________________
B. Jainendra
the same idea occurs in the verse: देवदेवं प्रणम्यादौ सर्वज्ञ सर्वदर्शिनं । कातंत्रस्य प्रवक्ष्यामि व्याख्यानं शावमिकम् । of Durgasimha's
com. Subject - A recast of the Jainendra grammar, arranged after the
fashion of the Kaumudis. Begins - ॐ नमः सिद्धेभ्यः । श्रीमदादिजिनाय नमः ।
जगन्त्रितयनाथाय नमो जन्मप्रमार्थि(थि)ने ।
मयप्रमाणवाग्रश्मिध्वस्तध्वांताय शांतये ॥ प्रत्याहारस्यादाविष्टवे(दे)वतास्तुतिवचन मंगलार्थमुपात्तं । मंगलं चाविनेनाभिप्रेतार्थसंसिध्यर्थ । Then follows a very verbose explanation of the nature and necessity of An together with the पदच्छेद and मन्वय and अर्थ of the verse जगत्रितयनाथाय expounded in the most systematic and puerile pedantry. On fol. 7b, occurs the verse -
पंचमी गतिमापन्नं पंचतत्त्वार्थदेशिनं ।
प्रणम्य वा(व)चसां वक्ष्ये प्रपंच पंचवस्तुकं ॥ After giving his explanation of this verse the five वस्तुs are mentioned and expounded at length, in the midst of which occurs the reference to Śrutakirti :
संज्ञास्वरप्रकृतिहल्जविसर्गजन्मा संधिस्तु पंचक इतीछ(त्थ)मिहाहुरन्ये । तत्र स्वरप्रकृतिहल्जविकल्पतोस्मिन्
संधि(धि) त्रिधा कथयति श्रुतकीर्तिराय्यः ।। As pointed by Dr. Peterson (Report for 1883-84, p. 72 and ff.) the whole introduction has a suspicious appearance. The ta proper commences on fol. 11b with the
पंचमी गतिमापनं etc. Ends - अचूचुरम् । इत्येवमादयो योज्याः॥ चुरादयोधुः समाप्तः । इति पंचवस्तुके
माख्यातवस्तु समाप्तं ॥५॥
सूत्रस्तंभसमुद्धृतं प्रविलसन् ब्यासोरुरभक्षिति (?) श्रीमद्वृत्तिकपाटसंपुटयुतं भाष्यौघशय्यातलं । टीकामाल मिहारुरुक्षुरचितं जैनेंद्रशब्दागर्म
प्रासादं पृथु पंचवस्तुकमिदं सोपानमारोहतात् || कृतिरियं देवनंद्याचार्यस्य परवादिमथनस्य । श्रीगुरुभ्यो नमः ॥ श्रीसरस्वत्यै
नमः ॥ 9 [pes. Cat. Vol. II, Ph. II]
