________________
प्रशस्त्यादिसंग्रहः।
सिरिजिणहरिसमुणीसा पंडिअसिरसेहरा विणेयवरा । जणहरिसं जणयंता तेसिं जाया निअगुणेहिं ॥५।। तेसिं महामुणीणं उवमाणं कहइ समेइसुरसूरी । चउवीसं मुणिणो जं जेसिं विबुहाहिवा जाया ॥६॥ तेसिं सीसवयंसा वायंगणवाइलद्धसुद्धजसा । सिरिसाहविजयविबुहा जयंति जणजणिअपडिबोहा ॥७॥ तं तेसिं पुज्जाणं माहप्पमणुत्तरं परिप्फुरई । अम्हारिसा जडा जं कुणंति हरिसं निअवएहिं ।।८।। सुहवद्धणेण तेसिं सीसवयंसेण अप्पमइएण । दससइढाण चरिअं उद्धरिअं सत्तमंगाओ ॥९॥ पनरसछायालीसे (१५४६) आसोमासम्मि सुद्धदसमीए । सुहचाररिक्वजोए लिहिअं चरिअं पवित्थरओ ॥१०॥ इति दशश्रावकचरित्रं समाप्तम् ॥ सं० १९६६ माहसुदि ५ ॥
[ 1096 ] अन्त:-आसी कुदेन्दुसुद्धे विउलससिकुले चारुचारित्तपत्तं
सूरी सेयंबराणं वरतिलयसमो सव्वदेवाभिहाणो। नाणासीसप्पसाहापडियमहिमो कप्परुक्खो व्व गच्छो
जाओ जत्तो पवित्तो गुणसुरसफलो सुप्पसिद्धो जयम्मि ॥१॥ तेसिं चासी सुयजलनिही खंतदंतोपसंतो
सीसो वीसो सियगुणगणो नेमिचंदो मुणिंदो जो विक्खाओ पुहइवलए उग्गचारी विहारी
मन्ने नो से मिहिर-ससिणो तेयकंतीहि तुल्ला ॥२॥ तेसिं च सीसो पयईजडप्पा अदिट्टपुव्विल्लविसिट्ठसत्थो । परोवयारेकरसावियइढो जाओ निसग्गेण कइत्तकोडी ॥३॥ जो सव्वदेवमुणिपुंगवदिक्खिएहिं साहित्त-तक्क-समएसु सुसिक्खिएहिं । संपाविओ वरपयं सिरिचंदसूरिपुज्जेहि पक्खमुवगम्म गुणेसु भूरि ॥४॥ संवेगंबुनिवाणं एयं सिरिसंतिसूरिणा तेण । वजरियं वरचरियं मुणिचंदविणेयवयणाओ ॥५॥ जइ किंचि अजुत्तं वुत्तमेत्थ मइजडुरहसवित्तीहिं । तमणुग्गहबुद्धीए सोहेयव्वं छइल्लेहिं ॥६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org