Gujarati Sahitya Kosh Part 01

SR No.: 016103
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1989
Total Pages: 534
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 17 MB

Page 159

બાલાવબોધ(ર.ઈ.૧૪૩૫/૧૪૪૫)મુ.)ના કર્તા. સંસ્કૃતમાં ‘કપુર- બોહરા-ગોત્રીય. પિતા રૂપચંદ/રૂપસી શાહ. માતા રતનાદે/સરૂપદે. પ્રકરણ’ પર અવસૂરિ અને “હેમ-લઘુવૃત્તિ'ના ૪ અધ્યાયની દીપિકા દીક્ષા ઈ. ૧૬૯૫માં. દીક્ષાનામ સુખકીર્તિ. ઈ. ૧૭૦૬/૧૭૦૭માં પણ તેમની પાસેથી મળે છે.
પદપ્રતિષ્ઠા. અવસાન રીણીમાં. કૃતિ : (નૈમિચંદ્ર ભંડારી વિરચિત) પઠિશતક પ્રકરણ (ત્રણ બાલા- એમની રચનાઓમાં શંખેશ્વરનાં ૨ સ્તવનો (મુ.), ‘અષ્ટમીવબોધ સહિત), સં. ભોગીલાલ જ, સાંડેસરા, ઈ.૧૯૫૩(સં.). સ્તુતિ' (મુ), ૪ ઢાળની 'જેસલમેરચૈત્ય-પરિપાટી' (ર. ઈ. ૧૭૧૫;
સંદર્ભ ૧. જૈસાઇતિહાસ; ] ૨, જૈનૂકવિઓ :૨; ૩. મું.), ‘ચોવીસી'(ર.ઈ.૧૭૦૮/સં.૧૭૬૪, અસાડ વદ ૩; અંશત: મુ.) હજીજ્ઞાસૂચિ : ૧.
.ત્રિ.) તથા હિંદી ગઘમાં જેસલમેરના શ્રાવકોના પ્રશ્નોના ઉત્તર રૂપે
“સિદ્ધાન્તીય વિચાર” (૨. ઈ. ૧૭૧૧)નો સમાવેશ થાય છે. જિનસાગર(સૂરિ)-૨ જિ.ઈ.૧૫૯૬/સં.૧૬૫૨, કારતક સુદ ૧૪, કૃતિ : ૧. ચૈસ્તસંગ્રહ : ૧; ૨. જૈનૂસારત્નો : ૧(+સં.); રવિવાર – અવ.ઈ.૧૬૬૩/સં. ૧૭૧૯, જેઠ વદ ૩ કે ઈ.૧૬૬૪ ૩. પ્રાતીસંગ્રહ : ૧) ૪. શંસ્તવનાવલી. સં.૧૭૨૦, જેઠ વદ ૩, શુક્રવાર : ખરતરગચછની લધુ આચાર્ય- સંદર્ભ : ૧.ઐજૈકાસંગ્રહ;] ૨.જૈમૂવિઓ : ૨, ૩(૨). શાખાના પ્રથમ આચાર્ય. જિનસિંહસૂરિના શિષ્ય. મૂળ નામ
[ચ.શે.] ચોલા. લાડનું પ્રસિદ્ધ નામ સામલ. પિતા વચ્છરાજ શાહ. માતા મૂા. ગોત્ર મોહિથવા. ઈ. ૧૬૦માંદીકા . દીક્ષાનામ સિદ્ધોન. જિનસુંદરસૂરિ) ઈ. ૧૭મી સદી ઉત્તરાર્ધ ૧૮મી સદી પૂર્વાધિ5:. ઈ. ૧૮૧૮માં આચાર્યપદ, આચાર્યપદ પછી ઉજનસાગરસર્ફિ નામ બરતરગચ્છની વગેડ શાખાના જૈન આચાર્ય. જનસમુદ્રસૂરિના રાખ્યું. નિરાજસૂરિ સાથે મતભેદ થતાં ઈ. ૧૬૩૦માં લઘુ પટ્ટધર. ૬ ખંડ અને ૧૩૬ ઢાલની પ્રશ્નોત્તર-ચોપાઈ' (ર.ઈ. આચાર્યાય નામે અલગ શાખાની સ્થાપના કરી. તર્ક, વ્યાકરણ, ૧૭૦૬/સ. ૧૭૬૨, આસો વદ ૧)ના કર્તા. છંદ, કાવ્ય, અલંકાર આદિ વિવિધ શાસ્ત્રના જ્ઞાતા તરીકે જાણીતા ખરતરગચ્છની વેગડશાખાના જિનસુંદરસૂરિને નામે નોંધાયેલ હતા. અનશનપૂર્વક અમદાવાદમાં અવસાન. તેમની પાસેથી વીસ ૧૦ ઢાળના ‘ગોડી-સ્તવન” (૨. ઈ. ૧૬૯૭/સં. ૧૭૫૩, શ્રાવણ વિહરમાનન-ગીત|વીસી” (૨ સ્તવન મુ) મળે છે.
વદ ૧૦) તથા “ભીમસેન-ચોપાઈ” (૨. ઈ. ૧૬૯૯/સં. ૧૭૫૫, કૃતિ :સ્તિકાસંદોહ : ૨.
ફાગણ સુદ ૨) એ કૃતિઓના કર્તા ઉપર્યુક્ત જિનસુંદર હોવાની સંદર્ભ : ૧. ઐકાસંગ્રહ; ૨. જૈનૂકવિઓ : ૨-'જૈનગચ્છોની સંભાવના છે. ગુરુપટ્ટાવલીઓ'; [ ૩. જૈનૂકવિઓ : ૩(૧); ૪. મુમુગૃહસૂચી; સંદર્ભ : ૧. જૈન સત્યપ્રકાશ, જાન્યુ. ૧૯૪૬-'જેસલમેર, જૈન ૫. લીંહસૂચી; ૬. હજૈસા સૂચિ: ૧.
4િ. ત્રિ...
જ્ઞાનભંડારો કે અન્યત્ર અપ્રાપ્ય ગ્રંથોની સૂચી,' સં. અગરચંદ નાહટા; ૨. જૈનૂકવિઓ : ૨.
[શ્ર.ત્રિ.] જિનસાધુસૂરિ)/સાધુકીતિ[ઇ. ૧૬મી સદી પૂર્વાધ : વડતપગચ્છના જૈન સાધુ. નિરત્નસૂરિ (ઈ. ૧૫મી સદી ઉત્તરાર્ધ)ના શિષ્ય. જિનસૌમ : આ નામે આઠમી ઢાળ અને ૬૦મી કડી આગળ ઈ. ૧૫૨૩માં કવિ હયાત હોવાની માહિતી મળે છે. ૩૨૩ કડીની અપૂર્ણ પ્રાપ્ત થતી “નૈમિજિન-બારમાસ'(મ.)નામની કૃતિ મળે ‘ભરત-બાહુબલિ-રાસ’ અને ૫૦ કડીની ‘મૃગાવતીરઝાયે’ એ છે, જેમાં કોમળમધુર પ્રાસબદ્ધ સરળ તથા વ્રજની છાંટવાળી કૃતિઓના કર્તા.
ભાષામાં તથા સુગેય દેશીઓમાં રાજિમતીના નેમિનાથ માટેના સંદર્ભ : જૈનૂકવિઓ : ૩(૧).
[.ત્રિ) વિરહનું આલેખન થયું છે. કૃતિ : પ્રામબાસંગ્રહ : ૧.
ચિ...] જિનસિંહ(સૂરિ) જિ. ઈ.૧૫૪૯ સં.૧૬૧૫, માગશર સુદ ૧૫અવ. ઈ. ૧૬૧૮ સં. ૧૬૭૪, પોષ સુદ ૧૩.] : જૈન સાધુ. જિનસોમ-૧ ઈ. ૧૭૨૫માં હયાત] : જૈન સાધુ. ‘સ્નાત્રવિધિ’
વાપલદવી, ચોપડા (ર. ઈ. ૧૭૨૫) એ ગદ્યકૃતિના કર્તા. ળ નામ માનસિહ. દક્ષિા છે. ૧૫૪૭માં. દક્ષિાના સંદર્ભ : જૈમૂકવિઓ : ૩(૨).
[ચ.શે.') મહિમરાજ. આ કવિને અકબર બાદશાહ સાથે સંપર્ક થયેલો; તેમની સાથે તેમણે કાશ્મીર વિહાર કરેલો. તેમણે અનેક દેશોમાં જિનસૌખ્ય સરિ): જુઓ જિનસુખ(સૂરિ). અમારિ ઘોષણા કરાવડાવી હતી. અવસાન અનશનપૂર્વક. તેમણે અનેક સ્તવનો અને સઝાયોની રચના કરી છે.
જિનસૌભાગ્ય(સૂરિ)[જ. ઈ. ૧૮૦૬-અવ, ઈ. ૧૮૬૧/સં. ૧૯૧૭, સંદર્ભ : ૧. જૈમૂકવિઓ :૨-જૈનગચ્છોની ગુરુપટ્ટાવલીઓ; મહા સુદ ૩]: ખરતરગચ્છના જૈન સાધુ. જિનહર્ષસૂરિના પટ્ટધર. ૨. યુજિનચંદ્રસૂરિ;
[કા.જો.J મારવાડના સેરા ગામે જન્મ. મૂળ નામ સુરતરામ. ગોત્ર ગણધર
ચોપડા કોઠારી. પિતા કરમચંદ શાહ. માતા કરણદેવી/કરુણાદેવી. જિનસુખસરિ)/જિનસ (સૂરિ)[જ.ઈ.૧૬૮૩/સ.૧૭૩૯, માગશર ઈ.૧૮૨૧માં દીક્ષા. દીક્ષાનામ સૌભાગ્યવિશાલ.ઈ.૧૮૩૬માં સૂરિપદ. સુદ ૧૫ – અવ.ઈ.૧૭૨૪/સં.૧૭૮૬, જેઠ વદ ૧૦): ખરતર- અનેક બિબોની પ્રતિષ્ઠા કરેલી. અવસાન બીકાનેરમાં. તેમની ગચ્છના જૈન સાધુ. જિનચંદ્રસૂરિના શિષ. ફોગ-પત્તનનો વાસી. પાસેથી ‘નવપદ-સ્તવન’ (ઈ.૧૮૩૯/સં.૧૮૯૫, આસો સુદ ૧૫),
૩૦ : ગુજરાતી સાહિત્યથ
જિનસાગર(સૂરિ)-:જિનસૌભાગ્ય(સૂરિ)