________________
५०४ : आराधना-कथाकोष
उक्तंच- तिलसर्षपमात्रे च मांसं खादन्ति ये द्विजाः। तिष्ठन्ति नरके तावत् यावत् चंद्रदिवाकरौ ॥७६।। चांडाळी संगम द्विजासी । कुळलांछन तो अपेसी । प्रायश्चित्त देहे अंतेसी । अग्नीकाष्ठासी घ्यावे पै ॥७७|| धातकी पिष्ट उदकेन । गुढादै मक्षीके मुंगेन । कैफी करिती मद्यपान । दोष दारुण मांसाहारी ||७८॥ ते न करावे महापाप । जीव भोगी चौन्यांसी माप । हे न जाने मूढाचा बाप । दुर्दोष व्याप मूढबुधी ॥७९॥ आपमत्त दुष्ट दुर्जन । विषयांध भ्रष्ट होऊन । मदोन्मत्त कुसंगतीन । सुकुळनाशन पापीष्ट ॥८०॥ स्त्रीवियोग जाला तयासी । क्षुधाक्रान्त तो स्वमानसी । कर्मोदय इच्छी मानसी । कामिनी मांसासी लंपट ॥८१॥ हे जानोनिया भव्यजन । मिथ्यात्व दोष द्यावे टाकून । सदा सुधर्म ध्याइजे मन । मन-वचन-काय-त्रिशुद्ध ॥८२॥ काव्य- नित्यं स्नानविधायको हरि-पद-द्वंदेसु सेवापरो। वेदज्ञोपि कीलैकपातु स्मृतिमतीनष्टः परिव्राजक: ।। अज्ञानादिह हेतु शुद्धिचलितो मुक्तास्वकीलंततो। ज्ञात्त्वेवं बुध सत्तमैः जिनपते सज्ञानमासेव्यतां ।।८३।। श्लोकः-संप्रणम्य जिनाधीशं सुराधीशैः सचितं । श्रीमत् द्वितीयचक्रेशः चरित्रं रचयाम्यहं ।।८४।। जंबूद्वीप महासुन्दर । त्या दक्षिणभागी पुण्यक्षेत्र । विहार करिती तीर्थकर । विदेह क्षेत्र अनुपम ।।८५।। सीता नदी वत्स देशे । पृथ्वी नाम नगरी असे । जयसेन राजा नरेशे । जयवती दिसे इंद्रप्रिया ॥८६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
