________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
14 તામ્બા પાંદડામાંથી ચાવશયકતા અનુસાર લખિી - પહલી (લગભગ ૫ x ૧૦ સે.મી.) પટ્ટીયો કાપવામાં આવતી. યા પટ્ટીને પહેલાં ચકવીને પછી પાણીમાં ઉકાળવામાં આવતી. ત્યારબાદ તેને ચાવી બા રમાતી પર
, કોડા કે લીસા પથ્થર વડે પરીને લીસી બનાવવામાં માવતી અને ત્યારબાદ તેને લેખનકાર્ય માટે ઉપયોગમાં લેવામાં માના.
કયા મા પદિડામોના રેસામો (વખેરી નવો ને દૂર કર્યા પછી ઝરાના પાણીમાં ઉકાળવામાં આવતા. મા બાફેલા પીડા મને પહેલી છાંયડામાં એ પછી સૂબા તાપમાં આવવામાં આવતા અને પછીથી તેની સપાટીને લીસી બનાવી લેમ્બડાય માટે ઉપયોગમાં લેવાતા. એક પધ્ધતિ મુજબ નાના પાંદડાને ઝાડ પરથી ઉતારીને સાત દિવસ સુધી રુદ્ધા લાપમાં ચૂકવવામાં ભાવતા, ત્યારબાદ દસ માસ સુધી તેને કાદવમાં દાટવામાં ચાવતા. અવધિ પૂરી થતાં પાંદડા બહાર કાઢી ચોખ્ખા કરવામાં આવતા. અામ કરવાથી સફેદ પાંદડા ભૂખરા બની જતા. ત્યારબાદ તેને જરૂરી માપના કારી લેખનયોગ્ય બનાવવામાં અાવતા, ભાતમાંથી મળી આવેલ તાજી હસ્તપ્રતમાં આ પધ્ધતિનો ઉલ્લેખ મળી આવે છે.
સોપારીના ઝાઝા લીરા લાકડાના પાટિયાને બે ઝાડ વચ્ચે ચાલુ બાંધવામાં આવતું પછી ઉપરોકન પધ્ધતિથી તેયાર કરેલા હજ પડાને ભીનું કરી મા એક છેડા ઉપર વજન વધીને (વજનવાળી વસ્તુ લટકાવીને) જયાં સુધી પાડાની સપાટી પરવાળી - લીસી ન થાય ત્યાં સુધી તે પપ્પાને લાકડાના બે છેડા ઉપર ચાગળ-પાછળ એમ પાડવામાં આવતું. જે સૂફાઈ જતા જયાં સુધી સર પુરી ન થાય ત્યાં સુધી મા પ્રક્રિયા ચાલુ રાખવામાં આવતી. મા પ્રક્રિયા પુરી થયા બાદ તાડપને લેખનકાર્ય માટે ઉપયોગમાં લેવાત.' . પુષ્કિા જાની ,કમલ ભામિક પ્રાચીન કલાકૃતિસોના જન્મ અને
સંભાળ, ચેરાહાલય પાd, વડોદરા, ૧૯૮૧, ૮૧.
-
-
-
-
-
-
-
For Private and Personal Use Only
