Gujarati Sahitya Kosh Part 01

SR No.: 016103
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1989
Total Pages: 534
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 17 MB

Page 521

ઉપદેશ આપતી હિન્દી ભાષાની ‘જ્ઞાનદ્વિપંચાશિક/હંસ-બાવની (મુ.), હિન્દીપ્રધાન ગુજરાતી ભાષામાં રૂપકકાની બોધ આપની ૮ કડીની સઝા(મુ.) તથા દિગંબર જૈન સધુ નેમિસૂરિકત પ્રકૃત ગ્રંથ ‘વ્યસંગ્રહ' ઉપરના બાલાવબોધ (લે. ઈ. ૧૬૫૩)ના કર્તા.
કૃતિ : ૧. જ્ઞાનાવલી : ૨; ૨. રત્નસાર : ૩; પ્ર. શા. લખમશી શિ. નેણશી, સં. ૧૯૨૮. સંદર્ભ : હેમાસૂચિ: ૧.
‘હંસાવતીવિક્રમકુમારચરિત્ર' : મધુસૂદન વ્યાસની દુહા, ચોપાઈ ને વિવિધ ગઢાળના બંધવાળી આ પદ્યવાર્તા૫ની ૩૪૩થી ૮૮ કડી સુધી વિસ્તરતી પ્રતો મળે છે અને એ પ્રતો રચનાવર્ષ પણ જુદાં બનાવે છે. પરંતુ ભાષા અને અન્ય સંદર્ભોને વયમાં જેની કૃતિની .ઈ. ૧૫૬૦. ૧૬૧૬, શ્રાવણ વદ ૩, રવિવાર વધારે આધારૂ ભૂત લાગે છે. કવિએ પોો જ કૃતિને વિસ્તારી હોય એવો તર્ક થયો છે, પરંતુ પાછળના સમયમાં કૃતિમાં પ્રક્ષેપો થયાની સંભાવના વિરોધ છે.
ત્રંબાવતીની રાજકુંવરી હંસાવતી અને ઉધની રાજ વિક્રમાદિત્યના પુત્ર વિક્રમચરિત્રના અનુશંગ, વિયોગ અને પુનમિલનની આ કા અશઈતની 'હંસાઉલી' કે શિવદાસની ‘હંસાવલી'ની કથા કરતાં સાવ જુદી છે. નાયક-નાયિકાના વિલંબાતા મિત્રનને કારણે મ ટકાવી રાખતી. આ ક્યા પ્રેમ, શૌર્ય,
કૃતિ : પ્રાનીૉંગ્રહ : ૧.
સંદર્ભ : ૧. મરચા હિ; 1 ૨. ત્રૈમાસિક, જુલાઈ-સપ્ટે.આપત્તિ ને વેદના જેવા ભાવોને આલેખવાની સાથે દૈવયોગ ને ૧૯૭૨-‘ગુજરાતી જૈન સાહિત્ય : રાસસંદોહ', હીરાલાલ ૨. કાપડિયા_] ૩, ગૂકવિઓ : ૧; ૪. મુગૃહસુચી; ૫ હેદ્દેશ સૂચિ: ૧. [ર.ર.દ.] હંસસોમ–૨[ ]: તપગચ્છના સામવિમલ (e, ઈ, ૧૫૧૪–૧. ઈ. ૧૫૮૧)ની પરંપના જૈન સાધુ. ૧ કડીની ‘શિયળની સઝાય/ શીલ-વેલિ'(મુ.)ના કર્તા.
કૃતિ : ૧. જૈતમાલ(શ) : ૩; ૨. જૈસગ્રહ(ન);૩. પ્રાપ્ય ગ્રહ સંદર્ભ : ૧. દેસુરાસમાળા;] ૨. ભૂવિઓ: ૨. [...]
ચમત્કાર જેવાં તત્ત્વોને પણ થતી હોવાને લીધે રસપ્રદ બની છે. અરણશકિત ને કેટલાંક સુગેય વિલાપગીતોમાં અનુભવાનું કવિનું કાન્જન્ય, તત્કાલીન સામાજિક-ધાર્મિક માન્યતાઓ, લોકાચારો ને ભારતનાં નગરોની વિની જાણકારી તથા વચ્ચેવચ્ચે આવતા સંસ્કૃત શ્લોકો પરથી દેખાતું કવિનું સંસ્કૃતજ્ઞાન આ કૃતિની ધ્યાનપાત્ર લાક્ષાણિકતાઓ છે. [ર.સો.] ‘ઘેંચાવળી': કવિ શિવદાસની ૪ ખંડમાં વિભક્ત નૅ ચોપાઈ, ડ, ગાથા, કવિતની ૧૩૬૨ડીમાં રચાયેલી આ કથા મુ.) મતિદરની ‘હાઉલી-પૂર્વભવ-ક્યા’ અને અસાઈતની ‘હસીને મળતી આવે છે. પહેલાં ૨ ખંડમાં કવિએ હંસાવળીના ૩ જન્મોની કથા આલેખી છે–ત્તર અને પ્રધાનપુત્રી જયંતીના સંબંધની પહેલા ભવની, પોપની પરીની બીજા ભવની અને વાહન હંસાવીની ત્રીજા ભવની. બીજા ૨ ખંડમાં નરવાહન-હંસાવળીના પુત્રો હંસ અને વચ્છની કથા આલેખાઈ છે. એટલે ક્થા સ્પષ્ટ રીતે ૨ ભાગમાં વહેંચાઈ ગઈ છે. કાંડામાં અન્ય કૃતિઓને મળતી આવતી હોવા છતાં અહીં કવિએ કૃતિને ઠીકઠીક વિસ્તારી છે અને પોતાની કવિત્વ શક્તિનો પરિચય કાપ્યો છે. વિઓ ની પાત્રો ને ઘટન સ્થળોનો નામ બદલવા જેવા સ્થૂળ ફેરફાર કરવા સિવાય કેટલીક જગ્યાએ
‘હંસાઉથી’ [. ઈ. ૧૩૬૧/૧૩૭૧]: ૪ ખંડ અને ૪૩૮૪૭૦ કડી ધરાવતી, મુખ્યત્વે ચપાઈબંધની અને વચ્ચે વચ્ચે દુહા, વસ્તુ, ગાયા જેવા છંદોનો વિનિયોગ કરતી અસાઈકૃત પદ્માવાર્તા(મુ.). કાવ્યના પહેલા ખંડમાં પહિઠાણ નગરનો નરવાહન રાજા પોતે સ્વપ્નમાં જોયેલી અને પહેલી સુંદરી, કણપુરની પુરુષપણી કુંવરી હંસાઉલી સાથે પ્રધાન મનકેસરની યુકિતથી કેવી રીતે પરણે છે તેની કથા છે. બાકીના ૩ ખંડમાં હંસાઉલીના ૨ પુત્રો હંસ અને વચ્છની પરાક્રમકથા છે. હંસમાં લુબ્ધ પરમાતા લીલાવતીની અઘટિત માગણી નહીં સંતોષાતાં એ હંસ-છનું કાસળ કાઢવાનું ગાજે છે, પરંતુ મનકાર યુક્તિપૂર્વક કુમારોને બચાવીને ભગાડી દે છે. હંસનું સર્પ-પ્રસંગોને કાર્યકારણસંબંધની સાંકળી કૃતિને વધારે ચુસ્ત બંધવાળી દેવી મૃત્યુ થયું અને પવન પામવું, બંને ભાઈઓને છૂટા બનાવી છે. સ્ત્રીઓનાં દેહૌંદર્ય ને વસ્ત્રપરિધાનનાં વર્ણનો કે ઉત્તરની પી જવું, વચ્છ પર ધોરીનું આળ આવવુ, અનાવતીની રાજકુંવરી વિક્રુત જેવી ભાવનિરૂપણ જે આકૃતિમાં છે તે ચિત્રલેખાનાં વચ્છ સાથે સ્વયંવરથી લગ્ન થયાં, હંઅને કાતીનગરના અન્ય કૃતિઓમાં નથી. ઘણી જગ્યાએ વૈગૌથી ભાષાથી કવિઓ અપુત્ર રાજાનું રાજ્ય મળવું, કપટથી દરિયામાં ફેંકાયેલા વચ્છનું કથારસ પણ સારી રીતે જમાવ્યો છે. ાતીનગર પહોંચવું અને એ રીતે હેઅને મળનું વગેરે ઘટનાઓથી અદ્ભુતરિક બનતી. આ કથામાં કરણ, વાર, યુગાદિરોની ગૂંથણી છે. કાવ્યમાં આવતાં ૩ વિરહગીતો ઊર્મિકવિતાની દષ્ટિએ ૪૯૨: ગુજરાતી સાહિત્યકોશ
દે
વિો: ૨;૩૦ ૨. થી ૩. [...]
]: જૈન, કાના સ્વરૂપમાં આયેગી
હંસલઘુમ્રુત [ ‘આત્મશિક્ષા-છત્રીસી’(મુ.)ના કર્તા. કૃતિ : રત્નસાર : ૨, પ્ર. હીરજી હંસરાજ, સ. ૧૯૨૩. [કી.જો.) હંસોમ-૧ [ઈ. ૧૯૦૯માં હયાત) : તપગચ્છના પ્રેમવિમલસૂરિની પરંપરાનાં જૈન સાધુ. હિત કમલધર્મના શિષ્ય. ઈ. ૧૫૦૯માં ચંદેરી (ગ્વાલિયર, લલિતપુર)થી પૂર્વદેશની તીર્થયાત્રાએ નીકળેલા સંઘની યાત્રાનું વર્ણન કરતી ૪૯ કડીની 'પૂર્વદિશતીર્થમાલ/પૂર્વાર્ધત્મ્ય પરિપાટી શસ્તવન' છે. ૧૫૦ મુ.)ના કર્યાં.
ધ્યાનš છે અને હંસ તેમ જ વચ્છનું પીરોદા પાત્રો તરીકેનું નિરૂ પણ આકર્ષક છે. પુરુષર્જા અને પ્રારબ્ધ, કર્મફળ, જોતિષ દિવિષયક તાલીન માન્યતાઓનું દર્શન કરાવતી આ કૃતિ તત્કાલીન સમાજ ચિત્ર અને ભાષાની દૃષ્ટિએ પણ નોંધપાત્ર છે. [ર.દ.]
“સંવત ચાર ગોપીો વળી, તે દહાડે હી હંસાવળી” એવી પંકિત કૃતિના અંતભાગમાં મળે છે, પરંતુ તેના પરથી કૃતિનું ચોક્કસ રચનાવર્ષ જાણવું મુશ્કેલ છે. [..]
હંસલાત : ‘હંસાવળી