________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
सूत्रम्
॥९०९॥
8/ उदमिन (समुद्रना किनारे कावेलु मीठं,) ते प्रमाणे रुमक विगेरे बीजु मीठे पण लेवू, आई मीठं जे काचुं छे, तेने उपर बतावेल | आचा०
शिला उपर कूटीने आपे. अटले साधु माटे भेदे, भेदशे, अथवा वधारे झीणु करवा चूरीने आपे तो लेबु नहि. वळी ॥९०९॥
से भिक्खू वा० से जं. असणं वा ४ अगणिनिकिक्खत्तं तहप्पगारं असणं वा ४ अफासुयं नो०, केवली व्या आयाणमेयं, अस्संजए भिक्खुपडियाए उस्सिंचमाणे वा निस्सिचमाणे वा आमज्जमाणे वा पमन्जमाणे वा ओयारेमाणे वा उच्चत्तमाणे वा अगणिजीये हिंसिज्जा, अह भिक्खूणं पुव्वोवइटा एस पइन्ना एस हेऊ एस कारणे एसुवएसे जंतहप्पगारं असणं वा ४ अगणिगिक्खित्तं अफासयं नो० पडि. एयं० सामग्गियं ।। (मु०३६) । पिण्डेपणायां षष्ठ उद्देशकः २-१-१-६॥
ते भिक्षु गृहस्थना घरमा गोचरी गयेल होय, त्यां चारे प्रकारनो अहार अग्नि उपर वळता साथे लागेल होय तो आहार आपे तो पण लेवो नहि, त्यां केवली प्रभु कहे छे के, आ कर्मा दान छे, तेज प्रमाणे गृहस्थ भिक्षुने उदेशीने त्यां अग्नि उपर रहेल आहारने वीजा वासणमा नाखतो तेमांथी प्रथम आपेल होय ते वधेलामा वीजुं नाखे अथवा हाथथी मसळीने शोधे, तथा प्रकर्षथी शोधे, तथा निचे उतारीने अथवा अग्निने तीरछी करीने जीवोने पीडे.
आ वधी बात समजावीने कहे छे के उपर वतावेली साधुनी आ प्रतिज्ञा के के अग्नि साथे लागेलुं भोजन विगेरे अप्रामुक छे, अने ते अनेषणीय छे, एम जाणीने आहार मळतो होय, तो पण ले नहि, आज साधुनुं सर्वथा साधुपणुं छे, पहेला अध्ययननो छट्टो उद्दशो समाप्त थयो.
For Private and Personal Use Only