________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
सुत्रम्
एटले इच्छीत वस्तु न मळतां, अथवा तेनो वियोग थतां तेनो शोक करीने जेम ताव चढेलो घेलो माणस बके थे, तेम पोते ४ आचा०
पोक मूकीने रडे छे.
“गते प्रेमाबन्धे प्रणयबहुमाने च गलिते । निवृत्ते सद्भावे जन इव जने गच्छति पुरः॥ ॥३८५॥
तमुत्प्रेक्ष्योत्प्रेक्ष्य प्रियसखि ? गतांस्तांश्च दिवसान, न जाने को हेतुर्दलति शतधा यन्न हृदयम् ? ॥१॥"
प्रेमनुं बंधन नाश पामतां, अथवा प्रणय (वहांला) नुं बहु मान ओछु थतां अथवा सद्भाव ओछो थता जतो रहेतां प्रेम, मादणसमां माणसनी माफक आगळ जाय छे, तेने जोइ जोइने कोइ स्त्री पोतानी सखीने कहे छे के:-हे सखी ! ते गयेला दिवसोने
ज्यारे याद करूं छु, त्यारे हुँ नथी जाणती के क्यो हेतु मने सो प्रकारे दुःख आपे छे ? पण, ते मारु हृदय भेदतो नथी. (आ 8/ विलाप प्रेमी स्त्रीपुरुषांना वियोगमां अथवा, बन्नेने कंइपण कारणे भेद पडतां, वीरही बनेलो पोतानां हेतस्वी आगळ पूर्वनां सुखो याद करीने कहे छे):
तेज नमाणे पोते हृदयथी झुरे छे. "प्रथम तरमदं चिन्तनीयं तवासी-बहुजनदयितेन प्रेम कृत्वा जनेन ॥
हृतहृदय ! निराश! क्लीव ! संतप्यसे किं । न हि जगततोये सेतुबन्धाः क्रियन्ते ॥१॥" हे हृदय (पहेलं आ तारे चिंतवQ जोइए के, तारो प्रेमीजन प्रेम करीने छुटो पडी गयो छे ! हे हृदय ! हे आशारहित ! हे न
ASSICALCULASSESDA
ऊऊऊऊलकर
For Private and Personal Use Only
