Bruhad Gujarat kosha Part 1

SR No.: 016072
Original Sutra Author: N/A
Author: Keshav Shastri
Publisher: University Granth Nirman Board
Publication Year: 1976
Total Pages: 1086
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 32 MB

Page 1026

રાચર
ટાચરી (-ચ્ય) સ્ત્રી. ઝાડ ુ'ગર પહાડ વગેરેના ઊંચામાં ઊંચા ભાગ, શિખર-ભાગ, (૨) ઇયત્તા, ‘સીલિંગ’ ટોચકી શ્રી. [જુએ ‘ટોચકુ’+ ગુ. ‘ઈ ’સ્ત્રીપ્રત્યય.] નાનું મચ
ટચકું ન, [જુએ ‘ટાચ' + ગુ. ‘કુ'' સ્વાર્થે ત. પ્ર.] ટાચ ઉપરનું બિંદુ, મેગરા, અણિયું, ખંઢું. (૨) (લા.) માથું ટાંચ-છેદન ન. [જુએ ‘ટાચ' + સ.] ઝાડ-છેડનાં મથાળાં કાપી નાખવાની ક્રિયા, ‘પેલાર્ડિંગ ઑફ ટ્રીમ ટે(--ાંચણુ ન. [જુએ ‘ટાચવું' + ગુ. અણ’કૈં. પ્ર] ટોચનું એ. (૨) ઇંજેક્શન' કે ‘વૅસિનેશન' કરવાની ક્રિયા, ચામડી ટાચી રસી આપવાની ક્રિયા
ટે(-ટાં)ચણુ ૧ ન. [જુએ ‘ટોચનું' + ગુ. ‘અણું' કેતુવાચક ટ્ટ, પ્ર.] મેચીની આર
ટે(--ાં)ચણુ ન. [જ એ ‘ટાચવું' + ગુ. ‘અણું' ક્રિયાવાચક . પ્ર.] ટાચવાની ક્રિયા ટચણુ`ૐ ન. [જએ ‘ટીચરૈ' + ગુ. ‘હું' સ્વાર્થે ત. પ્ર.] વચ્ચેથી ઊંચાઈવાળા છાપરાના બેઉ ખાજ ઢળતા ભાગ, ‘ગેબલ’ [કિંમત, સીલિંગ-પ્રાઇસ' ટચ-ભાવ હું. [જુએ 'ટાચર' + સં.] ઇયત્તાએ પહેાંચેલી ટચ-બ ક, ટચ-બૅન્ક (બૅહુ) સ્ત્રી. [જએ ‘ટાચÖ' + અં.] ‘એપેક્સ બૅ'ક'
૨૮૧
ટોચ મંઢળી (-મડળી) સ્ત્રી. [જુએ ‘ટોચ' + ‘મંડળી.] ટે-2i)ચવું સ. ક્રિ. [રવા.] અણીદાર પદાર્થથી ખાતરવા આછા ઘા મારવા. (૨) (લા.) વારંવાર ટાંકવું. ટે(-2i)ચેલ સ્ત્રી (રૂ. પ્ર.) વ્યભિચારિણી] ટે⟨--ાં)ચાવું કર્મણિ, ક્રિ. ટેપ-ટાં)ચાવવું પ્રે., સ, ક્રિ. ટે(-ટાં)ચાવવું, ટે(ટાં)ચાવું જ ટોચવું’માં. ટે("ઢાં)ચાળું વિ[ જએ ‘(i)ચે' + ગુ. ત. પ્ર.] ટાચાવાળું, ટાચા લાગ્યા હોય તેવું, ટાચાઈ ગયેલું ટાચી સી. પાટનના કૅડ પાસેના ભાગમાં ભુતાન ભરાવ
આછું’
વાના ભાગ
Jain Education International_2010_04
4
ટે(--ાં)ચે પું. [ જુએ ‘ટ(ટાં)ચનું’ + ગુ. · એ ’ફૅ. પ્ર.] ટોચાવાથી થયેલું નિશાન. (૨) (લા.) મહેણું-ટાણું. (૩) સંભેગ, મૈથુન-ક્રિયા
ટેટ ુ॰ ન. એ નામનું એક પક્ષી ટેટરુર ન. ભાંગના વષૅલેા કૂચા ટોટલ પું. [અં.] સરવાળા, જમàા, (૨) વિ. સરવાળે, બધું મળીને, એકંદર, કુલ ટેટનું ન. નાનું માપિયું, ટાયલી [એછપ, ઊણપ ટાઢારો પું, [ જુઓ ટાટાર' દ્વારા.] ટાટા, તેટો, ખાધ, ટાટી સ્ત્રી. [જુએ ટાટાÖ' + ગુ. ઈ ' સ્ત્રીપ્રત્યય.] નાના ટાટા, ફટાકડા, (૨) કારસ. (૩) ખેાલી (લાકડીને મથાળે ખાસાતી). (૪) હેાકાની ડાંડીને છેડે લગાડાતી પાલી ભૂંગળી, (૫) બચ્ચાંને ધાવવા-ચૂસવા માટેની ધાવણી. (૬) સ્ત્રીઓનું કાનનું એક ઘરેણું, ત્રોટી ટે(-તે)ટે` પું. [અનુ.] કારસ. (૨) એક જાતનું દારૂખાતું, (૩) (લા.) ગળાના હૈડિયા. [ ॰ ચૂસા (૩.પ્ર.) મારી નાખવું. • ઝાલવા (૩. પ્ર.) ગરદન પકડવી,
ટાપ
૦ પીસવા (રૂ. પ્ર.) ગળે ટૂંપા આપવા] ટે(-તે) પું. [જએટલું’+ ગુ, ‘એ ’ ટ, ખાટ, નુકસાન.
ટેડા છું., બ. વ. રિવા.] ઘઉં બાજરી કે જુવારના ખા ફેલા દાણા, ઠાઠા. [॰ ખાવા (રૂ. પ્ર.) ખારમાંનું ટાઠાનું જમણ જમનું ]
ટાયર પું. ડમરાની મંજરી
ટેર-મહલ પું. [ + સં] (લા.) વરણાગિયા વરરાજા ટલિયા પું. [જુએ ‘ટાલે.' + ગુ. ઇયું' ત. પ્ર. ] લે આંધવાનું શણગારનું સાધન ટેલે પું. [જુએ ‘ ટાડા ’ + ગુ. ‘લ' સ્વાર્થ ત. પ્ર.] આરણાની સાખ ઉપર એઉ છેડે જોડવામાં આવતું ઘેાડાના આકારનું તે તે ઠીંગુ', ઘેાડલા. (૨) કમાનને ટેકો આપનારું પડખાંનું ચણતર
感好
ટેઢા-ઝલ વિ. [જુએ ‘ટાડા' + ‘ઝાલવું.'] (લા.) ખારણે આવી ઊભું રહેનારું ભિક્ષુક. (ર) (લા.) ગરીખ, દીન, લાચાર, રાંક [મારનારું, ગપેાડિયું, ગપ્પી [‘એપેક્સ સેસાયટી’ટાઢા-ખાજ વિ. જુએ ‘ટાડે’ + ફા. પ્રત્યય.] (લા.) ગપ ટડી સ્રી. એ નામની એક રાગિણી, તૈડી. (સંગીત.) તેડું ન. અણઘડ પથ્થર, ડખર, (૨) (લા.) ગપ, (૩) વિ. ઘરડું, વૃદ્ધ
રડે ક્રિ. વિ. [જુએ ડે' + ગુ. · એ ’ સા. વિ., પ્ર.] મુકાબલે, સરખામણીમાં, તેણે, સમાન ટાટા પું. મિનાર, તાડો. (ર) નાળવાળી વાવના પ્રવેશ પરના તે તે ખંભેા. (૩) ટોડલા, ઘેાડોા. (૪) (લા.) મુકાબલા, (૫) ગપાટા. [ રે આવવું (રૂ. પ્ર.) સરખામણીમાં ધર-કધર થવું. -ડે ચઢ(-)વું (રૂ. પ્ર.) સરખામણીમાં આવવું ] [રૂપિયાની શૈલી
.
ટોડા છું. અંક સળગાવવાની જામગરી. (૨) એક હજાર ટાણ(-ણા)-ટુચકા (ટણ) પું,, અ. વ. [ જુએ ‘ટ’ + ‘ટુચકેા.'] ધંતર-મંતર, જાદૂ, ઇલમ, ટાણું-ટચકું તેણુ' (ટાણું) ન. [અર. તનહ્], ॰ ટચકું ન. [ + રવા. ] મર્મ-વચન, મહેણું, ટૉન્ટ.' [ણાં મારવાં, ટાણાં-ટચકાં દેવાં (. પ્ર.) મર્મ-વચન કહેવાં] ટણા (ટાણા) પું. [જુએ ટાણું,'] છું. (ર) (લા.) ચેતવણી. [॰ મારા (રૂ. પ્ર.) મર્મ-વચન કહેવાં ] ટ્રેન પું. [અં.] સ્વર. (૨) ખારની રૂખ ટેની સ્રી, ટુકડા, કટકા
ફૅ. પ્ર.]
ટાઢા-ગરાસ પું. [જએ ‘અડે।' + ‘ગરાસ,’] ગરાસ પેટ રાજ્ય તરફથી ગરાસિયાને ચૂકવાતી ઊચક રકમ મેળવવાના
ટેશન-જોન (ન્ય) સ્ત્રી, પાલખીના ઘાટની ઉધાડી ખુરસી ટ્રેન-ખાજી વિ. જાદુ મંત્ર ભણનાર ટૉનિક વિ. [અં.] (શરીરને) શક્તિ આપનારું, બળવર્ધક. (૨) ન. શક્તિવર્ધક ઔષધ કે ખાદ્ય ટેન્સિલ પું. [અં.] ગળાની બારીમાં પડખાંમા તે તે માંસપિંડ, ચેાળિયા, કાકડો
ટાપ પું. [અે, પ્રા. ટોળ્] સૈનિકના માથા ઉપર પહેરવામાં