________________
३६६ : आराधना-कथाकोष
गुरूकृपा पुण्य करोन । तस्कर पावला राज्यमान । जगी कीर्ति व्यापिलि जान । सौख्यनिधान पावला ॥१७७॥ प्रधान करोनिया चोरी । वदताचि असत्य वैखरि । पदभ्रष्ट पावला सत्वरि । अपकीत्ति थोरी जनि व्यापिलि ।१७८॥ ऐसे जानोनिया भव्य । करितसावे पुण्यसंचय। जेन्हे सुख होय भवभवे । पाप जाय पळोनिया ॥१७९॥ गुफामाजि उत्कृष्ट धन । संचिले होते जे तस्करान। ते नृपासी केले आपन । परधन जानोनिया ॥१८०॥ तद्रव्य पाहोनि नृपवर । प्रधानासि वदे सत्वर । हे परद्रव्य नव्हे सार । दुःख देहार भवभवि ॥१८१।। तदा नृप वदे प्रधानासी । हे द्रव्य दिधले तुजसि । त्वा खर्चावे धर्मकार्यासि । जेन्हे सौख्य भोगिसि भवभवे ॥१८२॥ तदा नृपाज्ञाकरोन । सिखरबद्ध जिनभुवन । करोनि स्थापिले बिंब नूतन । दिधले दान चतुर्विध ॥१८३॥ द्रव्य चिले पुण्यमार्गि । नृपतिसंगे राज्य भोगि । कित्ति विस्तारिलि जगि । धर्मरागि परोपकारी ॥१८४।। राज्य पालिता एके दिनि । नृपाचिय उद्यानवनि । येवोनि श्रुतसागर मुनि । कायोत्सर्ग ध्यानि राहिले ॥१८५॥ राजा आणि नग्रजन । जावोनि केले पूजावंदन । योग्यस्थानि बैसून । करिति श्रवन धर्मचर्चा ॥१८६॥ द्विधाधर्म ऐकोनि भूपति । असार जानोनि संसारवृत्ति। वैराग्य उद्भवला चित्ति । सद्गुरूप्रति विनविले ।।१८७।। स्वामी हा संसारसागर । केवळ दुःखाचा डोंगर । दिक्षा देवोनि सत्वर । पैलेपार करावे मज ॥१८८॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
