________________
१७८ । आराधना कथाकोष देवा म्या जोडिलि नर्कगति । केवळ दुःखाची संतति । तयाचि करावि निवृत्ति । दयाचित्ति दीनबंधु ॥२१४।। दीनवाक्य करोनि श्रवनि । जीवदयाधर्म वदोनि मुनि । मिथ्यामताचे करोनि हानि । सम्यक्त्वव्रत देउनि तारिला ।२१५। अहो श्रावण शुद्ध चतुर्दशि । सप्तशतमुनीश्वरासी । बलि उपसर्ग कृत निसी । भोगावायसि नर्कगति ।।२१६।। तदा विष्णुकुमार मुनिन । शीघ्र त्या स्थळि जाऊन । उपसर्ग केला निवारण । वात्सल्यगुणकीत्ति पावले ॥२१७॥ तदा त्या हस्तनागपुरि । भाविकजन नर नारी । चतुर्दशी पश्चिम शर्वरि । पूजाष्टप्रकारि भावे करिति ।।२१८।। मुनीरक्षण केले म्हनोन । घरोघरि बांधिति राखिबंधन । याचकजनासि देति दान । करिति भोजन मिष्ट मिष्ट ॥२१९।। त्या दिवसापासोनि जन । जिनमंदिरि जाउन । देवगुरूसि करोनि वंदन । बांधिति रक्षण गुरुहस्ते ॥२२०॥ तदा ते सर्वे सुरासुर । भक्तजनालागि मनोहर । त्रिविधवीणे देवोनि सत्वर । स्वस्थानि नमस्कार करोनि गेले।२२१॥ तदाकंपनाचार्य मुनी । भव्यजनालागि संबोधुनि । सप्तशतशिष्य मिळोनि । विहार धरणिवरी करिति ।।२२२।। तदा मुनि विष्णुकुमार । गुरुसान्निध जावोनि सत्वर । प्रायश्चित्त घेवोनि लौकर । यत्याचार दुर्द्धर पाळिति ।।२२३॥
इति श्री विष्णुकुमार मुनि वात्सल्यांग कथाप्रसंग कथाकोश रत्नकीर्तिविरचिते हस्ताक्षर - प्रसंग ॥१२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
