________________
१०२ : आराधना-कथाकोष
तस्कराकारण विद्या म्हणे । तवांतरि असेत वदने । देवा मज शीघ्र आज्ञा देणे । तुजकारणे तेथे नेईन ।।१०९।। मेरुगिरिश्रीजिनमंदिरि । जिनदत्त भक्ति करोनि थोरि । पूजा करिति जिनांघ्रि । नेइ सत्वरि तेथे मज ।।११०।। उक्तंच । यत्र मेरौ जिनेन्द्राणा, प्रतिमाः परिपूजयन् । श्रेष्ठि सन्तिष्ठते भक्त्या, तत्र मां प्रापय ध्रुवं ॥१११।। तदाकाशगामिनिविद्येन । अंजन चोरासि घेउन । श्रेष्ठीपुढे ठेविले नेउन । येकक्षण लागता ॥११२।। ज्याचा जिनर्मि असे निश्चय । त्यासि त्रिलोकी उणे काय । पद सेविति भक्तिभावे । चतुनिकायदेवदेवि ॥११३॥ तच्चरण वंदोनि सत्वरि । वदता झालांजन तस्कर। देवा त्वत्प्रसादे मनोहर । विद्या मज सार प्राप्त झाली ॥११४।। आता निजसेवकावरि । पूर्ण कृपा करावी सत्वरि । जेण्हे प्राप्त होय शिवनारि । चुकति यारि संसृतिच्या ॥११५॥ परोपकारी तो जिनदत्ता । तयासि घेवोनि त्वरित । चारणमुनिचे पंकजास । पंचांगसहित नमविले ॥११६।। त्रिकर्ण घेवोनि दीक्षाभार । तपः करिति दुर्धर । कर्माचा करिति संहार । रणी वीर प्रचंड यथा ॥११७॥ अनुक्रमे अंजनमुनि । कैलासगिरिवरि जाउनि । घातिकर्म विनासोनि । केवलज्ञानी झाला त्वरा ॥११८॥ अघाति कर्माचा करोनि घात । पद पावला शाश्वत । मुक्तिकांता वणिलि त्वरित । सौख्य अनंत पावला ||११९|| निःशंकित अंग पाळोन । अंजन झाला निरंजन । ऐसे जानोनि भव्यजन । शंका टाळून जिनधर्माऽचरा ॥१२०॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
