________________
३६. सम्पद्विपदोः सत्पुरुषसमतावर्णनाधिकारे नरविक्रमाख्यानकम्
२६१ एत्थंतरम्मि महरिहसहसेज्जं चइय धीरिमानिलओ। परिविहियगोसकिन्चो निव्वत्तियफारसिंगारो॥३९।। सामंत-मंति-जोइसिय-पीढपरिमद्दपमुहपरिवारो । परिहरियत्थाणो वि हु अत्थाणं भयइ भूमिवई ॥४०॥ सिंगाररुइरवरवाररमणिपरिधुव्वमाणसियचमरो । बहुमाणसहियसामंतपत्तिपणिवइयपयकमलो ॥४१॥
आभासियपउरजणो परिपुच्छियनयरनायरयखेमो । पच्चंतरायपेसियपाहुडपडिपाहुडविहत्थो ॥४२॥ पत्थावे भूसन्नियविसज्जियासेसरायअत्थाणो । पासपरिट्ठियकइवयपहाणपुरिसो पसन्नमुहो ॥४३॥ आमंतिय सप्पणयं साहइ सुयरयणिवइयरमसेसं । भो भो ! तुब्भे मह रजचिंतगा बुद्धिमयरहरा ॥४४॥ ता कहह किं पिजह गरुयतणयचिंताभरो समुत्तरइ । मह माणसाओ ते विह वयंति करकमलकयकोसा ॥४५॥ बहुदेवसिया एसा अम्हाण वि माणसे वसइ चिंता । देवेणमेयमम्हं हिययाओं कटिउं भणियं ॥४६॥ परमम्हे किं भणिमो देवायत्ते इमम्मि कजम्मि ? । अन्नं च न भवओ वि हु मइविहवो समहिओ अम्हं ।।४७॥ परमेयं कहइ जणो पुत्तसमुप्पत्तिकारणं कुसलो । देवाराहण-पहाणाइ-मूलियापाणगाईयं ॥४८॥ एयं कयम्मि कम्स-वि कइया विह होइ कजनिष्फत्तो । कस्स वि य पुणो विहलं पि होइ पडिकूलकम्मवसा ॥४६॥ ता देव ! दुयं कीरउ पत्थुयकज्जम्मि संपयं जत्तो । एवं पि जइ न सिज्मा कजं पुरिसस्स को दोसो ? ॥५०॥ परमम्हमभिप्पाओ इह संपइ पहु ! कुओ वि संपत्तो । नियविन्नाणमहागुणविम्हावियसयलनयरिजणो ॥५१।। ससिकंतसमुज्जलबहलभू इधवलियतणू तिणयणो व्व । दाहिणहत्थत्थससद्दडमरुओ धरियखटुंगो ॥५२।। गहनिग्गहणे निउणो पयंडसत्ती पिसायनिम्महणे । उड्डडाइणीनिग्गहम्मि सव्वत्थ साहसिओ ॥५३॥ अइदुट्ठ-रुट्ट-खरखेत्तपालरक्खणखमो खमावलए । ओसहिबंधणपसमियजराइबहुविविहरोयभरो ॥५४॥ गरुयगिरिदुग्गविवरप्पवेसतोसवियजविखणीलक्खो। घाउबायपसाहियमुवन्नविद्दवियदारिदो ||५५||
अवि य
आगिट्टिम्मि पडिट्टो खुन्नो पन्नगमहाविसुद्धरणे । विक्खेवकरणदक्खो अमूढलक्खो वसीकरणे ॥५६॥
किंच
जं विउसेहिं न कहियं न दंसियं कह वि पुव्वपुरिसेहिं । जुत्तीए वि न जुज्जइसयाणया सद्दहति न जं ॥५७|| सव्वं पि तयं मझं सझं किं पलविएण बहुएण ? । उग्धोसंतो बहुहा उभियबाहू भमइ नयरे ॥५८॥ एवं महप्पभावो घोरसियो नामओ महावइयो । सो पुच्छिज्जउ पत्थुयपओयणे एस अम्ह मई ॥५२॥ इय सोऊणं संजायकोउओ भणइ तो महीपालो । वाहरह तयं सइवं पुच्छामो पत्थुयत्थकए ॥६०॥ तत्तो पहाणपुरिसे पेसेउं सायरं समाहओ। सो वि ह सहरिसहियओ संपत्तो रायपासम्मि ॥६॥ कयसमुचियपडिवत्ती सुहासणत्थो कयप्पणामो य । पुट्टो रन्ना भयवं! संपइ कत्तो तुहागमणं ? ॥६२॥ गमणमिओ वा कत्थ वि ? स आह सिरिपव्वयाऽऽगओ हं ति । गंतव्वं सिरिजालंधरम्मि उत्तरपहे रायं ! ॥६३।। पुणरवि भणियं रन्ना तुह सत्ती का वि सुवइ अपुवा । ता अम्हाणं कि पि हु सकोउगाणं पयंसेस ॥६४॥ आगिट्टि-चित्तचिन्ताइकोउहल्लेण रंजिओ भणइ । एस च्चिय तुह सत्ती ? उआहु अन्नत्थ वि किमत्थि ? ॥६५॥ तो जंपइ सो हसिउं सम्वन्नू चेव जाणए सव्वं । लोयव्यवहारकयं अन्नं पिहु अत्थि मह किं पि॥६६॥ जइ एवं ता किज्जउ महापसाओ सुपुत्तलाभेण । तेणुत्तं मह नरवर ! केत्तियमेत्तं इमं कज्जं ? ॥६७|| नवरं होसु सहाओ दिणमेगं मंतसाहणे मज्म । मणवंछियमन्नं पि हु जेण पसाहेमि सव्वं पि ॥६॥ तो कण्हचउदसि दिणे खग्गकरो सह कवालिएण निवो । पत्थुयकजनिमित्तं पत्तो भीसणमसाणम्मि ॥६९।। आलिहियमंडलो सो सकलीकरणं विहाणओ काउं। नियमं घोरसिवो थिरासणो जविउमारद्धो ||७०॥ भणिओ राया तेणं हत्थसयाओ परेण चिट्ठ तुमं । करवालकरो मा एसु सव्वहां तं अवाहरिओ ॥७१।।
१. सकर्णकाः । २. महाव्रतिकः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org