Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 128

२. दानस्वरूपवर्णनाधिकारे मूलदेवाख्यानकम्
जह एसा अच्चतं अणुरता मूलदेवजूयारे । वत्थालंकाराई भरभोगं तीए तं वहसि ||८३ ||
ता किं एसो वि तए निकासिज्जइ न मज्झ भवणाओ ? । अयलो वि भगइ मह दिगोयरं कह णु सो होही ? ॥ ८४ ॥ अकावि भट्ट एवं नीकं तुह भएण न हुए । ता कवडगामगमणं करितु संझाए पुण एच ॥ ८५ ॥ जेण तुमं नीसंकं विलसंतं मूलदेवजूयारं । सह देवदत्तगणियाए पंच्छसे मज्झ गेहम्मि ||८६||
ते तह चियविहिए रंजियहियया पणंगणा पच्छा | वाहरिय मूलदेवं नीसंकं जाव अभिरमइ ||८०|| लल्लक्कभिउडिभीसणपाइक्कपमुक हकदुप्पेच्छो । विज्जुच्छड व्य सहसा ता अयलो तत्थ संपत्ती ॥८८॥ तो ती त तुरियं तूली तलम्मि तं खिवेऊणं । अभुट्निय भणियमिणं किं गमणं तुम्ह न हु जाये ? || ८९ ॥ अवसरणो त्ति भतो उवविट्ठो तम्मि चेव पल्लंके । गोविज्तो दिट्ठो जस्संते देवदत्ताए ||१०|| हाएवं नियमा अज्ज मए एत्थ चेव पल्लेके । सा भाइ पट्टतूलिं निरत्थयं किं विणासेसि ? ॥ ९१ ॥
सो भइ तुझ पिउणो न विणस्सइ किंतु मज्झ इय भणिए । तप्परियणेण अयलो सिग्ध अभंगिओ तत्तो ||१२|| अइमइलख लिखरंटियपल्हत्थियकलससलिलसंसित्तो । चिंतेड़ मूलदेवो धिरत्थु मह जीवियन्वस्स || ९३ ॥ धन्ना हुए, जो जो कंदप्पसप्पदप्पम्स । मरणे वि जाण मुसियो न माणमाणिक्कभंडारो || ९४ || परिहासपरंपरपासपरबसा नेहवागुरायत्ता । हरिण व्य कुसुमसरवाहबाणनिया न के एत्थ ? ।। ९५ ।। अह इह परभवम् य परिभवतरुकुसुममंजरी महिला | कामुयजणस्स सुइरं निम्मविया हयपयावरणा ।। ९६ ।। इय चिंतिऊण सहसा निम्गच्छद जाव तूलिहेट्ठाओ । दट्टोभिउडिभासुरअयलो केसेसु संगहिय ।। ९७ ।। निभच्छिऊण पभणइ कोवपरामुसियकूरकरचालो । किं रे ? कीर अवयारकारिणो वइरिणो तुज्झ ? ॥ ९८ ॥ तो भइ मूलदेवो अदीणचित्तो अभिन्नमुहराओ । जं किं पि तुज्झ चित्तस्स सम्मयं कुणलु तं चैव ॥ ९९ ॥ चिंतेइ तओ अयलो सामन्नो एस होइ न हु पुरिसो । न हि हीणकुलुप्पन्नाण धीरिमा एरिसा होइ ॥ इय चिंतिऊण पभइ आवइपडियं ममं पि कइया वि । रक्खिज्जत्ति सतोसं मुक्को सम्माणिउं तत्तो ॥ कह णु मए वसव्वं इह परिभवगुरुकलंककलिएण ? | इय चिंतंतो चित्ते चलिओ चिन्नायाभिमुहं ।। संबल-सहायरहिओ सबुरामबुद्धिसाहससहाओ । लंघंतो लंघंतो गिरि-सरियाइन्न महिवढं ।। १०३ ॥ वायामेत्तसहायं पिपेच्छए जाव नेय अडवीए । अकविलेसकाओ दिट्ठो ता बंभणो एगो ।। १०४ ॥ किवणाण चक्कट्टी टक्को जाईए सद्धडो नाम । जणकयनिग्विणसम्माभिहाणओ निग्विणत्तणओ ॥ १०५ ॥ संबलबलमचलंबिय एयस्स अहं सुहेण लंघिस्सं । इय चिंतिय संचलिओ कयसंभासेण सह तेण ॥ १०६ ॥ तो पहरदुगे सलिलप्पएसमासज्ज सद्धडो तुरियं । अवलोडिऊण सलिलेण सत्तुए जिमइ एगागी ।। १०७ ।। अह तेण मूलदेवो वयणेण वि न हु निमंतिओ जाव । चिंतेइ नूणमिहि विस्सरियमिमस्स मह मुहिणो ॥ १०८ ॥ अवरहे उण नियमा न वंचिही एस चिंतए जाव । चित्तम्मि मूलदेवो तो भोच्या बंभणो पत्तो ॥ १०९ ॥ तुंदं परामुसंतो मलमाणो ह्त्यजुयलमणवरयं । दाढियमवलहंतो उड्डग्गारे पहुंचती ॥ ११० ॥ अह बहलतस्तलम्मि खणमेत्तं ताव विम्समामो त्ति । खरकिरणतावियतणू मज्झत्थो जाव दिवसयरो ॥ १११ ॥ पच्छा पुरओ गमणं काहामो इय कुमारभणियम्मि । वीस मिउ खणमेकं पुणो पयट्टा पहे गंतुं ॥ ११२ ॥ एत्थंतरम्मि कुमरं आवकल्यिं वियाणिउ रन्नो । मित्तो अत्थनिमित्तं व दूरमवगाहए जलहिं ॥ ११३ ॥ तो सद्धडे भुत्तं तव एगागिणा वियाले वि । न य वायामेत्तेण वि निमंतिओ कठिणहियएण ।। ११४ ।।
१०० ॥
१०१ ॥ १०२ ॥
1
हे व तहविहु निमंतिओ तेण न य मणागं पि । तइयम्मि दिणे अडविं अइकंता दो वि ते कह वि ।। ११५ ।। संपत्तव सिमदेसो तम्साऽऽसाधरियनिययपाणघणो । चिंतेइ मूलदेवो उवयारी बंभणो मज्झ ॥। ११६ ।। पण चच्च जहिच्छं भद्द ! तुमं किंतु एज्ज कइया वि । मह रज्जसंपयं जाणिऊण जं देमि ते गामं ।। ११७ ।। इय भणिय मूलदेवो पहरदुगे गाममागओ संतो । करकलियपत्तपुडओ भिक्खं भमिउं समादृत्तो ।। ११८ । केवलकुम्मासेहिं भरि पुयं तडागमणुसरिउ । जा निग्गच्छइ तत्तो संपेच्छइ मुणिवरं एगं ॥ ११९ ॥
For Private Personal Use Only
४१