________________
४०६ । आराधना कथाकोष जगहित तपस्वी मुनि । भव्य प्राणी जानोनि मनी । दीक्षा दिली भवतारिणी । मोहोछाय करोनी दीर्घ ॥३१॥ सूरत कीर्ती नामानिधान । शास्त्राभ्यास सर्व करोन । जपतपादि अनुष्ठाण । मोक्षाचे कारण जीवासी ॥३२॥ श्लोकः सापि मृत्वा सती नाम्नी दीर्घसंसारमाश्रितां । स्वकीयपुण्यपापस्य फल भुंक्त जनो ध्रुवं ॥३३॥ काव्यः मत्वेति संसृतिविचित्रचरित्रमुच्चेः। श्रीमज्जिनेंद्रकथिते भुवि सारधर्मे । स्वर्गापवर्गसुखसाधनहेतुभूते । कार्या मतिर्बुधजनैः सततं सुखाद्यै ॥३४॥ इति कथा ।। श्री वीतराग प्रसन्न । पुढे कथा अनुसंधान । श्रोते व्हावे सावधान । पुण्याचे कारण करावै ॥३५॥ श्लोकः श्री सर्वशं प्रणम्योचैः संसारांभोधितारणं । वक्षे संसारिजीवस्य वृत्तं स्तोकेन दारुणं ॥३६॥ श्री वीतराग समर्थ । साष्टांग नमन त्याहात । दीक्षा श्रीगुरूदीनानाथ । नमु भारती ते सरस्वती ॥३७॥ देव गुरू शारदामाय । त्याहासी करोनि विनय । कवित्व सोय दावी माय । करि वास्तव्य हृदयात ॥३८।। कोन्ही एक संसारी जीव । प्रपंच करिता भवभवे । बहु आरंभ पापास्रव । पुण्यास्रव काहीच नाही ।।३९।। श्लोकः वृक्ष फळविना वसंतऋतु पुष्पविनावेलिका। गृहदीपविना स्त्रिया धवविना दात विनायाचका । नर धनविना नार शीळविना पुत्र विना मंदिरे । गुरु ज्ञानविना संत शांतिविना पुण्यविना मानवा ॥४०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
