________________
२१४
आख्यानकमणिकोशे भमडंतु रुद्ददत्ताभिहाणु, पयईए पावु दोसहं निहाणु । तिणि सहुँ सुवन्नभूमिहिं पयटटु, अपमाणवित्तवंछावस टु । नइ नियहिं जंत वेगवइ नाम, सिंधुवइ पासि तं बहुसकाम । दुइतडकुलउभय विमुद्धं जासु, रत्तुप्पलचलणसजंघ तासु । सुकुमालपुलिण वित्थयनियंब, कोमलमुणाल भुयलयपलंब । आवत्त नाहि तिवली तरंग, वर कंबु गीव घण थण रहंग । सयवत्त वयण सुइ सिप्पि भाल, चल सफरि नयण सेवाल वाल | जलवट्ट सुवसणिय, मोत्तियदसणि य, धाउरायतंबोलजुय । नं जलनिहिवरहरि, केणइ महिहरि, सिंगारिवि पेसिय वहुय ॥१२॥६११॥ अग्गेरइ गंतु पवन्नु जाव, वित्तवणु गहणु संपत्त ताव । अजमग्गु परेरइ अस्थि तासु, गुरुकिच्छि पारि जाइयइ तासु । अयपिट्ठारू ढहं तेत्थु गमणु, अयमग्गु पवुच्चइ तेण पवणु । अय दुन्नि लइय तहिं रुद्ददत्ति, आरुहिवि तेसु पस्थिय पयत्ति । पुणु तेहिं वि जंतह मग्गु भग्गु, तो रुद्ददत्तु बोल्लणह लग्गु । भो भत्थ एइ मारेवि करहुं-पइसेवि तेत्थु ओ बसणु तरहुँ । भारंडपक्खि आयहि भमंति, मंसबुद्धि अम्हे नयंति । तेणुत्तु जेहि आरूढ आय, उवगारी एइ अम्हह वराय ।। उवयारिहि मारणु, पावह कारणु, एरिमु करहिं जि नरयगइ । जसु मणि जिणु निवसइ, सो किं ववसइ, अइसनिग्घिणु सुद्धमई ? ॥१३॥६१२॥ तिणि भणिउ एइ मइ कीय दो वि. जं भावइ तं हकरिसु लेवि । तो नियपसु पाडिउ खडहडंतु, पेक्खंतह मारिउ तडफडंतु । बीयई भइ जोइउ तासु मुहू, मइ आयह रक्खहि भद्द ! तुंहू । तुह वाहणु हउ उवयारु सरि, मइ रक्खिवि पडिउवयारु करि । जोयंतु तरलतारयनयणू, वित्थरियमरणभयवुन्नमणू। पसु पेक्खवि कोडीकिउ मरणी, किरि का सुन पूरिय गलसरणी ?। तो पभणिउं तं पइ चारुदत्तु, जो भद्द ! भवन्नवजाणवत्त । सुसमत्थउ रक्खणि तुझ रम्मु, जिणभासिउ संपइ देवधम्मु ॥ उवसमि मणु दावहि, मणि परिभावहि, पुवक्किउ परिणमिउ तुय । इय पंचाणुव्वय, कियकम्मव्वय, एव सरणु सम्मत्तजय ॥१४॥६१३॥ सो वि हु मुहभावण भावयंतु, नित्तिसि विणासिउ उत्तसंतु । तहिं तेहइ कुहियइ ते अमोज्झि, एककहि भत्थहि पइट्ट मज्झि । भूमिहिं भमंत भारुड पत्त, उप्पाडहिं आमिसलुद्धचित्त । उप्पयवि जाहिं जा गयणमग्गु, अन्नि पक्खिं सहु जं जुझु लग्गु । जुझंतह पयडियसाहसाह, अवरुप्परपरवसमाणसाहं । जहिं पोट्टलि अच्छइ चारुदत्त, सो खिसिबि सरोवरनीरि पत्त । नीसरिउ तासु जलधोयगत्तु, परिभमण लग्गु वीसत्थचित्त ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org