________________
९२ : माराधना-कथाकोष तदा श्रेणिक म्हणणे हो स्वामी । पंचेविस दोष ते कवनि । ते वदावे कृपावचनि । जेण्हे भव्यालागुणि कळु येईल ॥२२॥ तत्प्रश्न ऐकोनि गणेश । वदता झाला श्रेणिकास । कथितो पंचविस दोषा । स्थिरचित्तास करोनि आइक ॥२३॥ मूढत्रय आणि अष्ट मदा । षडायतनष्ट पृथविध । शंकादि अष्ट मिलवोनि वृंदा । जाणावे भेद पंचविस ॥२४॥ उक्तंच । मूढत्रयमदाचाष्टतथानायतनानि षट् । अष्टशंकादया दोषा दृग्दोषा पंचविंशति ।।२५।। देव आनि शास्त्रमूढ जानि । गुरुमूढ तृतीय मानि । अष्टमद जीवालागुनि । दुःख दानि भववि ॥२६॥ ज्ञानधनतपबल । सील्पिरूप-जातिकूल। हे अष्टमद टाळावे सकल । सम्यक्त निर्मल होय जेण्हे ||२७|| मिथ्यादेव तयाचे भक्ता। मिथ्याशास्त्रस्त्रोतारसहित । मिथ्यागुरु आणि तत्सेवक । हे जाणावे व्यक्त अनायतन ॥२८॥ निःशंकितादि अष्टगुण । त्याचा निश्चय न धरिति जन । तेचि सम्यक्तासि दूषण । भव्यजन जानिजे ॥२९।। हे पंचेविसदोषयुक्त । जे पालिति सम्यक्त । त्याहाकारणे मुक्तिपंथ । जन्मांधवत् दिसेचिना ॥३०॥ जरि सम्यक्ताचा येक अंग । दोषरहित पालिति अभंग । तरी मुक्तिवल्लभासंग । अक्षय भोग भोगितिल ॥३१॥
इति दर्शन पीठिका अथ सम्यक्त अष्टांगकथा प्रारभ्यते। निःशंकितगुणकथा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org