________________
६७८ : आराधना-कथाकोष
पुण्यपाप क्षीण जाले । सम्यक्त्वेन दुःख बुडाले । चौ-यांशी लक्ष वर्ष राहिले । भोगणे आले प्रथम नरकी ॥२८९।। आत्मिक चित्रगुप्त गुरू । उपदेशिला धर्मतारु । क्षयोपसम्यक्त्व निर्धारु । पापसंहारू भक्तिभावे ॥२९॥ वर्धमान जिननायक । नेक कथा उपदेशक । जाले तेथे शुद्ध सम्यक्त्व । क्षायिक ते मोक्षदायक ॥२९१॥ सम्यक्त्व पापाचा तो क्षय । सम्यक्त्व स्वर्गप्राप्त होय । सम्यक्त्व मोक्षाची ते सोय । तीर्थंकर होय जीव हा ॥२९२॥ म्हणोन सद्रत्न सम्यक्त्व । स्वर्गमोक्ष सुखदायक । अन्य कोणी भक्तभाविक । भव्य विवेक आदरावे ।।२९३।। श्लोक:- यः देवेंद्र-नरेंद्र-शर्म-जनकं दुःखौघ-निर्नाशकं । सम्यक्त्वं शिवसौख्यबीजमतुलं विद्वज्जनः सेवितं ।। तत् श्रीमजिनदेवभाषितमहातत्त्वार्थसारे रूचि । प्रोक्तं श्रीश्रुतसागरैर्मुनिवरै भव्याः श्रयंतु श्रियं ।।२९४।। सम्यक्त्व जीवाचा हितकर्ता । देवेंद्र स्वर्ग सुखदाता । भूमेंद्र सर्व सुख पिता । दुःखहर्ता सम्यक्दर्शन ||२९५॥ सम्यक्त्व शिवसुखाच बीज । भव्यप्राणी प्रेरक गुज । यास्तव श्रीमत् जिनराज । भासिती सहज तत्त्वार्थ ॥२९६।। साररूचि श्रीजिनवानी । सांगे श्रुतसागर मुनी। भव्यजन आणोनी ध्यानी । सार्थक करणी करावी ॥२९७॥
इति कथाकोशे शुद्धसम्यक्त्ववर्णनायां महामंडलेश्वर । श्रीश्रेणिक महाराज । चेलनाबाई कथा वर्णनं नाम प्रसंग ४८ अटेचाळीसावा संपूर्ण शुभं भवतु कल्याणमस्तु । कथाविरचिते श्रीरत्नकीर्ती तत् शिष्य लघुचंद्र अज्ञान महाराष्ठ भाषा कवित्व संपूर्ण शुभं छ ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org