________________
પુરુષા
અને
પ્રેરણાના પ્રતીક
લે. ડૉ. ભાઈલાલ એમ, બાવીશી-પાલીતાણા
સામાજિક સેવાના રંગે રંગાયેલા તથા શિક્ષણસાહિત્યના અનન્ય પ્રેમી આ મહાશયે શ્રી ધીરજલાક્ષભાઇના અનેક પ્રસંગાને સ્મરણના બળે સવન કર્યા છે.
જીવનભર પશ્રિમ વેઠી, પુરુષાથ' ક્ારવી, ક્રમેક્રમે સિદ્ધિઓ પ્રાપ્ત કરનાર અને એ દિશામાં પગરણ માંડવા પ્રેરણા આપનાર પ્રાત્સાહિક પુરુષને પ્રત્યક્ષ નિહાળવા હૈય તા મુલાકાત લેવી શ્રી ધીરજલાલ ટાકરશી શાહની !
મારા લાંબા પરિચય, ગાઢ સ'પક અને પ્રત્યક્ષ અનુભવ પરથી મે' એ નવનીત તારવ્યુ` કે શ્રમ-પરિશ્રમ, મહેનત-જહેમત અને આશા-નિરાશા વચ્ચે અડગ–અડાલ રહી ઝઝુમતા અને અંતે સફળતા મેળવતા શ્રી ધીરૂભાઈનું જીવન ને કવન કાઈ પણ સપર્કમાં આવતી વ્યક્તિને નિરાશા ને નિષ્ફળતા વચ્ચે આગળ ધપવા પ્રેરણાદાયી નિવડે તેવુ' છે! કેટલાક અ'ગત અનુભવા અને પ્રેરક પ્રસંગેા પરથી મે' આ નિચેાડ કાઢચે છે.
હું મહાવીર જૈન વિદ્યાલયમાં અભ્યાસ કરતા હતા. મને સાહિત્યના શેખ એટલે મે' સંસ્થાના મુખપત્ર ‘તણખા'નું સ ́પાદન-પ્રકાશન કરવાનુ` માથે લીધું. સાહિત્યસભર લેખા-નિમંધા, કાવ્યેા ને અન્ય સામગ્રી મેળવવા માટે નેટીસ એ' પર આકષ'ક ને પ્રેરક વિન ંતિ–પત્ર મૂકયા. જોગાનુજોગ શ્રી ધીરૂભાઈને ‘વિદ્યાલય’માં આવવાનું થતાં તેમણે નાટીસ વાંચી, ખુશ થયા, મને મળ્યા. ‘તણખા'ને રસપદ બનાવવા અને સુંદર સજાવટ કરવા પ્રેરણા આપી—માદર્શન આપ્યું. ખરેખર મને ખૂબ પ્રાત્સાહન મળ્યુ. હું તા તાજુખ થયા કે જેના મને કદી પ્રત્યક્ષ પરિચય નથી એ મહાનુભાવ આટલી ખખી લાગણીથી મને સલાહ-સૂચન આપી રહ્યા છે! મને એમાં એમની સાહિત્ય પ્રત્યેની અભિરુચિ અને સામાજિક ઉત્કર્ષની ભાવનાનાં સુરેખ દન થયાં!
જો કે હું તે તેમને પરાક્ષ રીતે ઘણા સમયથી તેમના લેખા, પુસ્તિકાએ ને પ્રવૃત્તિઓ દ્વારા (અખબારો ને સમાચારાથી) એક સમ લેખક ને સનિષ્ઠ કાર્યકર
૨૫
