Shatavdhani Dhirajlal Shah Jivan Darshan

SR No.: 012082
Original Sutra Author: N/A
Author: Shantikumar J Bhatt, Ramanlal C Shah and others
Publisher: Dhirajlal Shah Sanman Samiti
Publication Year: 1975
Total Pages: 300
Language: Gujarati, Hindi, Sanskrit
Classification: Smruti_Granth
File Size: 10 MB

Page 23

૧૦
જીવન-દર્શન
એવામાં શ્રી અમૃતલાલ ગાવિંદજી રાવલ નામના એક બ્રાહ્મણુ બધુ મળવા આવ્યા. તેઓ મૂળ દાણાવાડાના રહીશ હતા, પણ કેટલાક વખતથી અમદાવાદની એક મીલમાં નાકરી કરતા હતા. તેમને અને શ્રી ટાકરશીભાઈને સારા સંધ હતા, એટલે જ્યારે તેઓ દાણાવાડા આવતા ત્યારે મળવા જરૂર આવતા.
પ્રથમ તે। શ્રી અમૃતલાલભાઇએ પેાતાના મિત્ર ગુજરી ગયા તેને ખરખરા કર્યાં અને મણિમહેનને આશ્વાસન આપ્યુ. પછી તેમણે પેાતાનું હૃદય ખેાલતાં જણાવ્યુ કે ‘ભાભી ! તારું નસીબ તેા ફૂટયું', પણ તારા છોકરાનુ નસીબ ફ઼ાડીશ નહિ. એ તિવાળા છે અને જરૂર ભણે એવા છે, માટે તેને આગળ ભણાવ.'
ઉત્તરમાં મણિબહેને કહ્યુ : ‘અહી... તે એવી સગવડ છે નહિ અને વઢવાણમાં પણ મની શકે એમ નથી; તે શું કરું ?'
શ્રી અમૃતલાલભાઇએ કહ્યું: “તેને આગળ ભણાવવા માટે અમદાવાદ મેાકલ. ત્યાં હમણાં નૈનાનુ એક ખેડીંગ ખૂલ્યુ છે. તેમાં દાખલ કરી દે. મારી જાણ મુજબ ત્યાં કઈ ફી લેવાતી નથી. શેઠ અખાલાલ સારાભાઈ તેનેા વહીવટ કરે છે.'
મણિબહેને કહ્યું : અમદાવાદ તા ઘણું દૂર કહેવાય. આટલામાં મારી નજર સામે હાય તે। જીદ્દી વાત છે.'
શબ્દ સાંભળી શ્રી અમૃતલાલભાઇએ કહ્યું : તેા શું ખાપના કૂવામાં ખૂડાડી મારીશ ?” અમે બહાર નીકળ્યા અને કૈક ભણ્યા તે આજે બે પૈસા કમાઇને સુખી થયા છીએ. હવે અમદાવાદ દૂર ન ગણાય. વળી હું ત્યાં રહે' છે, એટલે તેની સભાળ રાખીશ.' એટલે મણિખહેન શ્રી ધીરજલાલભાઇને અમદાવાદ મેાકલવા સંમત થયા. તે અંગે વઢવાણુ શહેરમાં વિશેષ પૂછપરછ કરતાં શેઠ ચીમનલાલ નગીનદાસ છાત્રાલયનું સરનામું મળ્યું' અને ત્યાંથી ફામ' મંગાવી ભરી મેકલતાં અમુક તારીખે હાજર થવાના પત્ર મળ્યા. મણિબહેન શ્રી ધીરજલાલભાઇને લઇને અમદાવાદ ગયા અને નિયત સમયે તેમને ઘીકાંટા-મગનભાઈની વાડીમાં આવેલ શેઠ ચીમનલાલ નગીનદાસ છાત્રાલયમાં હાજર કર્યાં. ત્યાં પરીક્ષા લેતાં તેમની પસ`દગી થઈ અને તા. ૩૦-૬-૧૯૧૭ ના દિવસે તેમને દાખલ કરવામાં આવ્યા. પેાતાના પુત્રની ચેાગ્ય દેખભાળ કરવાની ગૃહપતિજીને વિનતિ કરી તેમના માતુશ્રી પાતાના વતનમાં ભારે હૈયે પાછા ફર્યાં.
આ છાત્રાલય મધ્યમ વર્ગના જૈન કુટુા મટે આશીર્વાદરૂપ હતુ', કારણ કે તે છાત્રાના તમામ ખર્ચ ઉપાડી લેતું હતું અને ધાર્મિક શિક્ષણ વગેરે દ્વારા સારા સ'સ્કારી આપતું હતું. તેના ગૃહપતિ શ્રી મનસુખરામ અનેપચંદ શાહે ઉમ્મર લાયક ઠરેલ સજ્જન હતા. તેમણે શિક્ષણના ધંધામાં જ જીવન વીતાવેલુ' એટલે શિસ્તને ખૂબ મહત્ત્વ આપતા હતા, તેમજ વિદ્યાર્થીઓને સારા સંસ્કારો પડે તે માટે ખૂબ
કાળજી રાખતા હતા.