________________ जमालि 1402 - अभिधानराजेन्द्रः - भाग 4 जमालि तत्थ णं खत्तियकुंडग्गामे णयरे जमाली णाम खत्तियकुमारे खलु देवाणुप्पिया ! समणे भगवं महावीरे०जाव सव्वण्णू परिवसइ, अड्डे दित्ते०जाव अपरिभूए, उत्पिपासायवरगए सव्वदरिसीमाहणकुंडग्गामस्स णयरस्स बहिया बहुसालए चेइए फुट्टमाणेहिं मुयंगमत्थएहिं बत्तीसइबद्धेहिं नाडएहिं णाणाविह- अहारूवं उग्गहं०जाव विहरइ। तं णं एए बहवे उग्गा भोगा०जाव वरतरुणीसंपउत्तेहिं उवणच्चिज्जमाणे उवणच्चिज्जमाणे उवगि- अप्पेगइया वंदणवत्तियं०जाव णिग्गच्छंति। तए णं जमाली ञ्जमाणे उवगिज्जमाणे उवलालिज्जमाणे उवलालिज्जमाणे पाउ- खत्तियकुमारे कंचुइज्जपुरिसस्स अंतिए एयमढे सोचा णिसम्म सवासारत्त सारदहेमंत-ससिर-वसंत-गिम्हपजंते छप्पि उऊ हट्ठतुढे कोडं बियपुरिसे सद्दावेइ, सद्दावेइत्ता एवं बयासीजहाविभवेणं माणमाणे कालं गालेमाणे इट्टे सद्दे फरिस खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया ! चाउग्घंटं आसरहं जुत्तामेव रसरूवगंधे पंचविहे माणुस्सए कामभोगे पचणुब्भवमाणे वि उवट्ठवेह, उवट्ठवेत्ता मम एयमाणत्तियं पञ्चप्पिणह / तए णं ते हरइ। तए णं खत्तियकुंडग्गामे णयरे सिंघाडगतिगचउक्कचचर० कोडु बियपुरिसा जमालिणा खत्तियकुमारेणं एवं वुत्ता समाणा पचप्पिणंति / तए णं से जमाली खत्तियकुमारे जेणेव मजणघरे जाव बहुजणसद्देइ वा जहा उववाइए०जाव एवं पण्णवेइ, एवं परूवेइ, एवं खलु देवाणुप्पिया ! समणे भगवं महावीरे आदि तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छइत्ता बहाए कयवलिकम्मे जहा गरे०जाव सव्वण्णू सव्वदरिसी माहणकुंडग्गामस्स णयरस्स उववाइए परिसावण्णाओ, तहा भाणियव्यंजाव चंदणोक्खित्तबहिया बहुसालए चेइए अहापडिरूवंजाव विहरइ, तं मह गायसरीरे सव्वालंकारविभूसिए मजणधराओ पडिणिक्खइ पडिणिक्खमइत्ता जेणेव बाहिरिया उवट्ठाणसाला जेणेवचाउग्घंटे प्फलंखलु देवाणुप्पिया!तहारूवाणं अरहंताणं भगवंताणं जहा आसरहे, तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छइत्ता चाउग्घंटं आसरह उववाइए०जाव एगा भिमुहे खत्तियकुंडग्गामं णयरं मज्झं मज्झेणं दुरूहइ, दुरूहइत्ता सकोरंटमल्लदामेणं छत्तेणं धरि-जमाणेणं णिग्गच्छइ, णिग्गच्छइत्ता जेणेव माहणकुंडग्गामे णयरे जेणेव महया भडचडगरपहकरविंदपरिक्खित्ते खत्तियकुंड-ग्गामणयरं बहुसालए चेइए, एवं जहा उववाइएन्जाव तिविहाए पज्जुवासणाए मज्झं मज्झेणं णिग्गच्छई, णिग्गच्छइत्ताजेणेव माहणकुंडग्गामे पञ्जवासइ, तए णं तस्सजमालिस्स खत्तिय--कुमारस्सतं महया णयरे जेणेव बहुसालए चेइए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छइत्ता जणसई वा०जाव सण्णिवायं वा सुणमा-णस्स वा पासमाणस्स तुरिए निगिण्हेइ, निगिण्हेइत्ता रहं ठवेइ, ठवेइत्ता रहाओ वा अयमेयारूवे अब्भत्थिए०जाव समुप्पञ्जित्था, किं णं अज्ज पच्चोरुहइ, पचोरुहइत्ता पुप्फतंबूलाउहमाइयवाण-हाओ य खत्तियकुंडग्गामे णयरे इंदमहेइ वा खंदमहेइ वा मुगुंदमहेइ वा विसजेइ, विसजेइत्ता एगसाडियं उत्तरासंगं करेइ, करेइत्ता णागमहेइ वा जक्खमहेइ वा भूयमहेइ या कूवमहे इ वा आयंते चोक्खे परमसुइब्भूए अंजलिमउलियहत्थे जेणेव समणे तडागमहेइ वा नईमहेइ वा दहमहेइ वा पटवय-महेइ वा भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छइत्ता समणं भगवं रुक्खमहेइ वा चेइयमहेइ वा थूवमहेइवा, जंणं एए बहवे उग्गा महावीरं तिक्खुत्तो०जाव तिविहाए पज्जुवासणाए पज्जुवासइ / तए भोगा राइण्णा इक्खागा णाया कोरवा खत्तिया खत्तियपुत्ता भडा णं समणे भगवं महावीरे जमालिस्स खत्तियकु-मारस्स तीसे य भडपुत्ता सेणावती पसत्थारो लेच्छइ माहणा इब्भा जहा उववाइए महइ महालियाए इसिजाव धम्मक हा० जाव पडि सा सत्थवाहप्पमितयो ण्हाया कयबलिकम्मा जहा उववाइए०जाव पडिगया। तए णं जमाली खत्तियकुमारे समणस्स भगवओ णिग्गच्छंति, एवं संपेहेइ, संपेहेइत्ता एवं कंचुइज्जपुरिसे सद्दावेइ, महावीरस्स अंतियं धम्मं सोचा णिसम्म हट्ठतुट्ठ०जाव हियए सद्दावे इत्ता एवं वयासी-किं णं देवाणु-पिया ! अञ्ज उढाए उढेइ, उद्वेइत्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो० जाव खत्तियकुंडग्गामे णयरे इंदमहेइ वाजाव णिग्ग-च्छंती, तए णं णमंसित्ता एवं वयासी-सदहामि णं भंते ! णिग्गंथं पावयणं, से कंचुइज्जपुरिसे जमालिणामेणं खत्तियकुमारेणं एवं वुत्ते समाणे पत्तियामि णं भंते ! णिग्गथं पावयणं, रोएमि णं भंते ! णिग्गंथं हतुढे समणस्स भगवओ महावीरस्स आगम-णगहिय- पावयणं, अब्भुढेमि णं भंते ! णिग्गंथं पावयणं, एवमेयं भंते! विणिच्छए करयल०जमालिं खत्तियकुमारं जएणं विजएणं णिग्गंथं पावयणं, तहमेयं भंते ! णिग्गथं पावयणं, अवि-तहमेयं बद्धावेइ, बद्धावेइत्ता एवं वयासी-णो खलु देवाणु-प्पिया ! अज्ज भंते ! असंदिद्धमेयं भंते !०जाव से जहेयं तुब्भे वदह, जं णवरं खत्तियकुंडग्गामे णयरे इंदमहेइ वाजाव णिग्ग-च्छति / एवं/ देवाणुप्पिया ! अम्मापिअरो आपुच्छामि, तर णं देवा