________________
५३० । आराधना कथाकोष
जन्म शृगालयोनीत । चारपुत्रा त्या सहित । भक्षण करिति मुनीत । परीसह साहत ध्यानी ॥२०८।। सकुमाळ मुनी धीर मेरु । समता भाव शत्रु मित्रु । समाधी साधी तपशूरू । करी संहारु कर्मवैरी ।।२०९।। तृतीय दिवशी देहे ठेवीत । अच्युतस्वर्गी जन्मस्थित । महद्धिक देव होत । सुख भोगीत पूर्ण आयु ॥२१०॥ अहो भव्य व्रतपुण्यान । सर्व सिद्धीचे कारण । सकुमाळ विमानी बैसोन । यात्रा तीर्थाटन करीत ॥२११।। तदा उज्जेनी नगराप्त । काय जाल विपरीत । कुदेवता जनपीडित । कोल्हाळ करीत भोभाती ॥२१२।। ते देखिले त्या देवान । गंधतोय वृष्टी करोन । सर्वजना सुख संपन्न । समाधान सुखी अस्तु ॥२१३।। तत्र गंधवती नदी तीर । विराजमान पृथ्वीवर । संगम भागीरथीनीर । उपसमुद्रासी मिळाली ॥२१४॥ श्लोकः -स श्रीमान् वरभोगसंगनीरतो ज्ञात्वा मुक्यितः। स्वल्पं जीवितमात्मनो हि सकलं त्यक्त्वा कलत्रादिकं ॥ धृत्वा चारु-तपो जिनेंद्रकथितं सोढ्वा पशूपद्रवं । देवोभूत् सकुमाळनिर्मळमुनिभूर्यात् सतां शांतये ॥२१५।।
इति कथाकोशे श्री सकुमाळ कथा श्री गुरूरस्नकीर्ती स्वामीजी तत् शिष्य चंद्रकीर्ती विरचिते प्रसंग ३९ कथा ५७ सत्तावन समाप्त शुभं भवतु ॥
Jain Education International
www.jainelibrary.org
For Private & Personal Use Only
