Akhyanakmanikosha

SR No.: 016006
Original Sutra Author: Nemichandrasuri
Author: Punyavijay, Dalsukh Malvania, Vasudev S Agarwal
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad
Publication Year: 2005
Total Pages: 504
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary & Story
File Size: 13 MB

Page 117

आख्यानकमणिकोशे । कयपंचविहाभिगमो विरइयतिपयाहिणी पणय चलणो । सिरिसंतिसमासरण उवविठ्ठो उचियठाणम्मि ।। १७४ ।। भयवं पि सजलजलहरगंभीरसरेण दसणं कुणइ । तो अबसरम्मि राया पुच्छइ पणमित्तु जिणनाहं ॥ १७५ ॥ भयवं : किं अम्हाणं पंचण्ह वि एरिसा महापीई ? । तो भयवया वि कहिओ पुब्वभवो ताण सम्बो वि ॥ १७६ ॥ जह तुन्भे पुब्वभवे परोप्परं नेहनिभरा आसि । सुधण-धणवइ-धीसर-धणया तह दोणकम्मयरो ॥ १७७॥ मुणिदाणेणं दोणो नन्दि ! पुहईसरो तुम जाओ । तद्दाणेणं भोया एयाण वि एरिसा जाया ॥१७८ ॥ इच्चाइ नियुणिऊणं अवलोपऊण जाइसरणेण । पुवभवं सव्वे वि हु वेरग्गगया गया सगिहं ॥ १७९॥ नियरायलच्छिभारे कुमारमभिसिंचिऊण नरनाहो । इयरे वि नियसुएसुं कुडुंबभारं समप्पेउं ॥ १८० ॥ सकलत्ता निक्खंता तिन्नि वि सिरिसंतिनाहपासम्मि । समहिन्जियसुत्त-ऽत्था काउं घोरं तवचरणं ।। १८१ ।। नियघणघाइकम्मा उप्पाडेऊण केवलं नाणं । पडिबोहिऊण भविए संपत्ता सासयं ठाणं ॥ १८२ ॥
॥ द्रोणाद्याख्यानकं समाप्तम् ॥ ७॥
इदानीं शालिभद्राख्यानकमारभ्यते । तच्चेदम् ---
सालीणजणमिद्धे सालिग्गामम्मि आसि कुलपुत्तो। आबालकालदालिद्ददुक्खिओ कुणइ ओलम्गं ॥ १ ॥ धन्ना य तम्स भज्जा तेसिं संगमयनामओ पुत्तो। अह अन्नया य तीए भत्ता भवियव्वयाए मओ ॥ २॥ सा परगिहेसु कम्मं काऊगं कुणइ निययनित्थारं । संगमओ पुण चारइ सग्गामे वच्छरुवाई ॥ ३ ॥ सो अन्नया वणम्मी दट्ट उस्सग्गसंठियं साहुं । भत्तीए पणमिऊणं खणमेक्कं पज्जुवासेइ ॥ ४ ॥ पइदिणपणामपडिहयपावप्पसरस्स तस्स गच्छंति । दिवसा णि मुणीसरचरणकमलसेवाभिरत्तम्स ।। ५ ॥ परमूसवम्मि कम्मि वि विहिया अह तत्थ पइगिह खीरी । दटठूण तयं सो भणइ अंब ! मह देसु परमन्नं ॥ ६ ॥ उप्पन्नमन्नुभारा मुयराहाडि सुणित्तु सा रुयइ । दटठूण तयं आसन्नभवणमहिलाओ मिलियाओ ।। ७॥ संपुच्छिया य ताहि भद्दे ! किं रुयसि ? तीए तो कहियं । अमुणियनियभवणधणो मह पुत्तो मम्गए खीरं ॥ ८ ॥ तं निसुणिऊण संजायगरुयकरुणारसाहिं रमणीहिं । दुद्ध-घय-सालि सक्करउवगरणं तीए उवणीयं ।। ९ ।। तो तीए कया खीरी थालं भरियं च निययपुत्तम्स । घय-सकरासमेयं जा एसो भुंजिउं लग्गो ॥ १० ॥ ता पउरपुवपुन्नेण मुणिवरो मासखवणपारणए । धरणियलनिहियनयणो गिहंगणं तम्स अल्लीणो ॥ ११ ॥ दट्टण तयं उन्भूयभत्तिरोमंचअंचियसरीरो । उट्टित्तु तं नमसइ महिमंडललुलियभालयलो ॥ १२ ॥ उप्पाडिऊण थालं उच्छलियाखंडपरमपरिणामो। वियरइ परमन्नमसेसयं पि साहुस्स परितुट्ठो ।। १३ ।। दव्वाइविसुद्धिं भाविऊण धम्मन्तरायभयभीरू । घेत्तण मुणिवरिंदो तओ गओ गामउज्जाणे ॥ १४ ॥ उत्तमपत्तविसेसियतिकालवुट्ठीविसिठ्ठदाणेण । बंधइ सुकुलुप्पत्तीपुन्नं सुहभोगकम्मं च ॥ १५ ॥ आकंठं तो पच्छा खीरी घेत्तण भुंजिओ एसो । रयणी विसूइयाए सुहपरिणामेण कालगओ ॥ १६ ॥ रायगिहे उववन्नो महिन्भगोभद्दसेट्ठिभजाए । भद्दाए कुक्खिकुहरम्मि सूइओ सालिसुमिणेण ॥ १७ ॥ तीए पचड्डइ गम्भो अत्थोवजणनिमित्तमिभो वि । संचलिओ परतीरे भिन्नं जंतस्स बोहित्थं ॥१८॥ मणि-कणग-रयणरासिं मज्जंतं पेच्छिऊण जलहिम्मि । बहुविहविसायजुत्तो संपत्तो सो वि पंचतं ॥१९॥ एत्तो य सुओ जाओ भद्दाए तस्स मुविणए साली । जं दिट्टो तं विहियं नामं से सालिभद्दो त्ति ॥ २० ॥ एत्थंतरम्मि सोऊण निययदइयस्स उवरमं भद्दा । संजायगरुयसोया अक्कंदद करुणसद्देण ॥२१॥ हा हा पिययम ! एत्तियधणेण तुह आसि किं न पजत्तं ?। जं दविणज्जणकज्जे गंतूणं निहणिओ अप्पा ॥ २२ ॥ हा हा हयास ! निकरुण : देव्व ! विहियं किमरिसं तुमए ? । दाऊण मज्झ पुत्तं जमेवमुद्दालिओ दइओ ॥ २३ ॥ हा हा गुणरयणायर ! हा हा हा दीणजणसमुद्धरण ! । हा हिययदइय ! पिययम ! पुणो वि तं कत्थ दीसिहसि?॥२४॥