________________
४४४ । आराधना - कथाकोष
एकदा देवी पृथ्वीमती । केश कुरळे वाळवीती । राय देखिली अवचिति । केश उत्पत्ति शुभ्रवर्णं ॥ ७ ॥ राजा विचार करि मनी । शुभ्र रोम यमनिशानि । देहे क्षणभंगुर जानोनी । परीक्षा मनि द्वादशादि ||८|| त्रिधा वैराग्य त्या उत्पन्न । स्वपुत्रासी राजि स्थापून । नमोस्तु त्रिकर्म गुरुराया । गुरुसन्निध जावोन || ९ || दीक्षा द्यावि कृपा करोन । मी दीन तुम्हासी शरन । गुरुराज दीनोद्धारन | अभयवचन दिल्हे त्यासी ॥ १० ॥ देवपूजा ते विधियुक्त | अन्नदानादी यथाशक्त । परोपकार पुण्याइभूत । झाले तृप्त तुर्य संघादी ॥ ११ ॥ त्रिगुप्ताचार्य मुनिराज । दीक्षा दिधली मोक्षबीज । भव्य जीवाचे आत्मकाज । ज्ञानबीज सिद्धांतशात्र ||१२|| अकरा अंग चौदापूर्व । श्रुतज्ञान पठन सर्व । त्रिगुप्ती वैभव । गुरूकृपा संपादिली ॥१३॥ एकदा गुरुआज्ञा घेवोन । एकलविहारी होऊन । ज्ञानकीर्ति ज्ञानाभिज्ञान । करिता गमन प्राप्त उज्जनी || १४॥ नगरप्रदेशी स्मशानी । योगधारण मडासनी ।
परमात्मा चिद्रूप चिंतनी । त्रिगुप्ती मनी आचरितो || १५ || तथा तेथे एक कुजोगी । कुविद्यासी साधना लागी । दोन सीर काढोनी वैगी । मुनिप्रेता लागी पाहिले ॥ १६ ॥ तिमस्तक चूल करोनि । खिचडी हांडीवर ठेवोन । अग्नि प्रदीप्त करोन । विद्यासाधन वेताळी ते ॥ १७॥ पद्मासनी तेथे बैसला । मंत्र वेताळी जाप्य केला । हांडीत क्षीरभात शिजला । घ्यावया गेला भक्षणार्थं ॥ १८ ॥
।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
