________________ इस्सर 673 अभिधानराजेन्द्रः भाग 2 इस्सर (राजपुरीनगरस्थे स्वनामख्याते नृपे, तत्कथा कुकुडेस्सरशब्दे) स्वनामख्याते मुनिवरे च, स चागीतार्थदोषेण दुःखमवाप्य गोशालको जातस्तथा च महानिशीये। से भयवं णो वि याणाहिं, ईसरो कोवि मुणिवरो। किंवा अगियत्थ दोसेणं, पत्तं तेणं कहाहिणो॥ चउवीसिगाए अन्नेवि, एत्थ भरहम्मि गोयमा। पढमे तित्थंकरे जइया, विहीपुव्वेण निव्वुडे / तइया निव्वाणमहिमा ए-तरूवे सुरासुरे। निवयंते उप्पयंते, दठ्ठय एवं तवासिओ। अहो अच्छेरयं अज्ज-मलोयम्मि य पच्छिमो। ण इंदजालसुमिणं वा, विदितु कत्थइ पुणो / एवं विविहापोहाए, पुवी जाइं सरित्तुमो। मोहं गंतूण खणमेचं, मारुयासासिओ पुणो / / थरथरस्स य कपंतो निदिउंगरहिउ चिरं। ' अत्तारं गोयमा ! धणिय, सामत्तं गहिय मुज्झओ।। अह पंचमुट्ठियं लोयं, जा वा ढवइ महायसो। से विणयं देवया तस्स, रयहरणं ताव ढोयई।। उग्गं कंठं तवचरणं, तस्स दवण ईसरो। लोओ पूयकरेमाणा, जाव उ गंतूण पुच्छइ॥ केणं तं दिक्खिओ कत्थ, उप्पन्ने को कुले तव / सुत्तत्थं कस्स वा मूले, साइसयं हेसमज्झिय / / सो पचरागबुढे जाव, सव्वं तस्स विवागरे। जाईकुलं दिक्खा सुत्तं, अत्थं जह य समज्झियं / / तं सोऊण अहन्नो सो, इमं चिंतेइ गोयमा। अलिया अणारिओ एस, लोगहे तेण परिसुसे // ताजारिसमे सभासेइ, तारिसं सो विजिणवरो। णं किंचेत्थ वियारेणं, मुम्हिकेई वरं ठिए। अहवाणाहिहि सो भयवं, देवदाणवपणमिओ। मणासायं पिजं मज्झं, तं पिछिनिज संसयं / / तावे स जो हो उसो होउ, किं वियारेण एत्थ मे। अभिणंदामीह पव्वज्जं, सव्वदोसविमोक्खर्णि। ता पडिगओ जिणंदस्स, सया से जातणक्खई। भुवणेसं जिणवरं, तो वि गणहरमासियं / / ठिओ परिनिव्वुयम्मि, भगवंते धम्मतित्थयरे। जिणाभिहियं सुत्तत्थं, गणहरो जाय रूवई॥ तावमालावगं एयं, वक्खाणम्मि समागयं। पुढवीकाइगमे एगो, वावा एसो असंजओ॥ ता ईसरो वि चिंतेइ, सुहुमे पुढविकाइए। सव्वत्थउद्दविञ्जत्ति, को ताइं रक्खि उंतरले // हुई करेइ अत्ताणं, एत्थं एस महायसो। असद्धेयं जणे सयले, किमट्ठयपव्वइक्खइ॥ अचंतकडयडं एवं, वक्खाणं तस्स वीफुडं। कंठं सोसोयरं लाभे, एरिसं कोणुचिट्ठए। ता एयं विप्पएत्तूणं सामग्गं किंचिमज्झिमं। जं वा तं वा कहे धम्म, तालोउन्हाण उट्ठइ॥ अह वा हाहा अहं मूढो, पावकम्मा णराहमो। णवरं जइ णाणुचिट्ठामि, अन्नो न चिटुंती जणे // जेणायमणंतनाणीहिं, सव्वन्नहिं पवेदियं / जो एहि अन्नहा वाए, तस्स आट्ठो ण वजई।। ताहमेयस्स पच्छित्तं, घोरमइदुक्करं चिरं। लहुं सिग्घमुसिग्घयरं, जाव मत्थूण मे भवे / / आसायणाकयं पावं, आसंजेण विहुव्वती। दिव्वं वाससयं पुन्नं, अह सो पच्छित्तमणुचरे॥ तं तारिसं महाघोरं, पायच्छित्तं सयं मई। काउं पच्छियबुद्धस्स, सया मे पुण वीगओ।। तत्थावि जामुणेवक्खा, ता वहिगारमिमागयं / पुढवादीणं समारंभ, साहू तिविहेण वजए। दढमूढो हुओ जोई, ताईसरो मुक्कमूलको। बिं तेवं जहिच्छजए, को ण ताईसमारभे !! पुढवीए नावए सेव, समासीणो विचिट्ठई। अग्गीए रद्धमक्खाइ, असणखाइमसाइम / / अन्नं व विणा पाणेणं, खणमेकं जीवए कह। ता किं पितं पत्थवक्खेज, संपवुयमच्छंतियं // इमस्सेव समागच्छे,ण उणायं कोइ सद्दहे। ता चिटुंतु ताव एसेत्थं वरं सो चेव गणहरो॥ अहवा एसो उणमज्झं, एकोवि भणियं करे। अलिया एवंविहं धम्म, किंचुद्देसे य तं पिओ। साहिज्जइ जो स वि किंचि,ण तु सामचंतकडयडं। अहवा चिटुंतु तावेद, अहयं सयमेव वागरं / / सुहं सुहेण जं धम्मं, सव्वोवि अणुट्ठए जणो। न कालं कडयडस्सज्ज, धम्मस्सिति जा विचिंतइ / / घडं डिंतो सणीताव, निवडिउ तस्सोवरि। गोयम ! निहणं गओ ताहे, उववन्ना सत्तमा एसो॥ सासण सुयनाणसंसग्ग, पीडणीयत्ताइ ईसरो। तत्थं तं दारुणं दुक्खं, नरए अणुभविउ चिरं / / इहा गओ समुद्दम्मि महामच्छो भवे उण। पुणोविसत्तमाएय, तित्तीसं सागरोवमे।। दुट्विसहं दारुणं दुक्खं, अणुचिट्ठिऊण इहागओ। तिरियपक्खीसु उववन्नो, कागत्ताए स ईसरो॥ तओ वि पढमियं गंतु, उवट्टित्ता इहागओ। दुह्रसाणो भवेत्ताण, पुणरवि पढमियं गओ। उव्वट्टित्ता तओ इहई,खरो होहं पुणो मओ।