________________
४७८ । आराधना कथाकीव
मंदिरी आला कंसराय । अश्रुनयन का गे स्त्रिय । पृच्छा करितो सांग काय । मम हृदय तव प्रीती ॥ १३९ ॥ अतिमुक्ती मुनिवचन । सर्वं केले निरोपन | ऐकता रायाचे अंतःकरण । भयभीत मन जाहला ॥१४०॥ म्हणे स्वामिवचन सत्य । कां गे छेडिले त्वा तयात । विचार करोनी मनात । उपाय त्यात करीन मी पै ।। १४१ ॥ देहे लोभ धरोनी प्राणी । कूड कपट कधी मनी । यादवापासी जावोनी । वसुदेव धनी विनविला ।। १४२ ।। स्वामी मी तुमचा अंकिला | तुमचा उपकार मजला । तो न जायचि फिटला । ऐकावे बोला माझिया ॥ १४३ ॥ मम भगिनी रूपवंत । तुम्हा दिली वचन सत्य । यादवे मान्य केले समस्त । केला विधियुक्त विवाह || १४४ || कित्येक दिवसाउपरी । देवकी पुष्पवंती मंदिरी । कंस मोहोछाय करी । यादवा पाचारी समुदाये ॥ १४५ ॥
फळशोभन यथायुक्त । वस्त्रभूषण भावयुक्त । अवघे गेले स्वस्थळात । वसुदेवात विनविले ॥ १४६ ॥
तुम्ही येथेचि राहणे । मम मनोरथ पूर्ण करणे । मनात कपट धरोन । केले रक्षण वसुदेवा || १४७ || यादवाचे सरळ चित्त । देवगुरूसी वंदना नित्य । कंस कपट जाले श्रुत । गेले वनात स्वामीपासी ॥ १४८ ॥ वय प्रदक्षिणा देवोन पंचांग नमोस्तु त्रिकरण । उभयता कर जोडोन | केले श्रवण धर्मशास्त्र || १४९|| वसुदेव कर जोडोन । पृच्छा करी स्वामीकारण । ममोदरी पुत्र उत्पन्न । कंसहनन जरासंधा ॥ १५०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
