी पामीने तेज तलना छोडनी एक तलफळीमां सात तलरूपे उत्पन्न थया, ॥ ५४२ ॥
तणं अहं गोमा ! गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं सद्धिं जेणेव कुंडग्गामे नगरे तेगेव उवा०, तर णं तस्स कुंडग्गामस्स नगरस्स बहिया वेसियायणे नामं बालतवस्सी छछट्टेणं अणिक्खित्तेणं तवोकम्मेणं उडुं बाहाओ | पगिझिय २ सूराभिमुद्दे आयावणभूमीए आयावेमाणे विहरइ, आइञ्चतेयतवियाओ य से छप्पईओ सब्बओ समता अभिनिस्सति पाणभूयजीव सत्तदयट्ट्याए च णं पडियाओ २ तत्थेव २ भुजो २ पञ्च्चोरुभेति, तर णं से गोसाले मंम्बलिपुत्ते वेसियायणं बालतबर्हिस पासति पा २ ममं अंतिपाओ सणियं २ पच्चोसक्कड़ ममं० २
For Private And Personal
१५ शके
उद्देशः १ ॥१२७६॥