________________
सिंग चवथा : ४९
मग तेथे नव्हे अन्न प्राप्ति । क्षुद्वेदना न होय शांति । म्हने येथे करिता स्थिति । मृत्यु प्राप्ति होइल ॥२१॥ ऐसे विचारोनि अंतरि । तेथोनि निघाला सत्वरी। फिरता ग्राम पूर नगरि । क्षुद् व्याधि दूरि होयेचि ना ॥२२॥ क्षुद्वेदना करोनि पीडित । देशांतरि फिरत फीरत । दशपुर नग्र महांत । पावला त्वरित महत्कष्टे ॥२३॥ उक्तंच । क्षुधासमं नास्ति शरीरवेदनं चिंतासमं नास्ति शरीरशोषणं विद्यासमं नास्ति शरीर भूषणं क्षमासमं नास्ति शरीररक्षणं ॥२४॥ तेथे असे भागवत स्थान । तल्लिगी तेथे वसति जन । तद्भक्त भक्ती करोन । देति भोजन नित्यप्रति ॥२५॥ पाहोनिया ऐसे परि । तेथे जावोनिया सत्वरि ॥ वंदक वेष करोनि दूरि । धरिला सत्वरि तोचि वेश ॥२६॥ मग त्या भागवताचे मठी । भोजन करि शरीर पुष्टि । ते भस्म होय उग उठि । यथाग्नि काष्टि तृप्ति नव्हे ॥२७॥ अंतरि स्फुरे सम्यक्त । बहि कुलिंगे करोनि व्याप्त । यथा अंबरि धनवेष्टित । भानु आच्छादित दिसेजना ॥२८॥ उक्तंच । अंतःस्फुरितसम्यक्तो बहियाप्तकुलिंगकः । शोभितोऽसौ महाकांति कर्दमाक्तो मणिर्यथा ॥२९॥ मग तेथोनि निघाला । फिरता फिरता सीन ठाकला । वाराणसि प्रति पातला। फिरू लागला नामांतरि ॥३०॥ तेथे चार्वाक मताश्रमि । जावोनि पाहिले लोचनी । योगिरूपे करोनि स्वस्थानि । बसति अज्ञानी नित्यप्रति ॥३१॥ त्या नगरीचा असे राजा । शिवकोटि नामे पालिति प्रजा। नित्य शिवाचि करिति पूजा । मिथ्यामत काजा प्रवर्तला ॥३२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org