________________
५२ : आराधना कथाकोष
1
तद्वाक्य ऐकोनि श्रवणि । आश्चर्य वर्तले आमुचे मनि । राया तुज सांगावया लागुनि | आलो आम्ही लवलाहे || ५७॥ तवाक्य ऐकोनि भूपति । आश्चर्य हर्ष मानोनि चित्ति । नैवेद्य करोनि नाना भाति । विस्तारिति स्वर्णभाजनि ॥ ५८॥ तदा शिवकोटि नरेश्वर । गीत वाद्योत्सव करोनि थोर । 1 नैवेद्य घेवोनि प्रचुर । पातला सत्वर शिवमंदिर ||५९|| मग वदतसे योगियासी । स्वामि हे उत्तम भक्षरासि । भोजन करवावे शिबासि । जेन्हे होय मजसि थोर पुण्य ॥ ६०॥ योगि वदे नृपाकारण । वाहिर काढावे सर्वजन ।
रु विस्तारा तेथे नेउन । करवीन भोजन तया हस्ते ॥ ६१ ॥ | तद्वाक्य ऐकोनि नरपाल । बाहिर काढोनि सकल | अन्नपानादिक प्रबल । विस्तारिले निर्मल देवापुढे ॥ ६२ ॥ देउळामाजि जावोनि मुनि । युग्मकपाटे दिली लाउनि । सर्वान पानादि भक्षुणि । द्वारि येवोनि बैसला || ६३ || त्वरे वदे नृपालागि । भाजन बाहिर काढा वेगी । रिक्त भाजन पाहोनि त्या जागि । भूप सर्वांगि संतोसला || ६४ || जन आश्चर्य मानिति थोर । वदति धन्य हा योगीश्वर । न्हे भोजने करोनि प्रचुर देव ईश्वर तृप्त केला ॥६५॥ तदा भूप दिन दिन प्रति । नूतन चरू करविति । शिवमंदिर पाठविति । ईश्वर तृप्ति व्हावयास ||६६ || मुनी करिति तद्भक्षण | षण्मासपर्यंत जान । तदा भस्मव्याधि आपन । अनुक्रमे करोन शांत झालि || ६७ || मग म्यून करिता आहार । अन्न उरू लागले फार । तदा योगिंद्रासि सत्वर । वदति नर तद्भाक्तिक || ६८||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
