Page Text
________________
૧૨
કતિરાષ્ટ્ર રાજાની પ્રથમ સંતતિને મેળે લેવાનો નિશ્ચય પધારે. સૂર્યે કહ્યું, મારું આવ્યું અફળ જાય જ કર્યો હતો. તે ઉપરથી શર રાજાને પ્રથમ થયેલી નહિ. મારે તને પુત્ર આપવો જ જોઈએ. માટે પૃથા નામની કન્યાને એણે દત્તક લીધી, અને એનું તારે મારી સાથે રત થવું જ જોઈએ, એમ કહીને નામ કુંતી પાડ્યું. ત્યાર બાદ એને ઔરસ પુત્ર સૂયે તરત જ એની સાથે એગ કરીને પિતાના જમ્યો. ભારતના યુદ્ધમાં પિતાના પુત્ર સહવર્તમાન લોક પ્રતિ ગમન કર્યું. | ભાર૦ વન અ૦ ૩૦૩એ પાંડવના પક્ષમાં હતો. | ભાર ઉદ્યોગ અને ૩૦૭. આથી એને ગર્ભ રહ્યો. શરમની મારી એણે ૧૭ર જે આગળ જતાં એ યુદ્ધમાં જ એનું મરણ એકાંતમાં રહેવા માંડયું. નવ માસ પૂર્ણ થતાં જ થયું હતું. ગ્રંથમાં એને એકલે ભેજ પણ કહ્યો એને કવચ અને કુંડળ સહિત દેદીપ્યમાન પુત્ર છે. એ કયા કુળને હતા એ જણાતું નથી; પણ જો. એ પુત્રને એણે પોતાની વિશ્વાસુ દાસી એને દેશ કુંતરાષ્ટ્ર એ તે નક્કી છે. ભારત મારફત પેટીમાં મૂકીને તેને અશ્વ નદીમાં તરત સભા ૦ ૦ ૩૧.
મુકાવ્યું. આ જ પુત્ર પાછળથી કર્ણ નામે પ્રખ્યાત તિરાષ્ટ્ર ભારતવષય મહાદેશ. નરરાષ્ટ્ર દેશની થયે. તે ભાર૦ વન અ૦ ૩૦૮, દક્ષિણે આવેલ હતો. અપર દક્ષિણ કુતિરાષ્ટ્ર નામે પછી કેટલેક કાળે એનાં લગ્ન પાંડુ રાજાની જોડે એને એક ભાગ હતા એમ જણાય છે. (અપર થયાં. | ભાર આદિ અ૦ ૧૧૨. પરંતુ એ પોતે દક્ષિણ કુતિરાષ્ટ્ર શબ્દ જુઓ.)
શાપદગ્ધ હતા, તેથી એનાથી સ્ત્રીસંગ થાય જ તી યદુકુળત્પન્ન શૂર રાજાની કન્યા પૃથા. કુતિ
નહિ એમ હોવાથી કુંતીએ એને પોતાને મળેલા મેજ રાજાએ એને દત્તક લીધી હતી, અને કુંતી
મંત્રની વાત કહી અને પછી પાંડુ રાજાની આજ્ઞા એ નામ એણે પાડયું હતું. એ જ્યારે કુમારી હતી
થવાથી એણે ક્રમે કરીને પુત્રપ્રાપ્તિના મંત્રને જપ ત્યારે કુંતિભોજને ત્યાં કોઈ ઋષિ (ઘણું કરીને કરી યુધિષ્ઠિરાદિ પુત્ર ઉત્પન્ન કર્યા. (પાંડુ શબ્દ દુર્વાસા ઋષિ) આવ્યા. એને પિતાને ત્યાં રાખીને જુઓ.) દુર્યોધન પાંડવોને દ્રષ કરતે હતું તેથી કુંતીને એમની સેવા કરવાનું સેપ્યું હતું. કુંતીએ
કુંતીને ઘણું દુઃખ વેઠવું પડતું, છતાં એ પાંડની ઉત્તમ પ્રકારે કરીને ઋષિની ચાકરી કરી હતી. જતી
જોડે વનવાસમાં ન જતાં હસ્તિનાપુરમાં જ રહેતી. વખતે પ્રસન્ન થઈને સૂર્ય, યમ, ધર્મ, વાયુ, ઇન્દ્ર
આગળ જતાં યુદ્ધ થઈને બધા ધાર્તરાષ્ટ્ર મરણ અને અશ્વિનીકુમાર એ દેવતાઓના એને મંત્ર
પામી યુધિષ્ઠિરને રાજ્ય પ્રાપ્ત થયું ત્યારે એણે બાયા હતા. ઋષિએ કહ્યું હતું કે કારણ પર
સુખને દહાડે દીઠે. પછી કેટલેક કાળે વિદૂર ધુતતને પુત્ર થ જોઈએ એમ લાગે ત્યારે તું આમાંના રાષ્ટ્ર અને ગાંધારી મહાપ્રસ્થાન સારુ હિમાલયમાં જે દેવને જપ કરીશ, તે પ્રકટ થઈ તને પુત્ર દેહત્યાગ કરવા નીકળ્યાં ત્યારે કુંતી પણ તેમની બાપશે. વગર કાર જપ કરવાની જરૂર નથી. આ સાથે જ ગઈ અને એને દેહ ત્યાં જ પડશે. પ્રમાણે કહીને ઋષિના ગયા પછી એક દિવસ એના કુંતી (૨) ભારતવષય દેશ. આ પ્રાયઃ કુંતિમનમાં મંત્રને પ્રભાવ જેવાને ભાવ થયો. એણે રાષ્ટ્ર જ હશે, પહેલે સૂર્યના મંત્રનો જપ કર્યો અને એનું કુંતી (૩) ભારતવર્ષીય ભરતખંડસ્થ નદી (૩. પારિ. આવાહન કરતાં જ મૂર્તિમાન સૂર્ય લાગતા જ એની ચાત્ર શબ્દ જુઓ.) આગળ પ્રત્યક્ષ થયા, અને પૂછયું કે મારું આવાહન કુલ્સ ઉત્તાનપાદ વંશના ચક્ષુર્મનુના અગિયાર પુત્રકેમ કર્યું છે ? એમને જોઈને એ ભયભીત થઈ ગઈ માને બીજે. અને બોલી કે મેં મંત્રની શક્તિ જેવા સારુ કલ્સ (૨) એક બ્રહ્મર્ષિ (૩. અંગિર શબ્દ જુઓ. આપનું આવાહન કર્યું હતું. હવે આપ પાછા એના વંશજો તે કોલ્ય.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 016088 |
| Book Title | Pauranik Kathakosha Part 1 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dahyabhai P Derasari |
| Publisher | Granthlok Ahmedabad |
| Publication Year | 1988 |
| Total Pages | 362 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary & Dictionary |
| File Size | 22 MB |