________________
३६४] मुनिराजश्रीपुण्यविजयानां हस्तप्रतिसंग्रहे स्वयमेव सुस्थशरीरो भव(भविष्य)सि । ततः सा तिरोऽभूत् । प्रातःक्षणे प्रत्यासन्ननगरग्रामेभ्यः समागत्य श्रावकसङ्घन ववन्दे भगवान् । भणितं च भगवता-स्तम्भनकपुरे श्रीपार्श्वनाथं वन्दिण्यामहे । श्राद्धैरचिन्ति-नूनं कश्चिदुपदेशः प्रभूणां येनेदमावेदयन्ति । ततस्तैर्भणितम् । वयमपि वन्दिण्यामहे । ततो वाहनेन गच्छतः प्रभोर्मनाक्शरीरसौख्यमभूत् । ततो धवलकपुरात् परतः पादचारेण विहृतवान् स्तम्भनकपुरम् । श्रावकाः सर्वतः पार्श्वनाथमवलोक्यन्तो गुरुणाभिहिताः । खंखरपलासमध्ये अवलोकय, ते तथाचक्रुः । ततस्तत्र दृष्टा श्रीपार्श्वनाथप्रतिमा केवलं गोपालवचनात् । तत्र च प्रत्यहं गौरका समागत्य प्रतिमामूर्ध्नि क्षीरं क्षरति । ततो हृष्टैः श्रावकैर्यथादृष्टं निवेदितं गुरोः पुरतः । ततः श्रीअभयदेवसूरिस्तत्र गत्वा दर्शनमात्रे एव स्तोत्रं प्रववृत्ते० । ४० अन्तः- एवं सति प्रसीद पार्श्वनाथ स्तम्भनकपुरस्थितः ।
इत्येवं मुनिवरः श्रीअभयदेवसूरिनवाङ्गीविवरणकरणानन्दितभूरिसूरिः विज्ञपयति । अनिन्दितत्रिलोकलोकश्लाघितः । जयतिहुयणवृत्तिः समाप्ता । ग्रन्थाग्रम् २५० ।
__ [5731] अन्तः- सुहनवमी सुविही जिणो निव्वुओ, केवली नेमि आसो अमावसि हुओ।
पुन्निमासिइ नमि तित्थनाहो, चुओ कुणउ महमंगल सोमसूरिभूओ ॥ ___ इति श्रीजिनकल्लाणकथुत्तं सम्मत्तं ॥
[5732] अन्तः- इय पउमा-धरणिंदजक्खिद नमंसिय
वंछियदाणसमत्थतित्थकामिगजणवन्निय । सेवगजणपञ्चक्खपासजीराउलि संठिय लखिमीसागरसूरिसीस संथुणइ आणंदिय ॥२५॥
इति श्रीपार्श्वनाथस्तोत्रम् । श्रा० लखाईपठनार्थम् । लिखितं पं० जिनमाणिक्यग० सञ्चित० ।
[5741] अन्त:- इति श्रीपार्श्वनाथस्तवनटीका समाप्ता ।
कहइ वाणारीउ पुणकलसो इमं, धवण जिम दिदु तिम लिहवि मंते समं । किंपि विणीइ जिणगुणविघणदुक्खियं, तं गुणंता तयं होउ जगि सुक्खियं ॥३८॥ इति श्रीसम्पूर्णस्तवनं श्रीपार्श्वनाथस्य । संवत् १८४६ ना वर्षे कात्तिक वदि१दिने ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org