________________
प्रसंग चोविसावा । ३०७
त्या नगरीचा भूपाल । नामे असे प्रजापाल । दुर्जनासि दिसे काल । असे दयाल जनरक्षणे ॥१९॥ जिनमंदिर असे उन्नत । रत्नबिंब करोनि सहित । म्हवन पूजा नित्य होत । तप जप व्रत करिति श्रावक ॥२०॥ कवने एकिय दिनि । त्या ग्रामाचे उद्यानवनि । नृपजनाचे पुण्यकरोनि । यशोधर मुनि पावले ॥२१॥ महाज्ञानाचे भांडार । तपतेजे यथा दिनकर । कर्माचा करिति संहार । षटकायजीवावरि कृपा असे ॥२२॥ योग त्रिकाल साधिति । वृक्षातलि नदि पर्वति । पृथक् चातुर्मास ध्यान धरिति । दहन करिति कर्मेधन ॥२३॥ चतुनिकाय' देव सकल । पूजिति त्यांचे पादकमल । विद्याधर आनि नृपाल । वंदिति सकल तत्पंकज ॥२४॥ षड्ऋतूचे पुष्पफल । उद्भविले एकवेळ । शुष्कवापिका भरले जल । सरसि' कमल उगविले ॥२५॥ व्याघ्र मृग आनि गाई । वैर सांडोनिया पाहि । क्रीडा करिति एके ठाई । प्रीति हृदयी धरोनिया ॥२६॥ मूषक' आनि मार्जार । सर्प नकुल आनि मयूर । सोडोनिया जातिवैर । परस्पर खेळताति ॥२७॥ टहुकार करिति शिखिगण । केकीकृत' मंजुळ भाषण । भ्रमर करिति गायन । किंवा मुनींद्रगुण वणिति ॥२८॥ ऐसे पाहोनि वनमाली । आश्चर्य मानोनि हृदयकमलि । पुष्पफल घेवोनि करतलि । नृपतिजवळे गेला त्वरे ॥२९॥
५. कल्पवासि, जोतिर्वासी, व्यंतरबासी, भुवनवासी. ६. सरोवर, ७. उंदिर, ८. मयूर, ९. कोकिळा,
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
