Gujarati Sahitya Kosh Part 01

SR No.: 016103
Original Sutra Author: N/A
Author: Jayant Kothari, Jayant Gadit, Chandrakant Sheth, Raman Soni
Publisher: Gujrati Sahitya Parishad
Publication Year: 1989
Total Pages: 534
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 17 MB

Page 149

જસસોમ/યશ-સોમ[ઈ.૧૬૨૦માં હયાત] : તપગચ્છના જૈન સાધુ. કોટિનાં જ રહે છે. આનંદવિમલસૂરિની પરંપરામાં હર્ષસોમના શિષ્ય. ‘ચોવીસી” (૨. જન્મથી વિરક્ત પણ માતાના આગ્રહથી ૮ કન્યાઓને પરણી ઈ.૧૬૨૦/સં.૧૬૭૬, શ્રાવણ સુદ ૩, સોમવાર), ૬ કડીનું ‘(સાચોર- સમગ્ર પરિવાર અને પ્રભાવ ચોર તથા એના સાથીઓ સાથે મંડન) શીતલનાથ-સ્તવન', ભૂલથી પ્રમોદમાણિક્યશિષ્ય યસોમને દીક્ષા લેનાર જંબૂકુમારનું પ્રસિદ્ધ વૃત્તાંત વર્ણવતા આ કાવ્યમાં નામે નોંધાયેલ ૪ કડીનું “ગુરુ-ગીત’ તથા ભૂલથી યશ : સોમશિષ્ય જંબૂકુમાર લગ્ન પૂર્વે પરિવાર સાથે વૈભારગિરિ પર વસંતક્રીડા જયસોમને નામે નોંધાયેલ ‘વિજયદેવસૂરિ-સઝાય” એ એમની કૃતિઓ કરવા જાય છે તે નિમિત્તે વસંતવર્ણનને તથા ૮ કન્યાઓને નિમિત્તે છે. ‘કર્મગ્રંથ-બાલાવબોધ” (મુ.) કે એના કેટલાક વિભાગો યશ:સોમને સૌન્દર્યવર્ણનને અવકાશ મળ્યો છે, પણ નાયકની વિરક્તતાને કારણે નામે મળે છે પરંતુ છ કર્મગ્રંથોના બાલાવબોધો એમના શિષ્ય શૃંગારરસના આલેખનને સ્વાભાવિક રીતે જ અવકાશ મળ્યો નથી.
સોમની રચના હોવાનું સામાન્ય રીતે મનાયું છે. આબાલાવ બોધમાં અહીં જંબૂકુમારના શણગારનું પણ વર્ણન થયેલું છે એ ધ્યાન યશ:સોમનું નામ ગુરુ તરીકે ગૂંથાતું હોય એવો સંભવ છે. ‘બંધ- ખેંચે એવી બાબત છે. કવિનાં વર્ણનો પ્રાસાદિક, છટાદાર ને સ્વામિત્વકર્મગ્રંથ-બાલાવબોધ'ની ૧ પ્રતમાં યશ:સોમ પાસેથી સાંભળીને પરંપરાગત અલંકારોથી શોભીતાં છે. એમાં ‘વસંતવિલાસ’ સાથેનું જયસોમે ટબો લખ્યો એવો ઉલ્લેખ મળે છે તે ટબાના વાસ્તવિક સામે પણ કેટલેક સ્થાને દેખાય છે.
જિ. કો.] કત્વને સંદિગ્ધ બનાવી દે છે. કૃતિ : કર્મગ્રંથ,-.
‘જબૂસ્વામી રાસ' રિ.ઈ.૧૬૮૩ : નયવિજયશિષ્ય યશોવિજયની, સંદર્ભ : ૧.જૈમૂકવિઓ : ૩(૧); ૨. મુમુગૃહસૂચી. [.ત્રિ] દુહા-દેશીબદ્ધ૫ અધિકાર (ખંડો) ને ૩૭ ઢાળની આ કૃતિ (મુ.)માં
જંબુસ્વામીનું પ્રસિદ્ધ વૃત્તાંત ગૂંથાયેલું છે. સસૌભાગ્યશિષ્ય [ ,
]: જૈન. રાજગૃહ નગરના રાજા શ્રેણિકના પુત્ર જંબૂકુમાર સુધર્માસ્વામી૧૫ કડીના “શંખેશ્વર પાર્શ્વનાથનો છંદ' (મુ.) એ કૃતિના કર્તા. ના ઉપદેશથી દીક્ષા લેવા પ્રેરાય છે પણ આ પૂર્વે એ વિવાહિત કૃતિ : પ્રાછંદસંગ્રહ.
. જો.] હોવાથી માતાપિતાની અનુજ્ઞા એમને મળતી નથી. એમના આગ્રહને
વશ થઈ એ ૮ કન્યાઓ સાથે લગ્ન કરે છે પરંતુ એમનું મન જાનંદ ઈ. ૧૯૭૦માં હયાત] : તપગચછના જૈન સાધુ. દીક્ષામાં હોવાથી પત્નીઓ અને માતાપિતાની સાથે એ ધર્મચર્ચા ગુણાનંદના શિષ્ય. “યશોનંદ' એ નામથી નોંધાયેલા આ કવિના ૬૨૧ કરે છે, એમને દીક્ષા માટે સંમત કરે છે ને સૌની સાથે દીક્ષા લે છે. કડીના ‘રાજસિંહકુમાર રાસ (નવકારરાસ) (ર. ઈ.૧૬૭૭/સં. ૧૭૨૬, હેમચંદ્રાચાર્યકૃત ‘ત્રિષશિલાકાપુરૂષચરિત્ર'ના પરિશિષ્ટ પર્વનો ઘણો આસો સુદ ૨, મંગળ/શુક્રવાર)માં કર્તાનામ જસાનંદ જ નોંધાયેલું છે. આધાર દર્શાવતા આ રાસમાં કેટલીક દૃષ્ટાંતકથાઓ યશોવિયે સંદર્ભ : જૈનૂકવિઓ : ૨.
યોજેલી છે ને એમાં એમની આગવી છાપ પણ ઊપસે છે.
દીક્ષા લેવાના પક્ષે-વિપક્ષે થતી દલીલોના સમર્થન રૂપે યોજાયેલી જસો
] અંગદવિષ્ટિથી માંડીને રાવણની આ દૃષ્ટાંતકથાઓમાં એક તરફ વિલાસની ને બીજી તરફ સંયમમુક્તિ સુધીની કથા વર્ણવતા કાવ્ય “રામચરિત’ના કર્તા.
ઉપશમની કથાઓ છે એથી શાંતરસમાં નિર્વહણ પામતી આ સંદર્ભ: સ્વાધ્યાય, ૫. ૧૫ અં.૧ – મધ્યકાલીન ગુજરાતી સાહિત્ય- કૃતિમાં શાંત ઉપરાંત શૃંગારનું પણ આલેખન થયેલું આપણને માં જૈનેતર રામકથા', દેવદત્ત જોશી.
[કી.જો] મળે છે.
નગર, નાયક, વરધોડો આદિનાં વર્ણનોમાં ઊપસતાં વાસ્તવિક ને જસોમા [ઈ.૧૯મી સદી પૂર્વાધી : વેલાબાવાનાં પત્ની. જ્ઞાતિએ લાક્ષણિક ચિત્રોમાં, રૂપકોણી આદિનો આશ્રય લેતી અલંકારપ્રૌઢિમાં, કોળી. વેલનાથ સમાધિસ્થ થતાં તેના વિરહભાવને આધ્યાત્મિકતાથી ઊમિરસિત કલ્પનાશીલતામાં, વર્ણાનુપ્રાસ ને ઝડઝમકયુક્ત કાવ્યરંગીને વર્ણવતા ૧ પદ(મુ.)ના કર્તા. ગિરનારની શિલા નીચે વેલનાથ રીતિમાં કવિની વિશેષતા જણાય છે. કવચિત્ રાજસ્થાની ને હિદીનો સમાધિસ્થ થતાં ગવાયેલા આ પદથી શિલા ફરી ઊઘડે છે અને પ્રયોગ કરતી કવિની ભાષામાં પંડિતની સંસ્કૃતાઢય બાની ઉપરાંત સતી અંદર સમાઈ જાય છે એવી કથા છે.
લોક્વાણીના સંસ્કારો પણ જોવા મળે છે. કવચિત્ ક્લિષ્ટ બનતી કૃતિ : સોરઠી સંતો, સં. ઝવેરચંદ મેઘાણી, ઈ.૧૯૨૮ (પહેલી એમની શૈલી સામાન્ય રીતે પ્રસાદ, માધુર્ય ને માર્મિકતાના ગુણ આ.), ૧૯૭૯ (પાંચમી આ.નુપુનર્મુદ્રણ.). [કી. જો] ધરાવે છે. દેશીઓનું વૈવિધ્ય આ કૃતિની સમૃદ્ધ ગેયતાનો નિર્દેશ
કરે છે.
રિ. સો.] ‘જંબુસ્વામી-ફાગ’ રિ.ઈ.૧૩૭૪] : આંતરપ્રાસવાળા ૬૦ દુહામાં રચાયેલી આ કૃતિ(મુ.)ના કર્તા “વિજયવંત તે છાજઈ, રાજઈ જાગેશ્વર : આ નામે કૃષ્ણભક્તિ અને ગોપીભાવનાં કેટલાંક પદો તિલક સમાન” એવી પંક્તિને કારણે ઈ.૧૪૭૦- ઈ.૧૪૭૩માં (૬ મુ) મળે છે તે જાગેશ્વર-૧ છે કે કેમ તે નિશ્ચિત થઈ શકે હયાત પૂણિમાગચ્છના રાજતિલક તથા કોઈ તિલકવિજ્ય કે વિજ્ય- તેમ નથી. તિલક હોવાની સંભાવના કરવામાં આવી છે, પરંતુ ઉક્ત રાજતિલક કૃતિ : પ્રાકાસુધા : ૨. આ કૃતિના કર્તા હોવાનું સમયદૃષ્ટિએ સ્વીકારી શકાય તેમ નથી સંદર્ભ : ગૃહાયાદી.
[કી. જો]. તેમ જ અન્ય કર્તાનામો પણ, કોઈ પ્રમાણને અભાવે, તર્કની ૧૨૦ : ગુજરાતી સાહિત્યક્ષેશ
સસૌમ: જવર
•
ના...]