________________
१४६ : सक्क—सण्णा
सक्क-इन्द्र।
सक्कं देविंदं देवरायं, मघवं पाकसासणं । सयक्कतु सहस्सक्खं, वज्जपाणि पुरंदरं ॥
दाहिणड्डलोगाहिवइं एरावणवाहणं सुरिदं ।' (प्र३/१०६) सक्कार-सत्कार।
सक्कारे इ वा, सम्माणे इ वा, किइकम्मे इ वा, अन्मुट्ठाणे इ वा, अंजलिपग्गहे इ वा, आसणाभिग्गहे इ वा, आसणाणुप्पदाणे इ वा ।'
(भ १४/३२) सक्त-आसक्त। सक्ता गृद्धा अध्युपपन्ना।
(सूटी १ ५ १५) सच्च-सत्य ।
सच्चं सब्भूयं अवितहं अविसंदिदं । (अनुद्वाचू पृ८६) सच्चं तहियं आहातहियं ।
(सू २/१/३५) सज्जइ-आसक्त होता है।
सज्जइ रज्जइ गिज्झइ मुज्झइ अज्झोववज्जइ ।' (ज्ञा १५/१४) सज्जिय-आसक्त ।
सज्जिय रज्जिय गिज्झिय मुज्झिय लुब्भिय । (प्र १०/१४) सडइ-सडता है। सडइ वा पडइ वा गलइ वा।
(निर १/५१) सडण-विध्वंसन । सडण-पडण-विद्धंसण ।
(ज्ञा १/१/१०७) सडण-पडण-विकिरण विद्धसणधम्म ।
(इभा २४/१) सण्णा-संज्ञा । सण्ण त्ति वा बुद्धि त्ति वा नाणं ति वा विण्णाणं त्ति वा एगट्ठा ।
(पृ. १२) १. देखें-परि० २
३. देखें-परि०३ । २. देखें-परि० २
४. देखें-परि० ३
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org