Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આનન્દલહરી
૧૪૫
દેવને બાળી મૂક્યું હતું. પરંતુ પછી પાછે તેને જીવતે પણ તેમણે જ કર્યો, વિષયે બાળી નાખ્યા પછી આ જગત ચાલે કેમ? તેથી છોકરા ઉપરના પ્રેમને કારણે શિવજીએ વિષયે ઊભા કર્યા, અને કામદેવને જીવતે કર્યો. જીવ સમાધિનું સુખ, જ્ઞાનની અનંતતા અને ભક્તિની દિવ્યતા કેમ હાણુ શકશે! તેથી અપાર કરુણાથી પ્રેરાઈને શિવજીએ પાછું બધું ઊભું કર્યું. પિતાના દાંત તૂટી ગયા હોવા છતાં દાદા જેમ પોતાના પિાત્રને માટે રવિવારે નાસ્તા બનાવરાવે, તેવી જ રીતે ભગવાન પોતે તે પૂર્ણ કામ છે, સ્વાત્માનંદી છે, તે છતાં જીવને માટે તેમણે કામદેવને જીવાડશે. કેટલાક લેકે કહે છે કે, “કામ ખરાબ છે અને તેથી ભગવાને તેને બાળી નાખ્યા પછી સજીવન કરવું જોઈતું ન હતું પરંતુ આ કથન ખોટું છે. ભગવાને આ જગતમાં જે જે કૃતિ કરી, જેમાં કામ પણ આવી જાય છે, તેમાં એક પણ દેષ નથી. હકીકતમાં શિવજી એટલે જ્ઞાનની મૂર્તિ. આવા આ વિશુદ્ધ જ્ઞાન પાસે જેમ જેમ માણસ જ જાય તેમ તેમ કામ બળી જ જાય, પછી કામાસકિતને બદલે ભાવાસક્તિ આવવા લાગે. ઋષિઓના જીવનમાં કામ બળી જાય, તેમને કીર્તિની કામના, દાણા, લોકેષણ કે પુત્રેષણ કાંઈ જ હાય નહીં. તેમને કઈ પૂછે કે, “આ કામ કેણે બાળે?” તે તેઓ તરત જ કહેશે કે, “કામ શિવજીએ બાળે. આના ઉપરથી પુરાણમાં કથા ઊભી થઈ. જેમ જેમ માણસ શુદ્ધ જ્ઞાન પાસે જવા લાગે, તેમ તેમ વિષયેની શુદ્ધતા તેની નજરે આવવા લાગે; અને જ્ઞાન નજીક આવતાં કામ ખલાસ થઈ જાય. આવું થવા છતાં તેઓએ કામને જીવા. ત્રાષિઓને સંસારની આસકિત ન હોવા છતાં તેઓએ જ સંસારમાં આનંદ ભર્યો છે. જેમ જેમ વિશુદ્ધ જ્ઞાન વધે, સ્વાત્માનંદ આવવા લાગે, તેમ તેમ કામ ખલાસ થાય. અમુક પ્રભાવી ભાવાસક્તિ આવતાં જ કામ ચાલ્યો જતે આપણે જોઈએ છીએ. પુત્ર મરણ પથારીએ પડયે હોય તે પિતા પૈસાને વિચાર કરતે નથી. જે અમુક દુઃખ કે કરુણ પ્રસંગમાં કામ ચાલી જાય તે ભકિત અને જ્ઞાનથી તે કામ ચાલી જ જાય ને! આમ કામ ખલાસ થવા છતાં ઋષિએ કામને છેવાડ. સંસારમાં પ્રેમ ભરવાનું ઉપનિષદ દ્વારા બ્રિજ શીખવી શકે. શૃંગારિક નાટક કે સિનેમા જેવાથી પતિ પત્નીમાં પ્રેમ નહીં આવે, તેને માટે તે ઉપનિષદની જ જરૂર પડશે. થિ તૈના ૩ તે ઉપનિષદના ઋષિઓ જ કહી શકે.
---
-
--
For Private and Personal Use Only
| SR No. | 020037 |
| Book Title | Anand Lahari |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Pandurang V Athawale |
| Publisher | Sadvichar Darshan Trust |
| Publication Year | 1967 |
| Total Pages | 203 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 13 MB |