________________
५१० : आराधना कथाकोष
चरणी ठेवोनी मस्तक । दीक्षा द्यावी भवतारक । मस्तकी ठेवोनी हस्तक । सुखदायक मोक्षमार्ग ॥ १४७ ॥ गुरूराय कृपा केली । विधियुक्त दीक्षा दिधली । सर्व क्रिया त्या सांगितली । विद्या घोकली सगरकीर्तने ।। १४८ ॥ तदा तो खगेंद्र त्वरित । कैलासगिरीवरी जात । सगरपुत्र ते समस्त । त्या दाखवीत मायामृत्यु || १४९ ॥ अहो पुत्र तुमची वार्ता | ऐकोनिया तुमचा पिता । दीक्षा घेवोन वनातौता । तप करिता जाला तो ॥ १५० ॥
ते सांगावया तुम्हासी । क्षणभंगुर या देहासी । तुम्ही करावे आत्महितासी । जेन चौन्यांशी दूर होय ।। १५१ ।। ते ऐकोन हितवचन । साठ सहस्र बंधुजन ।
संसृति विरक्त होऊन । दीक्षा घेवोन तप करिती ॥ १५२ ॥ भगीरथासी नृत्यजाले । पितापुत्र स्वहित केले । अवडंबरे दर्शना आले । मुनी वंदिले यथायुक्ती ।। १५३ ॥ धर्मवृद्धी धर्म कथा | ऐकताति स्वहितार्था । श्रावकधर्म भगीरथा । सप्ततत्त्वार्था श्रवण केले || १५४।। तदा तो मणिकेतु देव | प्रकट रूप दाखवी भाव । सगरकीर्ति मुनीराव । नमिला भाव त्रिकरणेसी ॥ १५५ ॥
तप दृढ करावयासी । विनय करी सद्गुरूपासी । क्षमा करावी स्वामी मजसी । म्या तुम्हासी छेडिले फार ।। १५६ ॥ तो अपराध करावा क्षमा । आशीर्वाद द्यावा अधमा । स्वामी म्हणे उत्तमोत्तमा । उपकार आम्हा तुम्ही केला ॥ १५७॥ तुम्ही पूर्व मैत्र आम्हात । धर्मे तुम्हासी स्वर्ग प्राप्त । आम्ही बुडता भवसागरात । उपदेश हस्त काढिले ॥ १५८ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org