________________
३०६
जओ
आख्यानकमणिकोशे
कवि दिणाणि परिदेविऊण चवहरइ निव्वुओ जणओ। राया जणो वि अहवा दंसणसाराई पेम्माई ॥४०॥ सो बिहु परिवारजुओ दक्खिणदेसं गओ गरुयपुन्नो । दीसंतो सुहजणओ पच्चक्खो पुन्नरासि व्व ॥४१॥ जाओ य अट्टवरिस हायरियस्स पायमूलम्मि । विणयजुओ पयईए पयत्तओ पढि उमादत्तो ||४२|| चउदसविज्जाठाणा चउरो वेया सहंग-निग्घंटा । अण तेण नाया विसेसओ जो इस निमित्तं ॥ ४३ ॥ लायन्न-रूब-जोन्वण- विज्जा-विन्नाणपत्तमाहप्पो । पत्तपहाकरनामो गओ समिद्धि पसिद्धिं च ॥ ४४ ॥ परदेस - निययदेसाण वन्नणं वढ ! कुणंति काउरिसा । परदेसो वि सदेसो सत्ता हिय- पुन्नवंताणं ॥ ४५ ॥ अह कइया चि हु जो सबलेण नियजायगम्मि विन्नाए । विम्हइओ निययमणे अहो ! हु तायम्स अथितं ॥ ४६ ॥ जं मुहम्गं पि असोहणं ति कलिऊण चावलचलेणं । अन्नाणवसेण कहं विदेसभागी अहं विहिओ ? ||४७ || अहवा महोवयारी मह ताओ देसदंसणे जम्हा । गुणपयरिसो महंतो संजाओ जेण भणियं च ॥ ४८ ॥
क विलासाः ? क्व पाण्डित्यं ? क्व बुद्धिः ? क्व विदग्धता ? । क्व देशभाषाविज्ञानं ? क्व देशाचारचारुता ॥ ४६ ॥
यावद् धूर्तसमाकीर्णा नानावृत्तान्तसङ्कुला । नानेकशः परिभ्रान्ता पुरुषेण वसुन्धरा ॥ ५०॥ एवं कवि गुरुण कुलप्पसूयाण गोरवद्वाणं । ता कइया वि हु तेसिं संतोसमहं करिस्सामि ॥ ५१ ॥ एत्थं तरम्मि पच्छिमवयम्मि विप्पस्स वट्टमाणस्स । पाडलिपुत्ते पुत्तो पुणरवि अवशे समुप्पण्णो ॥ ५२ ॥ रायसेन तओ मणयं पिउणा पट्टिचित्तेण । महईए विभूईए वद्धावणयं समादत्तं ॥ ५३ ॥ रायाई पउरजणो पायं पत्तो पुरोहियगिहम्मि । अक्खयपत्तविहत्थो सुयजम्ममहूसवे सन्चो ॥ ५४ ॥ तत्थेव विरमाणा समागया भद्दबाहुणो गुरुणो । नवरं निस्संगत्ता विप्पस्स गिहं न ते पत्ता || ५५ || मच्छरवसेण पुणरवि तमेव खूणं मणम्मि धरिऊणं । लोग ववहारचज्झ त्ति निंदई लोयमज्झमि ||५६ || सूरी ओवओगं काउं तहियं तहाकए कमवि । पासिय गुणं महंतं जाणाचइ सत्तमदिणमि ॥५७॥ एक्काए वाराए पडिबोहत्थं समागमिस्सामो । सोम ! जमम्हे सज्झायवावडा निःश्चमक्खणिया ॥ ५८॥ तम्मि दिने उण सुयमरणसंभवे तुज्झ सोयतत्तस्स | धम्मोवएसनीरेण निव्वुई भद्द ! काहामो || ५९ ॥ तंबणं सोऊणं घयसित्तो पावओ व्व पज्जलिओ । पडियममंगलमिमं तुह चेव य मत्थए पडउ ॥ ६०॥ जड़ पुण जाणसि सेवडय ! किं पिता मरणकारणं कहसु । मज्जारीए पासाओ भद्द ! मरणं तुह सुयस्स ॥ ६१॥ एसो मिच्छावाइ ति होउ निच्छिड्डु - निबिडकट्टेहिं । घडिए कट्टहरम्मि खित्तो पत्तो सजणणीओ ॥ ६२॥ दारम्मि निविडलउड हत्था दो दो पयंडपाहरिया । धाराविया बिरालीरक्खणनिउणेण विप्पेण ॥ ६३ ॥ तो जाव सत्तमदिणे परिचारीए पमायवसगाए । मुक्का भुयग्गला अवणिऊण सेज्जासमीवम्मि ||६४॥ जणणी उच्छंगगयस्स तत्थ थिमियं थणं पियंतस्स । पडिया मम्मपए से सुयस्स भवियव्वयावसओ ||६५॥ मम्मप्पहारविवसो पत्तो सो तक्खणेण पंचत्तं । नाऊण निरुच्छासं धस त्ति धरणिं गया जणणी ॥ ६६॥ मुट्टा मुट्टत्ति हया हयत्ति धाहावियं सदुक्खाए । किं किं एयं ? ति पयंपिरेण रुन्नं दिएण चिरं ॥ ६७॥ हा हा हयविहि ! पच्छिमवयम्मि दाऊण पुत्तरयणनिहिं । पुन्नरहियस्स निद्दय ! नित्तुद्धारो कओ मज्झ ||६८||
याई परणो जाओ सुयसंभवम्मि जह सुहिओ । तह तम्मरणम्मि दुही धिरत्थु संसारियमुहम् ||६९ || किं बहुणा मोहनराहिवस्स आणाए सोयच रडेण । जह कहिउ पि न तीरइ तह तत्थ चियंभियं बहुहा || ७० || गुरुणो वि तत्थ सिरिभद्दबाहुणो मुणियसमयसारत्था | संपत्ता रायाईहिं पूइया सुहनिसन्नाय ॥७१॥ संभासिओ य भी भद्द ! भवसरूवं वियाणमाणो वि । खणभंगुरम्मि लोए कीस मुहा सोयसि सुयं नं ? ॥७२॥
होहिंति केइ विहति केइ कालेण केइ वोलीणा । हे हियय ! केत्तियाणं सयणाण कए विसूरिहसि ? || ७३ ॥ १. पहुणो रं० ।
Jain Education International
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org