________________
184
Jaina Literature and Philosophy [198. श्रीमंतो जयचंद्रसूरिगुरवः प्रज्ञाप्रकर्षाद्भुताः। सूरींद्रा गुरुरत्नशेखर इति ख्यातावदातास्ततः ॥१७॥ लक्ष्मीसागरगुरवस्तपट्टे सुमतिसाधुसूरिवराः। तत्पट्टे विजयंते संप्रति गुरुहेमविमलसूरींद्राः॥१८॥ तेषां च विजय(यि)राज्ये श्रीजिनमाणिक्यगुरुविनयानां । श्रीगुरुअनंतहंसप्रवरगुरूणां सदुपदेशात् ॥१९॥ नगशरातिथि(१५५७)मिते(त)वर्षे हर्षेण परीक्षिपासवीरेण । चित्कोशलेखनस्य प्रारंभः कारयामासे ॥२०॥ साधार्मिकवाग्छ(त्सल्य । श्रीकल्पमहाद्यगण्यपुण्यानि । कुर्वन् बंधुसमेतस्तदंऽगजो रामनामा(s)यं ॥२१॥ बहुमूल्यपट्टिकाद्यं स्फारफरंगीकतीफकसुपृष्ठं । सज्ञातरूपरूपं वराक्षरं चतुरचित्तहरं ॥२२॥ षद्लक्षषत्रिंशत्सहस्रमानं समग्रासिद्धांतं । निजजनकप्रारब्धं संपूर्णमलीलिखद्भक्त्या ॥२३॥
कुलकं ॥ संशोधितः स्वशक्त्या शुभभूषणनामपंडितप्रवरैः विबुधजनवाच्यमान(:) चित्कोशो(s)यं चिरं जीयात् ॥२४॥ चातुर्विय मोढ'ज्ञातीयभवाडीवासासुतश्रीनाथ लिखितं ॥ छ । श्रीः॥छः॥श्रीः॥शुभं भवतुः
Reference. The text together with the Sanskrit commentary of
Malayagiri Sūri, the Gujarāti paraphrase etc. was published at Ahmedabad, in A. D. 1883. The text is also published with Malayagiri Suri's commentary in the D. L. J. P. F. Series as No. so in A. D. 1919. For contents etc., see Weber II, p. 549 and Indian Antiquary, vol. XX, p. 371. For additional Mss. see B. B. R. A. S. vol. III-IV, p. 390. See also Rajendralal Mitra's “Notices”, vol. VIII (1885), p. 332 and Studi italiani di Filologia indo-iranica, vol. IV, pp. 19-20.
