________________
४४ : कण्ह-कम्म
कण्ह-कृष्ण, काला ।
कण्हं णीलं ति वा बूया कालकं असितं ति वा । असितं किसिणं व त्ति हरितं ति व जो वदे ।।
(अंवि पृ १२) कण्हराति-कृष्णराजि ।
कण्हराती इ वा, मेहराती इ वा, मघा इ वा, माघवइ इ वा, वायफलिहा इ वा, वायपलिक्खोभा इ वा, देवफलिहा इ वा, देवपलिक्खोभा इ वा।
(भ ६/१०३) कतत्थ-कृतार्थ।
कतत्थो कतकज्जो त्ति संपत्तमणोरधो त्ति वा। (अंवि पृ १२१) कप्प-मर्यादा। कप्पो मेरा मज्जाया।
(दश्रुचू प ६९) कप्प-आचार । कप्पो ति वा मग्गो त्ति वा आयारो त्ति वा धम्मो त्ति वा एगट्ठा ।
(आचू पृ २१७) कप्पिय-फाडा हुआ। कप्पिओ फालिओ छिन्नो उक्कत्तो।
(उ १६/६२) कमल-कमल । कमलं पद्म अरविन्दं पंकजं सरोज तामरसजलरुह ।'
(विभाकोटी पृ ३६६) कम्म-कर्म ।
पावे वज्जे वेरे पणगे पंके खुहे असाए य । संगे सल्ले अरए निरए धुत्ते य एगट्ठा । कम्मे य किलेसे य समुदाणे खलु तहा मइल्ले य । माइणो अप्पाए य दुप्पक्खे तह संपराए य ।।
(दश्रुनि १२२-२३) १. देखें-परि० २ २. देखें-परि० २
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org