Sarth Gujarati Jodni Kosh

SR No.: 016105
Original Sutra Author: N/A
Author: Gujarat Vidyapith Ahmedabad
Publisher: Gujarat Vidyapith Ahmedabad
Publication Year: 1967
Total Pages: 950
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 28 MB

Page 578

પાપ છૂટું]
૫૩૩
[પાર;
પાપટું વિ૦ જુઓ “પાપમાં
પાયદળ, પાય(વા)દાર, પાયશ, પાયોસી, પાયમાલ, ૫૫૦ ૫૦ કિં. રૂપૈટ, gu] એક ખાવાની વાની. ખાર, –લી જુએ “પાયમાં –ડિયે ખાર ૫૦ પાપડમાં વપરાતો એક ખાર; સંચારે. પાયરી સ્ત્રી, પગથિયું (૨) દરજે; પદવી. [-ઊતરવી-ચઢવી, ૦૫૬ વિનિર્બળ, કૌવત વિનાનું. ૦પેટું વિ. પાતળું; છીછરું, -ભળવી, પાયરીએ ચડવું] (૩) [સર૦ મ; પો. પાઘડી
Vઆ બ૦ ૧૦ પાપડ અને પંઆની એક વાની ઉપરથી] એક જાતની ખાસ કરી પાપડી સ્ત્રી, વાલની શિગ (૨) [સં. પથેંક્ષા, પ્રા. ઘડિયા] | પાયરેમિટર ન [છું.] અતિ ભારે ગરમી માપવાનું થરમૅમિટર ચોખાના લોટની પાપડ જેવી વાની
પાયલ ન૦ સિર૦ હિં] ઝાંઝર પાપણી,-પુંજ, બંધ,-બુદ્ધિ, ભીરુ(તા), –મુક્ત(ક્તિ, પાયલાગણ,–ણું નવ જુઓ “પાય'માં
–મોચની, યોનિ, લજજા, સ્વીકાર જુઓ “પાપમાં | પાયલી સ્ત્રી [સર૦ મે.; “પાય” પરથી] અનાજ માપવાનું વાસણ; પાપ ૫૦ [સર૦ મ. પા] રેટલી; તાતા (બાળભાષામાં) (૨) પાલી (ચાર શેર) (૨) [ગ્રામ્ય] પાવલી; ચારઆની. -લું ન અ૦ (૨૦) બાળકને પગલાં મંડાવવાના ઉદ્ગાર
પાયલી; પાવલી; ચારઆની પાપાચરણ ન., પાપાચાર પં. [] પાપ આચરવું તે; પાપ- | પાયવંદન નવ જુઓ “પાયમાં કર્મ, દુરાચાર
પાસ પું, સાન્ન ન [i] દૂધપાક ખીર પાપાત્મા ૫૦ [i] પાપી; દુષ્ટાત્મા
પાયો છું. [સર. હિં, પાણતા (સં. વાર્થ ?)] પડોશ (કા.) પાપાપાપ ન૦ [j] પાપ અને અપાપ; પાપ-પુણ્ય
(૨) [‘પાય' =પગ ઉપરથી?] પાયજામાની બાંય; પાયા પાપાસ્મિતા સ્ત્રી [.] પાપી છું એવી લાગણી કે ભાવ | પાયાકુલક ! જુઓ પદાલક , પાપિતા, –ણું, –ની, –યું, -છ જુઓ “પાપી'માં
પાયાગત વિ૦ [પાયે+ગત] પાયાનું; પાયામાં આવેલું પાપી વિ૦ [i] પાપ કરનારું. -પિતા સ્ત્રીપાપીપણું. --પિયું | પાયા(-૨)દાર વિ૦ જુઓ પાયદાર (‘પાય'માં) વિ. પાપી. -પિષ્ટ વિ. અત્યંત પાપી. પિની(–ણી) વિ. પાયારૂ૫ વિ૦ [પા + રૂ૫] પાયાનું; પાયાગત સ્ત્રી- પાપણ
પાકેદાર વિ૦ જુઓ પાયાદાર પાપશ ન [.] પગરખું
પાયે પું[T] ખુરશી, ખાટલા, ટેબલ ઈવને પગ (૨) ધોકણું પાબંદ વિ૦ [.] બંધાયેલું; પરવશ
(૩) જે મૂળ ચણતર ઉપર ઈમારત ઊભી કરવામાં આવે છે તે પામણહાર વિ. [પામવું' ઉપરથી] પામનારું
(૪) જે બાજુ ઉપર ત્રિકોણ ઊભો રહે છે તે બાજુ (૫) [સં. પામતું વિ૦ [પામવું' ઉપરથી] (દિવેલ) પામી શકે તેવું ગોઠવેલું | પાવા, . પાણ?] સુખડી બનાવવા માટે કરેલો ધીગળને મૂળ (દીવા માટે) (૨) પૈસે ટકે પહોંચતું [સ્ત્રી૦, ૦૫ણું નવ પાક (૬) [લા.] આધાર; મૂળ. [પાયા ઊંખ(૫)ડી જવા = પામર વિ. [સં.] કંગાલ; રાંક (૨) તુચ્છ; સાંકડા મનનું. છતા જડમૂળ ખેરાઈ જવું; પૂર્ણ નાશ થવો. પાયા પાડવા = ધોકણ પામરી સ્ત્રી [સર૦ હિં, મ; પ્રા. પાવાર, પાવર] ઉપરણે; વડે ધીબવું - જોવું. પાયામાંથી ઊખડી જવું = પાયા ઊખડી દુપટ્ટો (ઊન કે રેશમન). [–આપવી, ઓઢાડવી, પહેરાવવી= જવા. પાયે ઓછો હે = થોડું ચસકેલું - ગાંડું હોવું. -રમાન-સરપાવ આપવાં.]
વો = આધાર -ટેકે આપ (૨) સંમત થવું. –નાખવો = પામવું સક્રિ. [(સં. પ્રા), પ્રા. પામ] મેળવવું; પ્રાપ્ત કરવું (૨) | ખાતમુહૂર્ત કરવું (૨) મંડાણ કરવું. પૂર =મૂળનું – પાયાનું
સમજવું; કળી જવું. [પામી જવું = સમજી જવું; કળી જવું.] ચણતર કરવું.]. પામાં સ્ત્રી [.] ખસ
પાયેરિયા ૫૦ [૬] દાંતને એક રોગ પાય પું[. પાથ(સં. પાટુ); T.] પગ. [પાય(કે) પડવું, પાર [] છેડે; અંત (૨) હદ; સીમા (૩) કાંઠે; તીર (૪) લાગવું = વંદન - નમસ્કાર કરવા (૨) માફી માગવી.] ૦૭ ૫૦ | [લા.] ઊંડે મર્મક ભેદ (૫) મંદિરનું આંગણું (૬) આશરે; શરણું [.] પગપાળે સિપાઈ. ૦કાત ૫૦ [. વાવનારત] પિતાના | (૭) ચાલીને ઊતરી શકાય તેવો નદી કે ખાડીને પાણીવાળા ગામની પોતીકી કે પારકી જમીન ઉપરાંત બીજા ગામની જમીન ભાગ. [–આવો = ખતમ – પૂરું થયું. ઊતરવું = સલામત ખેડનાર ખેડૂત. ૦કિત વિ[+T. નિરત] વેરાન; ખેદાન- રીતે તરી જવું - સામે કાંઠે પહોંચી જવું (૨) સફળતાથી પૂરું મેદાન. ૦ખાનું ન જો જરૂ. ૦માં સ્ત્રી[f. પાણTI૯ ] ઘોડાર; થવું. –જવું = પાર ઊતરવું (૨) આરપાર થઈને સેસરું નીકળી તબેલો (૨) ઘોડેસવારની ટુકડી. ગાડી સ્ત્રી, પગ વડે ચલાવાતી જવું. –થવું=જતા રહેવું; પાર જવું. ૫હવું= જુઓ પાર ગાડી; સાઈકલ. ૦ચે સુરવાળની એક ટાંગ. ૦જામો પુત્ર ઊતરવું. -તવું થઈ રહેવું, વપરાઈ જવું. પામ = મર્મસુરવાળ. તખ્ત ન૦ રાજધાની પાટનગર. દળ ન [+d. | રહસ્ય સમજવાં. –મૂક, મેલ, લાવ = પૂરું – ખતમ ] પગપાળું લશ્કર. (વા)દાર વિ૦ પાયાવાળું; આધારવાળું. કરવું.]
[કરેલા નાના ઢગલા પેશ સ્ત્રી, પાપોશ; ખાસડું બેસી સ્ત્રી, કદમબેસી; | પાર પું[. પ્રાર; પ્રા. ઘર?] કરશણ કાપીને સુકાવા માટે પગ ચૂમવા તે. ૦માલ વિ. [f. માર્જિન =મસળવું] છેક પાર (૨) સ્ત્રી [સે. પારો] બરણી; લાખેલું માટલું દુર્દશામાં આવી પડેલું; ખુવાર. ૦માલી વિ. ખુવારી; ભારે | પારકું વિ. [રે. વાર, પાવર (. પરજીય)] બીજાનું. [પારકાં દુર્દશા. ૦લાગણ(–ણું) ન૦, ૦વંદન નવ પગે લાગવું તે કરવાં (છોકરાંને)= પરણાવવાં (૨) સગાઈ ન રાખવી. પારકાં પાયદસ્ત સ્ત્રી (પારસીની) મરણયાત્રા
છોકરાને જતિ કરવાં= પરોપદેશે પાંડિત્ય દાખવવું, પિતે ન