________________
प्रसंग चौरेचाळीसावा । ५९३ तो वृषभसेन भ्रातुर । त्यान प्रणिती उपचार । भोगिती भोग पुण्याधार । निरंतर सर्वही सुख ॥१२९।। एकदा ते दमधर मुनी। भ्रामरीकृत्या गृहांगनी । प्राशुक आहार पुण्यवर्द्धनी । धर्मश्रवनी दीक्षाग्रहण ।।१३०।। धनश्री चारु कन्यका ते । रुदन करीतसे दीर्घते । तत् पित तोज्या माताते । आनोनी गृहात व्रतखंडी ।।१३१।। अहो मोहअंध ते प्राणी । धर्माधर्म न पाहे मनी । अप्रमत्त देह अभिमानी । बंधनी अनंत संसारी ।।१३२।। त्या कुबुधी धनपतिन । वृषभमुनी व्रत खंडोन । गृहस्था कित्येक दिन । उदास होवोन पुनर्दीक्षा ।।१३३।। पुन जोगे घेवोनिया । गवसोनी आनीला स्वठाया । गृही संखळा लाविली पाया। मंदिरठाया सुखसेजा ॥१३४।। मनी विचारी मुनीराय । शीळवत भंगु नय । सर्व संन्यास धरी हृदय । अनसनोपाय धर्मध्यानी ।।१३५।। मरोनिया शुक्लध्यान । स्वर्गप्राप्ति निश्चयपुण्य । दुर्जनासी नकंभुवन । सुख संपन्न ब्रतनेमिका ॥१३६।। श्लोक:-भवतु दुर्जन को विपदाप्रदो। विशदबुद्धिरसौ सुजनः पुनः ।। जिनपतेः पदपद्मसुसेवनात् । भवति शर्मपति निजपुण्यतः ॥१२७।। दुर्जनासी आपदा फार । सुजनासी सुख अपार । जिनभक्ती जया निरंतर । स्वर्गमंदिरदेवांगना ॥१३८।।
॥कथा ८०॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
