Gujarati Sahitya Kosh Part 01

SR No.: 016103
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1989
Total Pages: 534
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 17 MB

Page 192

કૃતિ : રણછોડજીને અરજી તથા ભક્તિપોષણ વગેરે સુધા કાવ્ય, દયારામે પોતાની કૃતિઓમાં પુષ્ટિભક્તિને નિરૂપણવિષય બનાવી પ્ર. ગોવિંદલાલ રા. જાની, ઈ. ૧૮૮૧.
[કી.જો.] છે, એટલું જ નહીં પણ એમણે પુષ્ટિપથસ્થાપિત શુદ્ધાદ્વૈત વેદાંતનું
પ્રતિપાદન કરતા અને અન્ય મતનું સાંપ્રદાયિક અભિનિવેશથી દયારામ-૧/દયાશંકર [જ, ઈ. ૧૭૭૭/સં. ૧૮૩૩, ભાદરવા સુદ ખંડન કરતા ગ્રંથો રચ્યા છે. એમાં દયારામ પ્રતિપાદિત કરે છે કે ૧૧ ઉપર ૧૨, શનિવાર – અવ. ઈ. ૧૮૫૩/સં. ૧૯૦૯, બ્રહ્મ સત્ય છે અને જગત પણ સત્ય છે તેમ જ જીવ બ્રહ્મ મહા વદ ૫, સોમવાર : પદકવિ. ચાણોદ (જિ. વડોદરા)ના વતની. નહીં, પરંતુ અંશી બ્રહ્મના અંશો છે ને મોથા નહીં પણ પ્રેમજન્મ ચાણોદમાં કે મોસાળ ડભોઈમાં. જ્ઞાતિએ સાઠોદરા નાગર. ભક્તિ દ્વારા પુરુષોત્તમરૂપ શ્રીકૃષ્ણની રાસલીલાનાં પ્રકટ દર્શન એ પિતા પ્રભુરામ ભટ્ટ. માતા રાજકોટ, જ્ઞાતિધર્માનુસાર ઇષ્ટદેવ જ ચરમ લક્ષ્ય છે. જગતને અસત્ય, જીવ-બ્રહ્મને એક અને હાટકેશ્વર પણ પિતાના સમયથી કુલધર્મ વૈષ્ણવ પુષ્ટિમાર્ગ. બ્રહ્મને નિર્ગુણ લેખનારને તેઓ ‘કાણો’ ‘ગમાર’ એવાં વિશેષણોથી ૧૦-૧૨ વર્ષની ઉંમરે માતાપિતાના અવસાન થતાં દયારામને નવાજે છે! અન્ય કુટુંબીઓનો આશ્રય મળ્યો ને એમને ચાણોદ તથા મોસાળ
પણ તથા માસ દયારામની પ્રામાણિક કૃતિઓ ઈ. ૧૮૦૭ (‘અજામિલઆખ્યાન)થી ડભોઈ રહેવાનું થયું. ઉત્તરાવસ્થામાં એ ડભોઈમાં જ સ્થાયી
જ સ્થાયી ઈ. ૧૮૩૦ (માધવરામ વ્યાસને પદ્યરૂપે પત્ર)નાં રચના વર્ષો દર્શાવે
. ૧૮ થયેલા પરંતુ કથરથી એ પ્રમાણભૂત રીતે નિશ્ચિત થતું નથી. છે. પરંતુ રસંવત ન ધરાવતી ઘણી કૃતિઓ આ પૂર્વ બાળપણમાં દયારામનું સગપણ થયેલું એવી માહિતી મળે છે,
કેટલાક સમય પહેલાં અને આ પછી જીવનના અંતકાળ સુધી પ. એમણે લગ્ન કર્યા નહીં અને પોતાનું સમગ્ર જીવન શ્રી રચાયેલી હશે એમ માનવામાં બાધ નથી. એ રીતે દયોરામનો
પામાં સમયમાં અનન્યાિયા પુષ્ટિમાગીય મરજાદા ૧૧ કવનકાળ પચાસેક વર્ષનો ગણી શકાય. તરીકે વીતાવ્યું. એમણે વલ્લભલાલજી મહારાજ પાસે બ્રહ્મસંબંધ લીધો હતો અને ત્રણ વાર ભારતયાત્રા તથા સાત વાર ,
| મુખ્યત્વે ગુજરાતી અને વ્રજહિંદીમાં ને કવચિત મરાઠી ને શ્રીનાથજીની યાત્રા કરેલી એમ કહેવાય છે.
સંસ્કૃતમાં મળતી દયારામની કૃતિઓમાં એક મોટો ભાગ તો પદ
ગરબી પ્રકારની લધુ રચનાઓનો છે, જે ૬૦૦ જેટલી થાય છે. દયારામે ડાકોરનિવાસી પુષ્ટિમાર્ગીય વિદ્વાન ઇચ્છારામ ભટ્ટ
* અન્ય નાનીમોટી કૃતિઓ પણ ૩૦૦ જેટલી સંખ્યામાં મળે છે, સાથે સંપર્ક - કદાચ નાનપણમાં જ થયેલો. એમણે દયારામની જેમાંની ઘાણી સાંપ્રદાયિક છે. પૃષ્ટિભક્તિને દઢ બનાવેલી તથા સાંપ્રદાયિક તત્ત્વજ્ઞાન સમજાવેલું
કવિની દીદી કૃતિઓમાં સૌથી વધુ નોંધપાત્ર છે ‘પદ' નામે તથા યાત્રાની પ્રેરણા આપેલી એમ કહેવાય છે. દયારામનું ઔપ
ઓળખાવાયેલાં ૧૦૯ કડવાંની “રસિકવલ્લભીર. ઈ. ૧૮૨૮. ચારિક શિક્ષણ ઝાઝું હોય એમ દેખાતું નથી, પરંતુ એમણે ભાગ
૧૮૮૪, શ્રાવણ સુદ ૧૧, ગુરુવાર; મુ.) કેવલાદ્વૈતસિદ્ધાંતનું વતાદિ પુરાણો, ગીત-દિ અન્ય ધર્મગ્રંથો, સોંપ્રદાયિક સાહિત્ય ખંડન અને શાતસિદ્ધાતનું ખંડન કરવાના ઉદ્દેશથી ગુરુશિષ્યઅને ભક્તિસાહિત્યનો અભ્યાસ કર્યો હશે એમ એમના ગ્રંથો જોતાં
સંવાદ રૂપે રચાયેલી આ કૃતિમાં દયારામનો સાંપ્રદાયિક તત્ત્વવિચારનો સ્પષ્ટ સમજાય છે. દયારામના શિષ્ય-સેવકોમાં રતનબાઈ સોનારણ અભ્યાસ અને એની સંપ્રદાયનિષ્ઠા સબળ રૂપે વ્યક્ત થયાં છે ને સાથેનો એમનો સંબંધ ચર્ચાસ્પદ બન્યો છે. એ બાળવિધવોએ પાણિક દાંતો તથા ઉપમાદિક અલંકારોથી કેટલીક લોકભોગ્યતી વ્યારામની પ્રભુસેવામાં સહાય કરી હતી અને માંદગીમાં પરિચર્યા આવી છે તેમ છતાં કાવ્યની રસાત્મકતા એમાં ઓણિી શકાઈ કરી હતી. રતનબાઈનો સંપર્ક, દયારામનો રંગીલો, શોખીન
નથી. વ્રજભાષાનાં ઉદ્ધરણો ને કવિએ રચેલાં ૫ સંસ્કૃત સ્વભાવ તથા એમની ગરબીઓમાં મળતા શું ગોરાલેખનને કારણે લોકો ધરાવતી, દહા, કવિતા અને રોળા છંદની ૧૮૨/૧૮૩ દયારામ ભક્ત નહીં પણ પ્રણયી છે એવો આક્ષેપ થયો છે, પરંતુ દીલી.
- કડીની પુષ્ટિપથરહસ્ય” (મુ.) વલ્લભાચાર્ય અને તેમના દયારામની ગરબીઓ એક લાંબી પરંપરાનો વારસો છે અને
કુળસમગ્રની સેવાપૂજાનું મહિમાગાન કરે છે ને પૌરાણિક દયારામે એમના જીવનકાળમાં પરમ ભગવદીય તરીકે પ્રતિષ્ઠા
તેમ જ ઔપસ્યમૂલક દર્શકોના તથા શબ્દચર્યના વિનિયોગથી પ્રાપ્ત કરી હતી. દયારામ સુરીલો કંઠ ધરાવતી સંગીતજ્ઞ હતા ધ્યાન ખેંચે છે. શ્રીકષગવિષયક પ્રેમલક્ષણા ભક્તિનો એકોતિક અને એમની કીર્તનબેઠકો સંગીતસ્પર્ધામાં પલટાઈ જતી હશે
મહિમા કરતી, ૧૦૧ ચંદ્રાવળાની ‘ભક્તિપોષણ’ « (મુ.)માં એવું કેટલીક અનુશ્રુતિઓ બતાવે છે. એમની આ સંગતિશતીનો લોકભોગ્ય દાંતનિયોજન છે. દુધૈયા છંદની ૭૦ કડીની, લાભ એમની ગેય કવિતાને ભરપૂર મળ્યો છે. કવિ ૧૨ નાટક તરીકે ઓળખાવાયેલી “બ્રાહ્મણભક્તવિવાદ (મુ.)માં ૨ વર્ષની માંદગી ભોગવી ડભોઈમાં અવસાન પામ્યા.
બ્રાહ્મણબંધુઓના સરળ રોચક સંવાદ રૂપે વેદવિહિત કર્મમાર્ગ કરતાં દયારામ મધ્યકાલીન ગુજરાતી સાહિત્યની પ્રેમલક્ષણા ભક્તિ- શ્રીકૃષ્ણ સેવાભક્તિમાર્ગ ચડિયાતો છે એવું પ્રતિપાદન થયું છે. ધારાના કાળાનુક્રમે છેલ્લા અને ગુણવત્તાની દષ્ટિએ એક પ્રમુખ ૧૬ કડીના ‘દ્વિદલાત્મક સ્વરૂપનો ગરબો' (મુ)માં સંપ્રદાયસંમત પ્રતિનિધિ છે. કાવ્યવાણીની અદોષતા, સ-રસતા અને અર્થઘનતાનો રાધાકૃષ્ણનું એકત્ત્વ સુંદર દષ્ટાંતોથી સ્ફટ કરવામાં આવ્યું છે. ૧૫ સ્વીકાર એમણે કર્યો છે એમ ‘સતસૈયા’ના ૧ દુહાને આધારે કહી કડીનો ‘શુદ્ધાદ્વૈતપ્રતિપાદન-માયામતખંડનનો ગરબો” (મુ.) પણ શકાય, પણ તેઓ સ્પષ્ટપણે કહે છે કે કવિતા તો સાધન છે સાંપ્રદાયિક તત્ત્વવિચારની નાનકડી કૃતિ છે. અને સાધ્ય છે શ્રીકૃષ્ણભક્તિ. આમ દયારામની સકલ અક્ષરોપાસના- આ પ્રકારની કેટલીક મુદ્રિત કૃતિઓ એમાં વ્યક્ત થતી વેદાંતના અધિષ્ઠાતા શ્રીકૃષણ છે. પુષ્ટિસંપ્રદાયમાં દઢ આસ્થા હોવાથી પુરાણાદિવિષયક વિદ્રત્તા, દયારામચરિત્રની બિનઆધારભૂત હકીકતો
દયારામ-૧: દયાશંકર
ગુજરાતી સાહિત્યકોશ ૧૬૩