________________
प्रसंग सोळावा | २२३
तदा मंत्रि वदे ' हो सभाजन । सत्य नृपाचे वचन । गगनमार्गे मुनि येऊन । केले संबोधन आम्हाप्रति ' ॥९२॥ ऐसि वदताचि उक्ति । नेवासि आलि माहाज्योति । जैसे तिमिररोग नासति । अंजनप्रवृत्ति करोनिया ॥ ९३ ॥ सभाजन ऐसे पाहूनि । आश्चर्य करिति निजमनि । जय जय वदति वचनि । जिनशासन दृढ होति || १४ || कोन्ही घेति संजम । कोन्ही अंगिकारले दर्शन । कोन्ही घेति व्रत नेम । करिति ग्रहण जिनधर्म ||१५|| उदय होताचि दिनकर । पळोनि जाति निशांधकार । तैसे मिथ्यामति नर । गेले दूर पळोनिया ॥ ९६॥ जिनधर्माचा अतिशय । नयनि पाहोनिया राय । दिक्षा घेवोनि मनवचनकाय । करिति हृदय स्वात्मध्यान ॥ ९७ ॥ ऐसे जानोनि भव्यजन | जिनधर्म करावा लोप न । महत्पापाचे कारण | केवल निधान दुर्गतीचे ॥९८॥ काव्य : इत्थं श्रीजिनशासनेऽतिविमले देवेंद्रचंद्राचिते । ज्ञात्वा भव्यजनैः प्रभावमतुलं स्वर्गापवर्गप्रदे । त्यक्त्वा भ्रांतिमतीव शर्मनिधये कार्यामतिर्निर्मला | धर्मे श्रीजिनभाषितेऽतिनितरां सर्वेष्टसंसाधिनी ॥९९॥
इति श्री कथाकोशे श्रीधनदत्तनृपसम्यक्त्वमाहात्म्य कथा संपूर्ण ॥ प्रसंग १६ ||
इति कथाकोश रत्नकीर्तिविरचिते संपूर्ण प्रसंग ॥१६॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
