________________
ઢીં(-ઢિ)કવો)
[તકિયો
(લા.) હિંમત વિનાનું, કમો૨; |ઢોચકું નપું. સાંકડા મોંનો માટીનો
નાનો ઘડો, -કી સ્ત્રી. નાનું ઢોચકું ઢોર પું. પશુ (ગાય-ભેંસ વગેરે); (લા.) જડ, ગમાર
૧૦૦
|
સુસ્ત; -લપ સ્ત્રી, વિલંબિત સ્વભાવ, ઢીલાપણું, ઢીલાશ ઢીં(-ઢિ)કવો પું. નદી કે તળાવમાં પાણીની અછત વખતે કરવામાં આવતો ખાડો, વીરડો ઢીં(-ઢિ)કો પું. વાળેલી મૂઠીનો ઠોંસો ઢીં(-ઢિ)ગલી સ્ત્રી. બાળકોને ખેલવા બનાવેલી લૂગડા કે રબ્બર-પ્લાસ્ટિક વગેરેની પૂતળી. -લો પું. ત્રણ પૈસા ઢીં(-ઢિ)ચણ પું. ઘૂંટણ, ગોઠણ. -ણિયો પું. બેસતી વેળા ઘૂંટણ નીચે રાખવામાં આવતું ટેકણ, ઘૂંટણિયો, ગોઠણિયો ઢીં(-ઢિ)ચવું સ.ક્રિ. ખૂબ દબાવી દબાવી પીવું; (લા.)દારૂ પીવો ટૂકડું વિ. નજીક હૂં(-g)કવું અ,ક્રિ. મંડી પડવું, મા રહેવું ઢેખાળો પું. ઈંટનું રોડું ઢેઢ(-ડ) પું. એ નામની અંત્યજ જાતનો આદમી, હરિજન. –ઢો(–ડો), -ઢિ(-ડિ)યો પું. ઢેઢ (તિરસ્કારમાં). ડી,-ઢી(-ડી) સ્ત્રી. ઢેઢની સ્ત્રી ઢેકું નપું. માટીનું ગચિયું; ચોસલું. -ફલી સ્ત્રી. નાનું ગચિયું. -ફલું નપું. ઢેકું ઢેબરું નપું. રોટલો
ઢોલો પું. વર ઢોળવું સ.ક્રિ. વાળીને પ્રવાહીને પાડવું; ગબડાવવું; ધાતુનો બીજી ધાતુને ઓપ આપવો ઢોંગ પું. ખોટો દેખાવ, દંભ
ઢેલ, ડી સ્ત્રી. મોરની માદા ઢોકળું નપું. આથો આપી કરવામાં આવતી લોટની વાની. -ળી સ્ત્રી. ઢોકળાંનો એક પ્રકાર
ઢોલ પું., કું નપું. પખવાજના આકારનું એક વાઘ. -લી પું. ઢોલ વગાડનાર ઢોલિયો પું. પલંગ, મોટો પાટીનો ખાટલો. ઢોલડી, ઢોલણી સ્ત્રી. પાટીનો નાનો ખાટલો
ત
તક સ્ત્રી. અનુકૂળ સમય, લાગ તકતી સ્ત્રી. જુઓ ‘તખતી’. તકરાર [અર.] સ્ત્રી. ઝઘડો, કજિયો; વાંધો
તકલાદી [અર.] વિ. તરત ભાંગી તૂટી જાય એવું
તકલી સ્ત્રી. નીચે ચકતાવાળું કાંતવાનું સળિયાવાળું ઓજાર તકલીફ [અર.] સ્ત્રી. શ્રમ, કષ્ટ, તસ્દી તકાદો [અર.] પું. ચાંપંતી ઉઘરાણી તકિયો [અર.] પું. પાછળ અઢેલવાનું ગોળ કે ચપટ ઓશીકું; જ્યાં કબર આવી હોય તેવું ફકીરોને બેસવારહેવાનું સ્થાન