________________
३. शीलमाहात्म्यवर्णनाधिकारे दवदन्त्याख्यानकम् अन्नत्थ पज्जलंतं पेच्छइ जालाकलाबदुप्पेच्छं । वणदावं दहमाणं सव्वत्तो सत्तसंघायं ॥२०५॥ तं दट्टणं निस्सेससत्तसंहारकारिणं तीए । सीलेण साविऊणं विज्झविओ सो समग्गो वि ।।२०६॥ अन्नत्तो गच्छंती कोइलकुलकंठकालमरुणच्छं। विसमविसपुन्नवयणं नियइ भुयंगममरन्नम्मि ॥२०७|| दट् ट्रणमखुहियमणा जंपइ चित्तेण वंछिओ न मए । जइ परपुरिसो एसो सट्टाणं जाउ तो भुयगो ॥२०८॥ तं वयणं सोऊणं भुयगो अन्नत्थ नासिऊण गओ । दवदंती पुण पंथं गवेसमाणी भमइ रन्ने ॥२०९॥ एगम्मि तरुतलम्मि संझासमयम्मि चिट्टए जाव । ताव अइदीहकाओ निल्लालियदीहजीहमुहो ।।२१०।। अट्टहासपूरियदियंतरो धूमधूसरसरीरो। पिंगलनयणो कन्नावलंबियासियभुयंगदुगो ॥२११॥ अइनिसिय-दीहदाढो करालवयणो गलंतमुहलालो । निस्साणंतो कत्तियमणवरयं हड्डखंडम्मि ||२१२।। रुहिरारुणकरजुयलो बीभच्छो जणियजणमणुत्तासो । पायडियसिराजालो संपत्तो रक्खसो एगो ॥२१३।। नियसीलपहावेणं पसन्नक्यणेहिं करहियओ वि । उपसमिओ तह कहवि हु जह जंपइ रक्खसो एवं ॥२१४॥ तुट्टो हं तुह भद्दे ! पत्थेमु वरं मणिच्छियं किं पि । जेण जयम्मि अमोहं देवाणं दंसणं होई ॥२१५॥ सा जंपड मह संपइ पओयणं नत्थि पत्थियवरेण । पभणइ पूणो वि रक्खो तहा वि मग्गेसु किं पि तुमं ॥२१६॥ तो जंपइ दवदंती जइ एवं ता तुमं मह कहेसु । मह दइएणं सद्धि समागमो होहिही कइया ? ॥२१७॥ तो भणइ रक्खसो बारसम्मि वरिसम्मि तुज्झ जणयस्स । पासे नलेण सद्धिं होहि त्ति समागमो भद्दे ! ॥२१८॥ पणमित्त गओ देवो सट्टाणं सा वि सत्थियनरेहिं । दिट्टा तत्थुवविट्टा नीया निययम्मि सत्थम्मि ॥२१९॥ आसन्ने संपत्ता तत्थ वि धणदेवसत्थवाहेण । पुढे तीए कहिओ नियओ सम्वो वि वुत्तंतो ॥२२०॥ संचलिओ सो सत्थो दवदंती वि य गया समं तेण । संपत्तो य कमेणं वच्चंतो अयलपुरनयरे ॥२२१॥ नयराभिमुहं चलिया गच्छंती सलिलपुन्नवावीए । पत्ता तत्थ पविट्ठा सलिलकए कह वि दवदंती ॥२२२॥ पक्खालियकर-चरणा सीयलजलविहियतण्हवुच्छेया। उवविठ्ठा वावीए तडम्मि जावऽच्छए एसा ॥२२३।। एत्थंतरम्मि तन्नयरवासिरिउवन्नपुहइपालम्स । दासीओ संपत्ता जलकीलथं इमा ताहिं ॥२२४॥ दिट्ठा तो सप्पणयं नीया नियसामिणीसयासम्मि । विहियपणामा देवीए नाइदूरम्मि उवविट्ठा ॥२२५॥ . भणिया चंदजसाए संभासेऊण कोमलगिराहिं । वच्छे ! तुमं पि धूया मह चंदमईए सहिय त्ति ॥२२६॥ तम्हा चंदमईए गिहम्मि अच्छसु सुहेण तं वच्छे ! । तीए वि विणयदाणाइणा जणो रंजिओ सव्वो ॥२२७॥ तम्मि पुरे देवीए सत्तागारं करावियं तत्थ । दीणाईणं दाणं अणवरयं दिजइ जहिच्छं ॥२२८॥ जइ कहवि कुओ वि नलो आगच्छइ तत्थ इय विचिंतेउं । देवीए सम्मएणं दाणं सा देइ तत्थ ठिया ॥२२९।। एत्तो वेयव्भनराहिवेण निसुओ नलम्स वुत्तंतो । रजन्भंसाईओ जाव अरन्नम्मि संपत्तो ॥२३०॥ जीवंतस्स मयस्स व कुसलपउत्ती वि जाव नो लद्धा। काऊण महासोयं तत्तो रिउवन्ननामस्स ||२३१॥ नरवइणो रहमित्तं विप्पं पेसेइ नलकुमारस्स । कुसलपउत्तिनिमित्तं संपत्तो रायपासम्मि ॥२३२।। पुट्टो सो नरवणा सव्वं रज्जाइकुसलवुत्ततं । तेण वि रन्नो कहियं सकलत्तनलम्स निस्सरणं ।।२३३।। तं सोऊणं सयलं पि राउलं सोयदुक्खियं जायं । सो भोयणमलहंतो तत्थ गओ दाणसालाए ॥२३४॥ तेण तहिं सा दिट्ठा जायं दोन्हं पि पच्चभिन्नाणं । तत्तो सदुक्खमेसा वुत्तंतं पुच्छिया सव्वं ॥२३५॥ तं मुणिऊणं विप्पो चंदजसादेविअंतियं पत्तो । मा खिजसु देवि ! जओ लद्धा एत्थेव दवदंती ॥२३६॥ सा कत्थ ? तेण भणियं जा दाणं देइ दाणसालाए । इय सुणिऊणं पत्ता चंदजसा तीए पासम्मि ||२३७॥ दवदंतीए कहिओ रज्जन्भंसाइसयलवुत्तंतो। चंदजसादेवीए संपत्ता जाव एत्थ अहं ॥२३॥ तीए वि हु सप्पणयं दवदंती निययमंदिरे नीया । सम्माणिया सहरिसं वत्थाऽलंकारमाईहि ॥२३९।। रहमित्तेणं भणिओ नरनाहो अन्नवासरे नमिउं । देव ! इमा दवदंती पेसिजउ जणयभवणम्मि ।।२४०॥ दवदंतिविओयदुहाउराण भीमरह-पुप्फदंतीणं । संपजउ परमसुहं नियतणयादसणेणं ति ॥२४१।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org