________________
જૈવન-પરિચય
૩૭
આપનાર. આવી શક્તિવાળા પુરુષા ભારતમાં સમયે સમયે થતા રહ્યા છે અને તેમણે આત્માની અનત શક્તિનાં દર્શન કરાવ્યાં છે.
વિદ્યાર્થી વાચનમાળામાં શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીનુ' જીવન આલેખતાં શ્રી ધીરજલાલ - ભાઈ ને શતાવધાની થવાની ઇચ્છા જાગી પણ તે વખતે તેની પૂર્તિ થાય તેવા સ'ચાગેા ન હત!. તે પછી કેટલાક વખતે તેમને પૂ. સતખાલજીને સમાગમ થયા, તેમની પાસેથી પ્રાથમિક માદન મળ્યુ અને તે દિશામાં સતત પ્રયત્ન કરતાં તેએ સે। અવધાન સુધી પહાંચ્યા. ગુજરાત-વીજાપુર સઘના આમત્રણથી તેમણે વીજાપુરમાં તા. ૨૯-૯-૧૯૩૫નારાજ શ્રી રામચ'દ્ર જમનાદાસ અમીન ખી. એ. એલ્ ફ્ ખી.ની અધ્યક્ષતામાં ઘણા સાધુ-સાધ્વીએ તથા નાગરિકાની હાજરીમાં સે। અવધાને સફળતાપૂર્વક કરી ખતાવ્યા. આથી પ્રસન્ન થઈને વીજાપુરમઘે તેમને સુતળુ ચંદ્રક અને ૩૨ બ્લેકની પ્રશસ્તિસહિત ‘શતાવધાની' નું માનવતુ બિરુદ આપ્યુ. ત્યારથી તેઓ શતાવધાની તરીકે પ્રસિદ્ધ થયા. તેમણે ભારતના અનેક શહેરમાં જાહેર રીતે અવધાનના પ્રયાગે કરી ખતાવ્યા છે અને તેથી લેાકેા ખૂબ પ્રભાવિત થયા છે.
શતાવધાનના પ્રયોગો કરતાં ઘણુંા સમય જાય, એટલે ખધી વખત શતાવધાન થઈ શકે નહિ, તેથી તેમણે સમય-સ'ચેાગાનુસાર ૪૦, ૪૮, ૫૨, ૬૪, ૮૦ એ રીતે પ્રયોગો કર્યા છે અને એ વાર પૂરા સા તથા એકવાર એકસેા આઠ અવધાના પણ કરેલાં છે.
પ્રાચીન કાલમાં અવધાનપ્રયાગે મોટા ભાગે રાજદખારમાં કે વિદ્વાન્ સ`મેલનામાં થતા અને તેમાં કાવ્યરચનાએ પુષ્કળ પ્રમાણમાં કરવામાં આવતી. શ્રોતાએ વિષય પર અને જે છ ંદમાં કાવ્ય રચવાનુ` કહે, તે પ્રમાણે અનુક્રમે કાવ્યરચના સભળાવવામાં આવતી અને તેમાં ઘણી કિઠન પરીક્ષાઓ પણ થતી. એક હજાર શિષ્યાને પાઠ આપી તે દરેકને યાદ રાખવા દ્વારા સહસ્રાવધાનના પ્રયેગા પશુ થયા છે. કાચના ઘણા પ્યાલાએ ગેાડવી તે દરેકના ટકેારા સાંભળ્યા પછી કાઈ પણુ ટકારી વાગતાં તેને ક્રમ કહી આપવાના પ્રયાગે પણ થયેલા છે. પરંતુ આ પ્રયાગેામાં વિશિષ્ટ કેન્ટિના લેક જ રસ લઈ શકતા. સામાન્ય માનવીને તેમાં રસ પડે એવું ખડુ એછુ' હતુ.
આ
વખતે સ્થાનકવાસી મુનિ શ્રીરત્નચંદ્રજી મહારાજની શતાવધાનની જે પર’પરા પ્રચલિત હતી, તેમાં કેટલુ'ક લેાકભાગ્ય તત્ત્વ હતુ અને તે પરપા જ શ્રી સંતમાલજી દ્વારા શ્રી શ્રીરજલાલભાઈને પ્રાપ્ત થઈ હતી. આ પ્રયાગેાને વિશેષ લેાકભોગ્ય બનાવવા હોય તા હજી તેમાં ઘણી સુધારણાને અવકાશ હતા, એટલે શ્રી મીજલાલભાઈ એ તે દિશામાં પ્રયત્ન આદર્યું અને તેને લેાકભાગ્ય બનાવ્યા. તેથીજ
"