________________
६६
आख्यानकमणिकोशे
1
अवि कवि उवरि वच्च वसुहा गयणं पि जाइ पायालं । तह वि सुभद्दा सीलम्स खंडणं कुणइ न कया वि ||३२|| तत्तो विलक्खवणाणि ताणि जायाणि विहियमाणाणि । अह अन्नया सुभद्दा भवणम्मि समागओ साहू ||३३|| निप्पsिकम्मसरीरो दुक्कर एकल्लपडिमपडिवन्नो । दिट्टं तीए पविट्टं तन्नयण अणुतणकणुयं ||३४|| चितइ य जहा एसो निप्पडिकम्मो मुणी महासत्तो । मा विणसउ ता एयम्स नयणमेएण कगुण ॥ ३५॥ इय चितिउं सुभद्दाए झत्ति लहुयत्तयाए साहुम्स । दितीए तीए भिक्स्वं कणुयं जीहाए संगहि ||३६|| तत्तो य सुभद्दाभारुडरसिंदूरविरइओ तिलओ । संकतो साहुनिडालमंडले दोहिं वि न नाओ ||३७|| दद्दण साहुभाले तिलयं उवलद्धछलपवेसाओ । तीए नणंदा सासु-भाउज्जायाओ मिलियाओ ||३८|| अक्खति बुद्धदासम्स पेच्छ नियमारियासुसीलत्तं । सेवडयनिडालम्मिंपेच्छिय तिलयम्स पडिबिंबं ॥३९॥ तो जाव वुद्धदासो जोय ता तं तहट्टियं दट्टं । संजायपच्चओ सो झत्ति विरत्तो कलत्तम्मि ||४०|| तन्नाऊण सुभद्दाए चिंतियं पेच्छ केरिसं जायं ? । जायं मज्झ कलंकं मुणिणो वि महाणुभावस्स ॥४१॥ विसयमहाचिसमोहियमणाण गिहवासबंधबद्धाण | जायंति कलंकाई जियाण जं तं किमच्छरियं ? ॥ ४२॥ ईसा विसाय-मय-मोह- माणमहियाण निहयवृद्धीण । जायंति कलंकाई जियाण जं तं किमच्छरियं ? ॥४३॥ जं मज्झ विसयलालसमणाए गिहवासमहिवसंतीए । जाओ एस कलंको मणयं पि न मे इमं दुक्खं ||४४ || जं पुणमयंकमणिनिम्मलस्स जिणसासणस्स मालिनं । मह कज्जे संजायं तं द्रुमइ माणसे मज्झ ||१५|| ताज जिणिंदसा सण मालिन्नं नो कहं पि अवणेमि । तो मज्झ मणसमाही न होज्ज मरणे वि नियमेण || ४६ || इय चितिऊण अत्थमिय दिणयरे भवणजिणवरिंद्राण । रइउं पकिट्टपूयं पमज्जिऊणं महीवीढं ॥४७॥
सुभद्दा गिues महापइन्नं न जाव मालिन्नं । अवणेमि पचयणाओ न ताव पारेमि उत्सगं ॥ ४८ ॥ जो जिणसासणभत्तो सो अमरो होउ मज्झ पच्चक्खो । अह न वि होही तो मे काउस्सग्गे वि सन्नासो ||४९ ॥ इय जा काउस्सग्गेण संठिया सा खणंतरं ताव । उज्जयंतो भवणं समागओ सुरवरो एको ॥ ५० ॥ चलचचलकुंडलधरो निम्मलघोलंतमुत्तियकलावो । वरमउड-कडय- के ऊर-कंकणाभरणदिप्ती ॥५१॥ दिट्टो य सुभद्दाए तो भणिया तेण साचिए ! कहसु । किं संभरिओ अहयं ? भगइ सुभद्दा तओ एवं ॥ ५२ ॥ जिणसासणमा लिन्नं अवणेहि तओ य हरिसिओ अमरो । जंपइ सुंदरि ! इहि खेयं मणयं पि मा कुसु || ५३ || संपइ पुरीए चउरो पिहिऊणं गोउरे अहिट्टिस्सं । तं मोत्तुं न हु अन्नो होही उघाडणसमत्थो ॥ ५४ ॥ गणगणम्मि ठाउं भणिस्सं जा महासई का वि । सा उग्घाडउ चालणिकयसलिलेणं दुवाराई || ५५ || उम्घाडिस्ससि तं चेव ताइं इय जंपिउं तओ तियसो । सोयामणिपुंजो इव झड त्ति असणहुआ || ५६|| तयणन्तरं सुभद्दा उस्सगं पौरिऊण हिट्टमणा । निभ्गमइ निसं जाए पभायसमए पुरीलोओ ॥ ५७ ॥ उघाडड़ जाव समुग्घडन्ति ता कह वि नो कवाडाई | फोडतस्स विफुट्टेति न उण वज्जं व लोयस्स ॥ ५८ ॥ ता सहसा उच्छलिओ रउद्दहाहारवो पुरजणस्स | आरसइ एककालं चउप्पयाणं समूहो वि ॥ ५९ ॥ तारिस नाऊण नरवई तयणु आउलीहूओ । चिंतइ एयं नणु दिव्वचिलसियं किं पि संभविही || ६० ॥ तत्तो य पुइपालो परिहित्ता उल्लसाडयं सेयं । धूवकडच्छुयहत्थो होउं पउरेहिं परियरिओ ॥ ६१ ॥ विन्नव विणयपुत्र्वं विहियपणामो सुकोमलगिराहिं। काउं महापसायं निगुणउ वित्रत्तियं मज्झ ॥६२॥ देवरस दाणवरस व भूयस्य व किन्नरस्स कस्स वि य । जस्स मए अवरद्धं खमउ समभ्गं पि सो मज्झ ॥ ६३॥ तत्तो गयणे ठाऊण ते अमरेण भणियमेयं भो ! । जा का वि इह पुरोए महासइत्तं समुब्वहइ ||६४|| सा रमणी चालणियापक्खित्तजलेण तिन्नि वाराओ । अच्छोडिउं कवाडे उघाडउ निव्वियप्पं ति ॥ ६५ ॥ तं निणिऊण अहमहमिगाए सव्वाओ पुरपुरंधीओ । राया- ऽमच्च महायणभज्जाबहुयाओ वहुयाओ || ६६ ||
१. असुरो रं० । २. पारिउं पहिहं० रं० ।
Jain Education International
For Private Personal Use Only
www.jainelibrary.org